Page 133 - kpiebook62016
P. 133
116
หลังจากที่รัฐธรรมนูญ ค.ศ. 1853 ฉบับแก้ไข ค.ศ. 1957 กลับมามีผลบังคับใช้เมื่อ ค.ศ. 1983
ตลอดวาระ 6 ปีภายใต้รัฐบาลประธานาธิบดีอัลฟองซิน ไม่มีความพยายามที่จะเปลี่ยนแปลงแก้ไข
รัฐธรรมนูญ จนกระทั่งใน ค.ศ. 1993 ประธานาธิบดีคาร์ลอส เมเน็ม (Carlos Menem) จากพรรค
Justicialist ซึ่งได้รับเลือกตั้งเป็นประธานาธิบดี ต่อจากนายอัลฟองซิน ได้เสนอให้มีการแก้ไข
รัฐธรรมนูญ โดยประธานาธิบดีเมเน็ม เจรจากับนายอัลฟองซิน ซึ่งด ารงต าแหน่งหัวหน้าพรรค Radical
และเป็นพรรคฝ่ายค้าน เพื่อขอการสนับสนุนในการแก้ไขรัฐธรรมนูญ เนื่องจากบทบัญญัติของ
รัฐธรรมนูญได้ก าหนดให้การแก้ไขรัฐธรรมนูญต้องได้รับเสียงเห็นชอบ 2 ใน 3 ทั้งจากสภาผู้แทนราษฎร
และวุฒิสภา จนเกิดเป็นข้อตกลงโอลิโวส (Olivos Pact) ที่พรรคใหญ่ทั้งสองพรรคพร้อมใจกันสนับสนุน
การแก้ไขรัฐธรรมนูญ รวมถึงก าหนดกรอบของเนื้อหาที่จะได้รับการแก้ไข น าไปสู่มติเห็นชอบให้แก้ไข
317
รัฐธรรมนูญของสภาทั้งสองในเดือนธันวาคม ค.ศ. 1993
เมื่อข้อเสนอแก้ไขรัฐธรรมนูญได้รับการเห็นชอบจากทั้งสองสภาแล้ว จึงมีการเลือกตั้งสมาชิก
สภาร่างรัฐธรรมนูญ (Constitutional Assembly) ขึ้น โดยสภาร่างรัฐธรรมนูญมีอ านาจในการให้ความ
เห็นชอบหรือปฏิเสธข้อแก้ไขรัฐธรรมนูญที่รัฐบาลเสนอ และสามารถแก้ไขเพิ่มเติมตามที่สภาจะ
เห็นชอบได้ สภาร่างรัฐธรรมนูญแก้ไขเพิ่มเติมรัฐธรรมนูญเสร็จสิ้นในวันที่ 22 สิงหาคม ค.ศ. 1994 และ
318
รัฐธรรมนูญฉบับแก้ไขมีผลบังคับใช้ในวันที่ 24 สิงหาคม ค.ศ. 1994 เป็นการแก้ไขรัฐธรรมนูญครั้ง
ล่าสุดของอาร์เจนตินา โดยเป้าหมายส าคัญในการผลักดันให้มีการแก้ไขรัฐธรรมนูญของประธานาธิบดี
เมเน็ม คือการเปิดโอกาสให้ประธานาธิบดีสามารถลงสมัครรับเลือกตั้งสองสมัยติดต่อกันได้ ซึ่งก็แลก
319
มาด้วยการลดวาระการด ารงต าแหน่งของประธานาธิบดีลงเหลือเพียง 4 ปี ในการเลือกตั้ง
ประธานาธิบดีตามบทแก้ไขรัฐธรรมนูญดังกล่าวเมื่อ ค.ศ. 1994 ประธานาธิบดีเมเน็มได้รับเลือกให้
ด ารงต าแหน่งประธานาธิบดีอีกวาระหนึ่ง นอกจากนี้ยังมีการเปลี่ยนแปลงให้การเลือกตั้ง
ประธานาธิบดีและสมาชิกวุฒิสภาเป็นการเลือกตั้งโดยตรงจากประชาชน พร้อมทั้งปรับลดวาระในการ
317 Constitution Writing & Conflict Resolution Project, Argentina 1994 [online], July 8, 2016, Available from
https://www.princeton.edu/~pcwcr/reports/argentina1994.html.
318 Ibid.
319
Celia Szusterman, “The Struggle for Democratic Party Politics in Contemporary Argentina,” in Paul Webb and Stephen
White (eds.), Party Politics in New Democracies (New York: Oxford University Press, 2009), p. 222.