Page 243 - kpi17527
P. 243

ประชาธิปไตยไทยในทศวรรษใหม่             2559



                   อำนาจที่เป็นชนชั้นนำก็จะทำให้สังคมเกิดความเดือดร้อน รวมถึงการออกคำสั่ง

                   ของผู้ปกครองประเทศที่ไม่ใช่เดินหน้าโดยการปกครองเพียงกฎหมายเท่านั้น
                   แต่ปกครองโดยจิตวิญญาณประชาธิปไตยและวิถีประชาธิปไตย เป็นการปกครอง
                   ด้วยใจ ประการที่สอง สำนึกรับผิดชอบทางประชาธิปไตยเป็นเรื่องที่สร้างความ

                   มั่นใจได้ว่ารัฐบาลจะดำเนินการในสิ่งที่เป็นความสนใจของชุมชนโดยรวมมากกว่า
                   การสร้างผลประโยชน์ส่วนตัวของผู้ปกครองและทำให้บรรลุโดยกระบวนการต่างๆ
                   กัน ไม่ว่าจะเป็นการเลือกตั้งที่มีอิสระและเที่ยงธรรม มีการแข่งขันของพรรค

                   การเมืองหลายพรรค ซึ่งผ่านกระบวนการที่สร้างสำนึกรับผิดชอบมากกว่าเนื้อหา
                   สาระเท่านั้น ประชาธิปไตยเสรีจึงสร้างสมดุลของสถาบันต่างๆ ที่มีความขัดแย้ง
                   กัน รัฐทำให้เกิดสถาบันเหล่านี้และมีการใช้อำนาจต่างกัน ขณะที่สำนึกรับผิดชอบ

                   ทางประชาธิปไตยยังนำไปสู่ขีดจำกัดของการใช้อำนาจ เพื่อที่จะมั่นใจได้ว่าอำนาจ
                   นั้นถูกใช้ไปในเรื่องที่เป็นความสนใจของสาธารณะ หากรัฐไม่มีขอบเขตในการใช้
                   อำนาจ ก็จะเป็นเผด็จการและเป็นการปกครองที่ก่อให้เกิดความเดือดร้อนกับ

                   คนส่วนน้อย นอกจากนี้การปกครองโดยพลเรือนหรือปกครองโดยคนส่วนมากที่มี
                   ขอบเขตแต่ไม่มีอำนาจก็เป็นอนาธิปไตยที่เกิดความสับสนไม่มีกฎระเบียบ ควบคุม    2 1
                   ไม่ได้ ไร้กติกา


                         Huntington (1991) ได้เคยกล่าวไว้ว่าก่อนที่จะมีการกำหนดขอบเขตของ
                   อำนาจในระบอบการปกครองใด ต้องพิจารณาด้วยว่าสามารถใช้ประโยชน์ได้จริง

                   ส่วนการบริหารที่ไม่ดีของรัฐบาลที่มีความอ่อนแอ ไม่ว่าในทฤษฎีใด ในทางปฏิบัติ
                   ถือว่าเป็นรัฐบาลที่เลว อันที่จริงก็มีความแตกต่างระหว่างรัฐบาลเดิมที่เป็นอุปถัมภ์
                   นิยมกับรัฐสมัยใหม่ที่ไม่มีลักษณะเฉพาะที่มีการปฏิบัติต่อประชาชนอย่างเท่าเทียม

                   บนพื้นฐานของพลเมืองมากกว่าการมีความสัมพันธ์ส่วนตัวกับผู้ปกครองรัฐแบบ
                   เดิมๆ ที่เน้นคุณสมบัติส่วนบุคคล และไม่มีความแตกต่างระหว่างความสนใจ
                   สาธารณะกับความสนใจของผู้ปกครอง และปัจจุบันนี้ไม่มีสังคมแบบดั้งเดิมนั้น

                   เพราะน่าจะไม่มีใครกล้าหรือเรียกร้องความเป็นเจ้าของประเทศแต่เพียงคนเดียว
                   เช่นแต่ก่อนที่สามารถทำได้ แต่เป็นการปกครองรัฐใหม่ก็มีสิ่งที่น่ากังวล คือ อาจมี
                   การดำเนินการที่ผิดรูปแบบไป และกลายเป็นโจราธิปไตย (kleptocracy) ที่มี

                   การแบ่งปันผลประโยชน์ที่เป็นไปเพื่อประโยชน์ของบุคคลที่เป็นคนใกล้ชิด ดังกล่าวมา
                   ก่อนข้างต้น และเป็นระบบสืบทอดอำนาจ (neo patrimonialism) และสามารถ





                                                                               สถาบันพระปกเกล้า
   238   239   240   241   242   243   244   245   246   247   248