Page 73 - kpi18630
P. 73
ก็เติมนั่นเพิ่มนี่จนมันไม่เสร็จสักที”
กรณ์วางมือสัมผัสหลอดทดลองด้านข้างเบาๆ ราวกับเกรงว่ามันจะปริแตก
ออก จากนั้นจึงอธิบายว่าของในหลอดทดลองนี้ตนประดิษฐ์และทดลองซ�้าไปซ�้ามา
อยู่หลายปี มีบริษัทน้อยใหญ่มาติดต่อขอซื้อไปเปิดตัวแต่ตนยังไม่ตัดสินใจขายให้
ใคร เพราะเห็นถึงจุดบกพร่องบางอย่างที่อยากแก้ไขให้ใกล้เคียงกับค�าว่าสมบูรณ์
มากที่สุด
“ผมอยากเป็นนักวิทยาศาสตร์เพราะเป็นอาชีพที่มุ่งค้นคว้าพัฒนาให้โลก
ก้าวไปข้างหน้า ทุกคนจะมีความสุขความสบายเพิ่มขึ้น เป็นอาชีพที่ได้รับการยอมรับ
จากคนอื่นมากที่สุดครับ” ทอมมัสคิดค�าตอบ สวยหรูที่สุดเท่าที่เด็กวัยเท่านี้จะตอบ
ได้แล้ว
...แต่ดูเหมือนจะยังไม่ตรงใจผู้เป็นพ่อ
“งั้นเหรอ แล้วลูกคิดว่านักวิทยาศาสตร์จ�าเป็นต้องมีทักษะความรู้อะไรบ้าง ?”
ทอมมัสนึกพักหนึ่งจึงบอกว่า ความคิด จินตนาการ ช่างสังเกต ช่างสงสัย
และอื่นๆ แต่เขายืนยันว่าภาษาไทยไม่เห็นจ�าเป็นในการเป็นนักวิทยาศาสตร์แม้แต่
น้อย
“ท�าไมล่ะ ?” กรณ์เลิกคิ้ว
“ภาษาไทยมีไว้ส�าหรับคนไทยเท่านั้นนี่ครับพ่อ” ทอมมัสบอก “ภาษา
สากลคนเขาก็ใช้ภาษาอังกฤษ ภาษาญี่ปุ่น หรือภาษาจีนกันทั้งนั้น หนังสือเรียนต่างๆ
ยังเป็นภาษาอังกฤษเลย”
“ก็จริงนะ” กรณ์เหลือบตาไปทางกองหนังสือบนโต๊ะไกลออกไป ซึ่งล้วน
เป็นต�าราภาษาอังกฤษ ทุกเล่ม “ลูกก็เลยไม่อยากเรียนภาษาไทย ?”
“ครับ ผมว่ามันไม่จ�าเป็นในการท�าตามความฝันของผมเลย”
“ภาษาไทยอาจไม่จ�าเป็นในการเป็นนักวิทยาศาสตร์นะ แต่มันจ�าเป็น
เพราะลูกเป็นคนไทย หากคนไทยใช้ภาษาไทยไม่ถูกต้อง คิดหรือว่าจะได้รับการ
ยอมรับการคนอื่น” กรณ์ยิ้มเล็กน้อยพร้อมยกตัวอย่างหาก วันหนึ่งทอมมัสได้ชื่อว่า
72 ÇÃó¡ÃÃÁàÃ×èͧÊÑé¹ “¾ÅàÁ×ͧ¡íÒÅѧä·Â”
01-288 Power of Thai People_Edit.indd 72 21/3/2561 BE 10:00