Page 82 - innovation6402
P. 82

82                                                                                    นวัตกรรมประชาธิปไตยศึกษา ปีที่ 2      เล่มที่ 1 (มกราคม - มีนาคม 2563)  83 83





                 เมืองในต�สว่�งถูกฉ�ยภ�พว่�ภ�ยใต้รูปโฉมอันงดง�ม และ                         เร�อ�จกล่�วได้ว่� ก�รต�สว่�งของนกเกิดจ�กก�รที่นกกล�ยเป็น
        แสงสีเสียงที่เจิดจ้� เมืองไม่ต่�งจ�กเป็นหุบเหวที่กลืนกินคว�มเป็นมนุษย์     ส่วนที่ไม่มีประโยชน์อันใดกับเมืองอีกต่อไป ทำ�ให้เมืองไม่จำ�เป็นต้อง

        ลงไปทีละน้อย โดยปัญห�คว�มวุ่นว�ยในชีวิตของตัวละครทั้งหมด                   หลอกใช้อีก เพร�ะถึงนกจะทำ�ง�นไร้ทักษะไม่ว่�จะก่อสร้�ง ติดพื้นรองเท้�
        ก็ม�จ�กก�รอพยพเข้�สู่เมือง โดยนกจะไม่โดนคนบ้�นเดียวกันโกงเงิน              หรือมอเตอร์ไซค์รับจ้�ง แต่อ�ชีพทั้งหมดล้วนแต่ให้คุณกับเมืองไม่ท�งใด
        ค่�จ้�งของเข�ถ้�เข�ไม่อพยพเข้�สู่เมืองเพื่อแสวงโชค หรือคนบ้�นเดียวกัน      ก็ท�งหนึ่ง แต่คร�วนกต�บอดประโยชน์ของเข�ก็ห�ยไป กลับกันชนบท

        จะไม่กล�ยเป็นคนเห็นแก่ตัวเช่นนั้นถ้�เข�ไม่โดนเมืองกลืนลงไป หรือนก          ถูกให้ภ�พเป็นสถ�นที่ที่ดีที่พึงกลับไปร�วกับสวรรค์ ไม่ว่�จะเป็นสถ�นที่
        จะไม่ต้องติดย�เสพติดห�กนกไม่ย้�ยออกจ�กชนบทเพื่อทำ�ง�นเยี่ยงท�ส             ที่ปร�ศจ�กคว�มวุ่นว�ย หรือกระทั่งก�รหลอกลวง ทำ�ให้ในตอนจบ

        ในสังคมที่กำ�ลังขย�ยตัวกล�ยเป็นเมือง เมืองในต�สว่�งจึงเป็นสิ่งที่โสมม      นกกับครอบครัวจึงเลือกหนีจ�กสิ่งจอมปลอมอย่�งเมืองเพื่อกลับไปสู่
        เป็นสถ�นที่ที่คว�มเห็นแก่ตัวถูกฟูมฟักจนเติบใหญ่ และเป็นสถ�นที่             ชนบท ปัญห�คือ ชนบทดีอย่�งที่ต�สว่�งเสนอหรือไม่
        ที่เต็มไปด้วยคำ�ลวง พร้อมหลอกใช้ทุกคนที่มันเล็งเห็นว่�มันจะได้ประโยชน์              จุดที่เรียกได้ว่�ต�สว่�งเสนอออกม�น้อย หรือแทบไม่ได้เสนอ

        กลับกันชนบทในต�สว่�งถูกให้ภ�พที่ตรงข้�มออกไป
                                                                                   เลยคือ ก�รเมืองของชนบทที่มีก�รแข่งขันกันอย่�งเข้มข้น และปัญห�ของ
                 ห�กพิจ�รณ�แล้ว ต�สว่�งเป็นง�นที่มีพื้นฐ�นจ�กง�นวิจัย              ก�รกระจ�ยทรัพย�กรจ�กส่วนกล�ง ก�รที่นกเข้�สู่เมืองที่จำ�เป็นต้อง

        ท�งมนุษยวิทย�ที่ศึกษ�เกี่ยวกับกลุ่มที่เป็นผู้อพยพเข้�สู่เมือง โดยมีเมือง   เป็นกรุงเทพเพื่อทำ�ง�นมอเตอร์ไซค์รับจ้�ง ก็เป็นเพร�ะว่�กรุงเทพเป็น
        เป็นสน�มวิจัย ม�กกว่�ก�รเป็นง�นศึกษ�ที่ตรงเข้�ไปยังสังคมชนบทตรง ๆ          เมืองเดียวที่ได้รับก�รจัดสรรทรัพย�กรอย่�งที่ควรจะเป็น ถ้�ส่วนกล�ง

        ภ�พของชนบทในต�สว่�งจึงเป็นภ�พที่มองจ�กส�ยต�คนชนบทที่ถูก                    ได้จัดสรรทรัพย�กรไปยังหัวเมืองใหญ่อย่�งพอเหม�ะ ไม่แน่ฉ�กของ
        ทำ�ให้เป็นคนเมืองม�กกว่� คนชนบทมองชนบทจริง ๆ จนอ�จเรียกได้ว่�              เรื่องต�สว่�งอ�จเปลี่ยนเป็นขอนแก่น นครร�ชสีม� หรืออุดรธ�นีจังหวัด
        จุดนี้เป็นจุดอ่อนของต�สว่�ง ถ้�จะเรียกว่�นกต�สว่�ง ก�ร “ต�สว่�ง”           บ้�นเกิดของนกก็เป็นได้ เพร�ะเร�ปฏิเสธไม่ได้ว่�คนทุกคนย่อมอย�กจะ

        ของนกก็คือ ก�รเห็นภ�พเมืองจริง ๆ มองเห็นหน้�ต�อันอัปลักษณ์                 อยู่บ้�น หรืออย่�งน้อยอยู่ให้ใกล้บ้�นที่สุด และเมื่อก�รกระจ�ยอำ�น�จ
        ของเมือง ซึ่งก็แลกม�กับก�รเสียก�รมองเห็นไปตลอดก�ล                          ไม่เป็นไปอย่�งทั่วถึง สุดท้�ยเมื่อนกกลับไปสู่ชนบทก็ต้องเผชิญกับ

                                                                                   ก�รเมืองท้องถิ่นที่ต้องเข้�ม�ยุ่งเกี่ยวในชีวิตประจำ�วันอยู่ดี เพร�ะก�รเมือง
                                                                                   เป็นช่องท�งเดียวที่จะนำ�ม�สู่ก�รกระจ�ยอำ�น�จ ก�รกลับบ้�นของนก
   77   78   79   80   81   82   83   84   85   86