Page 234 - kpi17527
P. 234
ประชาธิปไตยไทยในทศวรรษใหม่
2559
ความรู้เหล่านี้แตกต่างไปจากวิธีที่นักวิชาการได้เรียนรู้หรือตามศาสตร์ต่างๆ
ทั้งนี้การตัดสินใจอยู่บนพื้นฐานของการตระหนักในความห่วงกังวลที่มีร่วมกัน
การตัดสินใจที่มีการเปรียบเทียบความเป็นไปได้ ซึ่งต่างจากการตัดสินใจของ
สถาบันต่างๆ ได้ที่มักจะเป็นเรื่องของการเจรจาต่อรองมากกว่า
ทั้งนี้ทรัพยากรที่ใช้ในการตัดสินใจมาจากความสามารถของพลเมืองเอง
ความสามารถของการพยากรณ์ของการมีพันธะสัญญาร่วมกัน มีเจตจำนง
ทางการเมือง ซึ่งสิ่งเหล่านี้ต่างไปจากทรัพยากรของสถาบันที่ดูเหมือนจะเป็น
วัตถุ การให้เป็นความรู้ทางเทคนิค ในชุมชนก็จะมีการดำเนินการในหลายวิธี
ซึ่งจะเป็นการร่วมมือกันแบบหลวมๆ มีการแลกเปลี่ยนความรู้สึกที่จะดำเนินการ
ร่วมกัน ส่วนการดำเนินการที่ทำโดยสถาบันหนึ่งๆ ก็มักจะเป็นรูปแบบเฉพาะ
มีการกำกับตามแผนที่มีอยู่ และมีหน่วยงานกลางมาควบคุมอีกครั้งหนึ่ง
การตกลงกันที่จะใช้ทรัพยากรร่วมกันหรือแลกเปลี่ยนพยากรณ์ปฏิบัตินี้ก็จะมี
222 การปฏิบัติโดยประชาชนเองขณะที่การตกลงกันของสถาบันนั้นก็จะเป็นการ
บังคับโดยใช้กติกาที่เป็นกฎหมาย
นอกจากนี้ อำนาจมาจากความสามารถของพลเมืองนั้นที่จะทำให้
กิจกรรมเกิดขึ้นโดยความพยายามร่วมกันและสร้างความสัมพันธ์ที่มีมากกว่า
การใช้อำนาจที่เป็นทางการเชิงสถาบัน การเปลี่ยนแปลงมาจากการเรียนรู้ร่วมกัน
และการมีนวัตกรรมที่เกิดขึ้น มากกว่าการขยายกฎหมายปรับปรุงกฎหมาย
หรือนโยบาย
การเมืองที่มีชีวิตแบบนี้มีโครงสร้างของตนเอง ไม่ใช่รูปแบบที่เป็นทางการ
และไม่ใช่การรวมตัวขององค์กรนิติบัญญัติแต่เป็นการรวมตัวแบบทั่วๆ ไป
ซึ่งเมื่อก่อนก็จะรวมตัวที่สถานที่ที่ผู้คนเข้าถึงง่าย เช่น ที่ทำการไปรษณีย์ แต่
ปัจจุบันนี้มีขยายหรือปรับเปลี่ยนไปใช้รูปแบบของอินเทอร์เน็ต โครงสร้างเหล่านี้
เหมือนกับเม็ดทรายมากกว่าคอนกรีต กลุ่มที่ทำงานในลักษณะนี้จะทำงานเป็น
เครือข่าย และมาทำงานร่วมกันจนโครงการสำเร็จหลังจากนั้นจะหายไปแล้ว
กลับมาอีกเมื่อมีงานอื่นเข้ามา
สถาบันพระปกเกล้า
