Page 20 - kpi15698
P. 20
ต้องทำอะไรกับอาเซียน?
กล่าวไว้อย่างชัดเจนนักในประเด็นความมั่นคง แต่หลังจากยุคสงคราม
เย็นกลับมีความชัดเจนขึ้นทางด้านความมั่นคงและการเจรจาเรื่อง
เศรษฐกิจกลายมาเป็นประเด็นหลักทั้งนี้เนื่องจากการสิ้นสุดสงครามเย็น
และจากผลกระทบจากวิกฤตเศรษฐกิจเมื่อปี พ.ศ. 2540 แต่ด้านสังคม
และวัฒนธรรมนั้นยังไม่ได้ให้ความสำคัญมากนัก นอกจากนี้ การดำเนิน
งานของสมาคมอาเซียนใช้แนวทางที่เน้นความเป็นฉันทามติ และเห็น
ชอบร่วมกันของประเทศสมาชิก จึงเป็นการรวมตัวกันแบบหลวมๆ แต่
อย่างไรก็ตาม สภาวการณ์แข่งขันทางการค้าและเศรษฐกิจในระดับโลก
มีความซับซ้อนและรุนแรง การรวมตัวของภูมิภาคอื่นๆ ที่มีความ
ร่วมมือกันทางเศรษฐกิจทำให้เกิดการประหยัดจากขนาด และลด
อุปสรรคทางการค้าระหว่างประเทศลงของกลุ่มประเทศในภูมิภาคอื่นๆ
ทำให้เขตการค้าเสรีอาเซียนไม่เพียงพอที่จะรองรับการแข่งขันระดับโลก
ได้ เมื่อปี พ.ศ. 2545 นายโก๊ะ จ๊ก ตง นายกรัฐมนตรีประเทศสิงคโปร์
ได้เสนอแนวคิดการจัดตั้งประชาคมเศรษฐกิจอาเซียน หรือ AEC ในการ
1
ประชุมที่ประเทศกัมพูชา ซึ่งเป็นการประชุมสุดยอดอาเซียนครั้งที่ 8
และได้มีการสานต่อแนวคิดในการประชุมสุดยอดครั้งที่ 9 ที่บาหลี
ประเทศอินโดนีเซียในปี พ.ศ. 2546 และได้ลงนามในปฏิญญาความ
ร่วมมือในอาเซียน ฉบับที่ 2 (The Declaration of ASEAN Concord II)
ซึ่งเป็นการประกาศจัดตั้งประชาคมอาเซียน (ASEAN Community)
ในปี พ.ศ. 2563 หรือ ค.ศ. 2020 โดยมี 3 เสาหลักในการดำเนินงาน
ร่วมกัน ได้แก่ เสาการเมืองและความมั่นคง เสาเศรษฐกิจ และเสาสังคม
และวัฒนธรรม แต่ต่อมาเมื่อปี พ.ศ. 2550 ได้มีการประชุมสุดยอด
ครั้งที่ 12 และผู้นำอาเซียนได้ลงนามในปฏิญญาเซบู ที่เมืองเซบู
ประเทศฟิลิปปินส์เร่งรัดการจัดตั้งประชาคมอาเซียนภายในปี พ.ศ.
1 ไชยวัฒน์ ค้ำชู และณัชชาภัทร อุ่นตรงจิตร (2555). ประชาคมอาเซียน
กับการปกครองท้องถิ่น. กรุงเทพ: บริษัท ส เจริญ การพิมพ์ จำกัด
1