Page 7 - kpi17527
P. 7
ประชาธิปไตยไทยในทศวรรษใหม่ 2559
ให้เห็นถึงทัศนคติที่แตกต่างกันระหว่างรัฐและประชาชนต่อประเด็นเรื่องการมี
ส่วนร่วม ส่วนที่สามท่านศาสตราจารย์ ดร.มิ่งสรรพ ได้นำเสนอสิ่งที่เรียกว่าเป็น
“เครื่องมือในการจัดการทรัพยากรธรรมชาติ” เพื่อให้เกิดการสร้างแรงจูงใจ หรือ
แรงกระตุ้นเพื่อให้เกิดการมีส่วนร่วม ส่วนที่สี่เป็นการนำเสนอภาพรวมของ
นโยบายและกฎหมายว่าด้วยการจัดการทรัพยากรธรรมชาติ ส่วนที่ห้าเป็น
ข้อเสนอสำหรับการจัดการสิ่งแวดล้อม โดยเห็นว่ากลไกที่สำคัญได้แก่
“การกระจายอำนาจ” เพราะจะเป็นการสร้างการมีส่วนร่วมของท้องถิ่นและ
ชุมชนในการจัดการสิ่งแวดล้อมอย่างยั่งยืน และสำหรับส่วนที่หกของบทความ
เป็นการอธิบายให้ผู้อ่านเห็นถึงความสัมพันธ์ เชื่อมโยงกันระหว่างคำ 3 คำ ได้แก่
“การกระจายอำนาจ” “การมีส่วนร่วม” และ “ประชาธิปไตย” ส่วนใน
บทสุดท้ายของบทความเรื่องนี้จะเป็นการสรุปปัญหาและเสนอวิธีการปฏิรูป
ระบบคิด และเน้น “กระจายอำนาจ” เพื่อเพิ่มศักยภาพให้ท้องถิ่น และการสร้าง
เข้มแข็งให้บุคลากร
ประชาธิปไตยทางตรงกับความสำคัญของชุมชนท้องถิ่น VII
รองศาสตราจารย์ ดร.โกวิทย์ พวงงาม นักวิชาการด้านการปกครอง
ท้องถิ่น ผู้เขียนบทความเรื่อง “ประชาธิปไตยทางตรงกับความสำคัญของชุมชน
ท้องถิ่น” เน้นย้ำถึงเจตนารมณ์ในการเขียนบทความนี้ว่ามีวัตถุประสงค์เพื่อชี้ให้
เห็นถึงความสำคัญของชุมชนท้องถิ่น เพราะถือว่าชุมชนท้องถิ่นเป็นรากฐานของ
ประชาธิปไตย และย้ำว่าการให้ความสำคัญกับชุมชนท้องถิ่นเป็น “มรรควิธี”
ที่จะนำชุมชนไปสู่การจัดชุมชนท้องถิ่นจัดการตนเองและการพึ่งตนเองของชุมชน
ท้องถิ่นอย่างยั่งยืน เนื้อหาของบทความเรื่องนี้สามารถแบ่งได้เป็น 4 ส่วน ได้แก่
ส่วนที่หนึ่ง เป็นการอรรถาธิบายถึงแรงกระแทกต่างๆ ที่เกิดขึ้นกับชุมชนท้องถิ่น
ในเชิงประวัติศาสตร์ เรื่อยมาจนถึงปัจจุบันและคาดเดาไปในอนาคตว่าจะเกิดอะไร
ขึ้นกับชุมชนบ้าง จากนั้นในส่วนที่สองจะเป็นการชี้ให้เห็นถึงความสำคัญ
กรอบกฎหมายที่เกี่ยวข้อง รวมทั้งกรอบแนวทางหรือลักษณะของประชาธิปไตย
ทางตรง / ประชาธิปไตยท้องถิ่น กระทั่งนำมาสู่เนื้อหาในส่วนที่สามที่เป็นการมอง
คำว่า “ประชาธิปไตยทางตรง” ในฐานะเป็นกลไกในการขับเคลื่อนสู่ชุมชนท้องถิ่น
และองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น โดยในส่วนนี้ผู้เขียนได้ยกตัวอย่างกรณีศึกษา
สถาบันพระปกเกล้า
