Page 17 - 22432_fulltext
P. 17

16




                                  ส่วนที่ 3 เหตุที่หน่วยงานการแข่งขันทางการค้าของไทย


                                       ควรพิจารณาการใช้สิทธิสภาพนอกอาณาเขต




                       ดังที่ได้พิจารณาในส่วนที่ 2 การบังคับใช้กฎหมายการแข่งขันทางการค้านอกอาณาเขตไม่ใช่เรื่องใหม่

               แต่สิ่งที่ใหม่คือจ านวนรัฐในตอนนี้ที่มีกฎหมายการแข่งขันทางการค้า สิ่งที่ครั้งหนึ่งเคยเป็นเพียงปรากฏการณ์

               ในสหรัฐอเมริกาก าลังกลายเป็นมาตรฐานระดับโลก ดังนั้น รัฐจ านวนมากจะต้องตัดสินใจเกี่ยวกับการก าหนด
               ขอบเขตอ านาจศาลของกฎข้อบังคับของการแข่งขันทางการค้าของตนอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ เนื่องจากหลายรัฐ

                                                                                                44
               เผชิญกับการกระท าในต่างประเทศที่ส่งผลกระทบอย่างมีนัยส าคัญต่อเศรษฐกิจภายในรัฐตนเอง  ซึ่งรวมถึง
               ประเทศไทยด้วย

                       บนการสันนิษฐานว่าการเพิ่มสวัสดิการโดยรวม (aggregate welfare) ให้สูงสุดคือจุดประสงค์หลัก

               ของกฎข้อบังคับของการแข่งขันทางการค้า พฤติกรรมทางตลาดจะถือว่าเป็นภัยหากพฤติกรรมนั้นท าให้

               สวัสดิการโดยรวมลดน้อยลง ซึ่งโดยทั่วไปแล้วเป็นที่เข้าใจกันว่า สวัสดิการโดยรวมนั้นหมายถึงผลรวมส่วนเกิน
                                                                            45
               ของผู้บริโภคและผู้ผลิต (sum of consumer and producer welfares)  ดังนั้น พฤติกรรมทางตลาดจะถือ
               เป็นภัยในกรณีที่การสูญเสียส่วนเกินของผู้บริโภคเป็นจ านวนที่มากกว่าส่วนเกินที่ผู้ผลิตได้


                       อาจกล่าวได้ว่าการบังคับใช้กฎหมายการแข่งขันทางการค้านอกอาณาเขตนั้นเป็นมาตรการที่สร้างให้

               เกิดการ “น าเข้าผลของการกระท าของตน” (internalisation) โดยผู้ประกอบธุรกิจที่ด าเนินการที่ต่อต้านการ
               แข่งขันที่มีผลในหลายประเทศ ซึ่งเป็นการแก้ปัญหาการสร้างผลกระทบภายนอกในทางลบ (negative

               externalities) ที่เกิดขึ้นในประเทศหนึ่ง ๆ จากการจ ากัดการแข่งขันจากต่างประเทศ กลับกัน หากผู้มีอ านาจ

               ตัดสินใจภายในประเทศจะไม่ค านึงถึงสวัสดิการของชาวต่างชาติและสนใจแต่สวัสดิการของชาติตนเองเพียง
               เท่านั้น ดังนั้น การควบรวมกิจการหรือการร่วมทุนที่อาจไม่ได้รับการอนุญาตในระบบเศรษฐกิจแบบปิดด้วย

               เหตุที่ว่า การกระท าดังกล่าวจะส่งผลเสียต่อสวัสดิการโดยรวมนั้น อาจได้รับการอนุญาตให้ท าได้ในระบบ

               เศรษฐกิจแบบเปิด เนื่องจากผลเสียต่อสวัสดิการนั้นสามารถส่งออกไปภายนอก (ย้ายไปให้ชาวต่างชาติ) ใน
                                       46
               สัดส่วนที่มากเป็นนัยส าคัญได้  บนการสันนิษฐานว่าการเพิ่มสวัสดิการโดยรวมให้สูงสุดนั้นเป็นจุดประสงค์ของ


               44  Brendan Sweeney, “Combating Foreign Anti-Competitive Conduct:   What Role for Extraterritorialism?”,

               (2007) 8 Melbourne Journal of International Law 1.
               45  John B Taylor, Principles of Microeconomics (3rd edn 2000), 227.

               46   Alan  O  Sykes,  ‘ Externalities  in  Open  Economy  Antitrust  and  Their  Implications  for  International
               Competition Policy’ (1999) 23 Harvard Journal of Law and Public Policy 89, 92–3. ในทางทฤษฎี ข้อสันนิษฐาน
               นี้อาจเป็นจริงไม่ว่าผู้ก าหนดนโยบายจะปฏิบัติตามทฤษฎีทางเลือกสาธารณะ หรือเพื่อประโยชน์สาธารณะก็ตาม โดยตาม
   12   13   14   15   16   17   18   19   20   21   22