Page 112 - kpiebook65037

111

ไม่ได้ขึ้นอยู่กับกฎเกณฑ์ของสังคมใดสังคมหนึ่งโดยเฉพาะ แต่เป็นการใช้

เหตุผลที่ลึกซึ้งยากแก่การเข้าใจยิ่งขึ้นตามล�าดับของวุฒิภาวะทางปัญญา
(กิตติยา โสภณโภไคย, 2555, น. 2 – 7)

โคลเบิร์ก (1958) ได้พัฒนาทฤษฎีทางจริยธรรมตามแนวคิด

ของเพียร์เจท์ในงาน “Theory of Moral Development” (1932) ศึกษา
ด้วยการสัมภาษณ์เน้นที่คุณธรรมแบบทางสองแพร่ง (Moral Dilemmas)
ซึ่งโคลเบิร์กสรุปขั้นตอนพัฒนาการทางจริยธรรมของมนุษย์เป็น 3 ระดับ

6 ขั้นตอน ดังนี้

1) ระดับ Pre-Conventional Morality คือ ช่วงวัยก่อน 10 ปี

เด็กเข้าใจว่าความดีคือสิ่งที่ท�าตามเกณฑ์ที่ผู้ใหญ่ก�าหนด เพื่อหลีกเลี่ยง
จากการถูกลงโทษโดยผู้ใหญ่ และคาดหวังแรงจูงใจในการกระท�าตอบแทน

ตามเกณฑ์ด้วยรางวัล หรือค�าชมเชย โดยแบ่งออกเป็น 2 ขั้น ได้แก่
(1) หลักการเชื่อฟังเพื่อหลบเลี่ยงการลงโทษ (obedience
and punishment orientation)

(2) หลักการกระท�าต่างตอบแทน (individualism and
exchange)

2) ระดับ Conventional Morality ช่วงวัยตั้งแต่ 10 ปี ถึงวัยผู้ใหญ่
ช่วงวัยรับรู้บรรทัดฐานจริยธรรมของสังคม และกระท�าตามบทบาทหน้าที่

ในฐานะที่ตนเป็นส่วนหนึ่งสังคม ปฏิบัติตามเกณฑ์ทางจริยธรรมตามที่
สังคมคาดหวัง หรือก�าหนด ซึ่งสามารถแบ่งได้เป็น 2 ขั้น ได้แก่

(1) หลักการกระท�าเพื่อให้คนอื่นเห็นว่าดี (interpersonal

relationships) ช่วงเข้าสู่วัยรุ่น เด็กวัยนี้จะกระท�าตาม
สิ่งเป็นที่พอใจ เพื่อให้ได้รับจากยอมรับจากกลุ่มเพื่อน