Page 20 - kpi15698
P. 20

ต้องทำอะไรกับอาเซียน?


                   กล่าวไว้อย่างชัดเจนนักในประเด็นความมั่นคง แต่หลังจากยุคสงคราม

                   เย็นกลับมีความชัดเจนขึ้นทางด้านความมั่นคงและการเจรจาเรื่อง
                   เศรษฐกิจกลายมาเป็นประเด็นหลักทั้งนี้เนื่องจากการสิ้นสุดสงครามเย็น
                   และจากผลกระทบจากวิกฤตเศรษฐกิจเมื่อปี พ.ศ. 2540 แต่ด้านสังคม

                   และวัฒนธรรมนั้นยังไม่ได้ให้ความสำคัญมากนัก นอกจากนี้ การดำเนิน
                   งานของสมาคมอาเซียนใช้แนวทางที่เน้นความเป็นฉันทามติ และเห็น
                   ชอบร่วมกันของประเทศสมาชิก จึงเป็นการรวมตัวกันแบบหลวมๆ แต่
                   อย่างไรก็ตาม สภาวการณ์แข่งขันทางการค้าและเศรษฐกิจในระดับโลก
                   มีความซับซ้อนและรุนแรง การรวมตัวของภูมิภาคอื่นๆ ที่มีความ

                   ร่วมมือกันทางเศรษฐกิจทำให้เกิดการประหยัดจากขนาด และลด
                   อุปสรรคทางการค้าระหว่างประเทศลงของกลุ่มประเทศในภูมิภาคอื่นๆ
                   ทำให้เขตการค้าเสรีอาเซียนไม่เพียงพอที่จะรองรับการแข่งขันระดับโลก

                   ได้ เมื่อปี พ.ศ. 2545 นายโก๊ะ จ๊ก ตง นายกรัฐมนตรีประเทศสิงคโปร์
                   ได้เสนอแนวคิดการจัดตั้งประชาคมเศรษฐกิจอาเซียน หรือ AEC ในการ
                                         1
                   ประชุมที่ประเทศกัมพูชา  ซึ่งเป็นการประชุมสุดยอดอาเซียนครั้งที่ 8
                   และได้มีการสานต่อแนวคิดในการประชุมสุดยอดครั้งที่ 9 ที่บาหลี
                   ประเทศอินโดนีเซียในปี พ.ศ. 2546 และได้ลงนามในปฏิญญาความ

                   ร่วมมือในอาเซียน ฉบับที่ 2 (The Declaration of ASEAN Concord II)
                   ซึ่งเป็นการประกาศจัดตั้งประชาคมอาเซียน (ASEAN Community)
                   ในปี พ.ศ. 2563 หรือ ค.ศ. 2020 โดยมี 3 เสาหลักในการดำเนินงาน

                   ร่วมกัน ได้แก่ เสาการเมืองและความมั่นคง เสาเศรษฐกิจ และเสาสังคม
                   และวัฒนธรรม แต่ต่อมาเมื่อปี พ.ศ. 2550 ได้มีการประชุมสุดยอด
                   ครั้งที่ 12 และผู้นำอาเซียนได้ลงนามในปฏิญญาเซบู ที่เมืองเซบู
                   ประเทศฟิลิปปินส์เร่งรัดการจัดตั้งประชาคมอาเซียนภายในปี พ.ศ.


                      1   ไชยวัฒน์ ค้ำชู และณัชชาภัทร อุ่นตรงจิตร (2555). ประชาคมอาเซียน
                   กับการปกครองท้องถิ่น. กรุงเทพ: บริษัท ส เจริญ การพิมพ์ จำกัด



                                                                              1
   15   16   17   18   19   20   21   22   23   24   25