Page 37 - kpi21668
P. 37
การเสวนาปรึกษาหารือเพื่อสันติ (Deliberative Dialogue for Peace) 35
(2.3) การขึ้นพูดในเวทีการเสวนาปรึกษาหารือเพื่อสันติ
คือ ผู้พูดจะต้องพูดอย่างมีสติ พูดอย่างเปิดใจ พูดถึง
ความคิดเห็น และความเชื่อของตนเองเท่านั้น โดยไม่
อนุมานความคิดความเชื่อของผู้อื่นเพื่อมาวิเคราะห์
ตีความ หรือตัดสินการพูดจะต้องไม่เป็นการโจมตีผู้อื่น
ไม่กล่าวโทษว่าผู้อื่น มีเจตนาร้ายหรือมีจุดหมายซ่อนเร้น
โดยจะเรียงลำาดับความในการพูดอย่างไรก็ได้ แต่กระนั้น
มีวิธีเรียงลำาดับความในการพูดแบบหนึ่งที่น่าจะนำา
มาใช้คือ เริ่มพูดถึงสิ่งที่เกิดขึ้นจากการสังเกตเห็น
ของเรา โดยไม่ตัดสินหรือตีความหมายสิ่งที่เกิดขึ้นนั้น
แล้วจึงแสดงความรู้สึกของเราที่มีต่อสิ่งที่เกิดขึ้นนั้น
โดยไม่ต่อว่าหรือแสดงออกเชิงตำาหนิหรือกล่าวโทษใคร
ขั้นตอนต่อไปคือ การบอกความต้องการ (Need)
หรือเป้าหมายของเรา
(2.4) ลักษณะการถามตอบในการเสวนาปรึกษาหารือ
เพื่อสันติ ถ้าการเสวนาเพื่อหาทางออกอยู่ในรูปแบบ
การถามตอบ ก็ควรให้เป็นคำาถามที่จริงใจ ถามเพื่อ
ต้องการทราบข้อเท็จจริงหรือเป็นข้อมูลประกอบ
การตัดสินใจมิใช่ถามแบบหลอกล่อเพื่อจับผิด
หรือถามนำาเชิงกล่าวโทษ ส่วนคำาตอบก็ไม่ควรเป็น
การใช้อารมณ์ในการตอบโต้ หรือใช้สำานวนโวหาร
ซำ้าซากหรือการแสดงเหตุผลสนับสนุนความเห็นของตน
ให้หนักแน่นหรือรุนแรงยิ่งขึ้น หากควรเป็นคำาตอบที่
ตรงไปตรงมา รวมทั้ง เปิดเผยถึงความคิด ความรู้สึก
ที่ไม่ได้กล่าวถึงมาก่อนด้วย
inside_ cc.indd 35 14/12/2563 19:40:29