Page 42 - b28621_Fulltext
P. 42
สุดท้าย แต่ไม่ ท้ายสุด
แม้บรรยากาศในการประกวดผลงานนักเรียนโครงการสร้างสำนึก
พลเมืองจะเต็มไปด้วยความตื่นเต้น แต่ก็เปี่ยมไปด้วยความสนุกสนาน คึกคัก
และสิ่งที่นอกเหนือจากความตื่นเต้นในครั้งนี้ก็คือ “รางวัล” แน่นอนว่าสิ่งที่มี
ค่ามากกว่ารางวัลที่ได้รับนั้นก็คือ ความรู้ ประสบการณ์ และความภาคภูมิใจ
ของผู้เข้าร่วมโครงการสร้างสำนึกพลเมืองทุกคน ซึ่งถือได้ว่าเป็นประโยชน์
อย่างยิ่งในการพัฒนาพลเมือง ให้ก่อเกิดขึ้นในสังคม
…ไม่มีงานเลี้ยงใด ไม่มีวันเลิกรา… แต่งานเลี้ยงนั้นหนา เป็นเพียงจุดเริ่มต้น
ของความเป็นพลเมืองที่ยังคงฝังตรึงอยู่ในสายเลือด และจิตสำนึกของทุกคน
ต่อไป
“ปัญหาไม่ได้เข้ามาเพื่อให้มองข้าม แต่ปัญหากำหนดมาเพื่อให้
แก้ไข” ในฐานะพลเมืองของประเทศไม่ว่าจะเป็นเด็กหรือผู้ใหญ่ ทุกคนต่างมี
หน้าที่ต่างร่วมกันแก้ปัญหาได้ ผ่านการสำรวจปัญหา ทำฉันทมติ และกำหนด
เป็นนโยบายสาธารณะ
…จากใจเขา ถึงใจเรา…
หลายครั้งที่การดำเนินโครงการสร้างสำนึกพลเมืองดูเหมือนจะเป็นเรื่องยาก
สำหรับคุณครู ด้วยภารกิจแล้วหน้าที่ความรับผิดชอบที่มีมาแต่เดิมนั้นแล้ว
การดำเนินงานภายใต้โครงการสร้างสำนึกพลเมืองอาจจะกลายเป็นเรื่องยาก
ไปสำหรับคุณครู ความกังวลเรื่องของความแม่นยำในกระบวนการ เรื่องระยะ
ในการทำงาน เรื่องการลงพื้นที่เก็บข้อมูล นั้นล้วนแต่เป็นอุปสรรคที่ขัดขวาง
ความสำเร็จ หากแต่ถ้าตั้งใจและเริ่มลงมือปฏิบิตแล้วจะไม่มีครั้งไหนไม่
ประสบผลสำเร็จ เพราะแรงกาย แรงใจที่มี และค่อย ๆ เรียนรู้ไปด้วยกันทั้ง
คุณครูที่อยากสอน และนักเรียนที่อยากรับความรู้ ทำให้การดำเนินโครงการ
สร้างสำนึกพลเมืองประสบความสำเร็จมาเป็นระยะเวลามากกว่า 10 ปี
33
