Page 64 - kpi15428

ชุมชนกับสิทธิ ในทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม

กฎหมาย มีหน่วยงานที่เกี่ยวข้องหลายหน่วยงาน อีกทั้งยังมีความขัดแย้ง

ในเชิงนโยบายภาพรวมและกฎหมายที่บังคับอยู่
v ประเทศฟิลิปปินส์

ประเทศฟิลิปปินส์ถือเป็นประเทศที่มีความอุดมสมบูรณ์ทางทรัพยากร

ชายฝั่งทะเล ขณะที่ชุมชนชายฝั่งทะเลซึ่งมีวิถีชีวิตพึ่งพิงทรัพยากรชายฝั่งนี้
กลับมีฐานะยากจนและมีความเป็นอยู่ที่แร้นแค้น ทำให้รัฐบาลพยายาม
แก้ปัญหาโดยกระจายอำนาจให้กับท้องถิ่นได้มีอำนาจและบทบาทในการ
บริหารจัดการทรัพยากรธรรมชาติในชุมชนของตนเอง โดยท้องถิ่นสามารถ

ที่จะเรียกเก็บภาษีจากบุคคลหรือชุมชนภายนอกที่มาใช้ประโยชน์จาก
ทรัพยากรของชุมชน ความพยายามดังกล่าวเป็นการให้สิทธิและอำนาจแก่
รัฐบาลท้องถิ่นตามหลักการกระจายอำนาจ แต่ในทางกลับกันอาจทำให้สิทธิ
ของชุมชนในการบริหารจัดการทรัพยากรธรรมชาติขึ้นอยู่กับรัฐบาลท้องถิ่น

ขณะที่ท้องถิ่นส่วนใหญ่ยังคงไม่รับรู้ถึงความสำคัญในการบริหารจัดการ
ทรัพยากรธรรมชาติด้วยตนเอง ซึ่งอาจเป็นผลให้ชุมชนที่อยู่ในท้องถิ่นนั้น
ไม่ได้รับรู้ถึงสิทธิและบทบาทของชุมชนต่อทรัพยากรธรรมชาติ ความยากจน
และการไม่สามารถเข้าถึงทรัพยากรอาจยังคงมีอยู่ นอกจากปัญหาที่ชุมชน

จะไม่มีสิทธิในการบริหารจัดการทรัพยากรชายฝั่งอย่างแท้จริงแล้ว ระบบ
กฎหมายและนโยบายที่ดูเหมือนจะเปิดกว้างต่อบทบาทในการบริหารจัดการ
ทรัพยากรด้วยตนเองของท้องถิ่นกลับเป็นแบบแยกส่วนในแต่ละหน่วยงาน
ขาดการชี้แจงในสิทธิชุมชนต่อการบริหารจัดการทรัพยากรทำให้ชุมชนขาด

ความตระหนักนำมาซึ่งความเสื่อมโทรมของทรัพยากร และการนำกฎหมาย
ไปใช้ในทางปฏิบัติไม่สามารถเป็นไปได้จริง ประเด็นปัญหาเหล่านี้นับว่าเป็น
ความท้าทายอย่างยิ่งต่อการดำเนินนโยบายเกี่ยวกับสิทธิชุมชนของประเทศ
ฟิลิปปินส์ที่ควรมีการปกป้องทรัพยากรมากขึ้นโดยสิทธิชุมชนไม่ถูกละเมิด

ยกระดับศักยภาพของชุมชน พัฒนาความสามารถของสถาบันในชุมชนและ
ท้องถิ่นด้านการจัดการทรัพยากรชายฝั่ง และปรับปรุงระบบการบริหาร
ทรัพยากรให้ชุมชนมีบทบาทมากขึ้น