Page 81 - kpiebook62015

ปาริชาติ วลัยเสถียร และ คณะ. (2543). กระบวนการและเทคนิคการท างานของนักพัฒนา.

พิมพ์ครั้งที่ 1 กรุงเทพฯ : โครงการเสริมสร้างการเรียนรู้เพื่อชุมชนเป็นสุข (สรส.)

มานิตตา ชาญไชย. (2560). ความเป็นพลเมืองกับการบริหารจัดการตนเองของชุมชนไทย.

วารสารรัฏฐาภิรักษ์. ปีที่ 59, ฉบับที่ 1, มกราคม-เมษายน 2560, น.79-89

วชิราภรณ์ สุรธนะสกุล และคณะ. (2017). รูปแบบการเสริมสร้างความเข้มแข็งของชุมชนโดย
วิทยาลัยชุมชน. วารสาร มสด. สาขาสังคมศาสตร์และมนุษยศาสตร์. ปีที่ 13, ฉบับที่ 2,

พค.-สค. 2560, น. 1-14.

สนธยา พลศรี. (2547) . ทฤษฎีและหลักการพัฒนาชุมชน. พิมพ์ครั้งที่ 5. กรุงเทพฯ : โอเดียน

สโตร์.

สมจินตนา คุ้มภัย. (2559). ปัจจัยที่มีผลต่อการมีส่วนร่วมของชาวชุมชนในองค์การบริหารส่วน

ต าบลต้นแบบ ที่บูรณาการแผนชุมชนสู่แผนพัฒนาท้องถิ่น จังหวัดนครศรีธรรมราช.
Veridian E-Journal, Silpakorn University ฉบับภาษาไทย สาขามนุษยศาสตร์

สังคมศาสตร์ และศิลปะ, ปีที่ 9 (2), พฤษภาคม – สิงหาคม 2559. สืบค้นเมื่อวันที่ 6

มิถุนายน 2561 จาก https://www.tci-thaijo.org/index.php/Veridian-E-Journal

สถาบันวิจัยสังคม จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. (2547). การสร้างและพัฒนาตัวชี้วัดคุณภาพชีวิต
และพัฒนาสังคมโดยชุมชนมีส่วนร่วม. กรุงเทพฯ ; ศรีเมืองการพิมพ์.

สิทธิณัฐ ประพุทธนิติสาร และ คณะ. (2556). จากปฏิบัติการจริงสู่แนวคิดและทฤษฎีการพัฒนา
เชิงพื้นที่แบบบูรณาการ. กรุงเทพฯ : ส านักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย (สกว.)

สุรีรัตน์ วิชัย. (2555). การประเมินผลโครงการการพัฒนาศักยภาพชมรมสายใยรักแห่งครอบครัว
ขององค์การ บริหารส่วนจังหวัดจันทบุรี. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัย

บูรพา.วิทยาลัยบริหารรัฐกิจ, สาขาวิชาการจัดการภาครัฐและภาคเอกชน สืบค้นเมื่อ

วันที่ 25 พฤษภาคม 2555 จาก

68