Page 57 - kpiebook65064
P. 57
โครงการสังเคราะห์ข้อเสนอ
เพื่อเสริมสร้างการอภิบาลระบบยา
ทั้งความซับซ้อนของระบบอภิบาลยาที่มีขั้นตอนจำนวนมาก และในแต่ละขั้นตอนก็มีผู้มีส่วน
เกี่ยวข้องทั้งภาครัฐ ภาคเอกชน และภาคประชาสังคมที่มีบทบาทหลากหลายแตกต่างกันไป ดังนั้น
8
จากความซับซ้อนของระบบอภิบาลยาทำให้การพิจารณาถึงปัญหาธรรมาภิบาลในการบริหารจัดการ
ยาควรจะพิจารณาอย่างรอบด้านในทุกขั้นตอนของระบบอภิบาลยา โดยไม่ควรพิจารณาเฉพาะ
ปัญหาธรรมาภิบาลตามรายกรณีที่ปรากฏเป็นข่าวและรับรู้กันอย่างชัดเจน เช่น ปัญหาการจัดซื้อยา
และการทุจริตดังที่กล่าวไปตอนต้น เป็นต้น
ด้วยข้อสรุปเบื้องต้นขององค์การอนามัยโลกดังกล่าว จึงนำมาสู่การศึกษาและพัฒนาระบบ
อภิบาลยาที่มีธรรมาภิบาลอย่างลึกซึ้งมากยิ่งขึ้นในกรณีประเทศไทยโดยแนวคิดที่ใช้ในการศึกษา คือ
แนวคิดเกี่ยวกับธรรมาภิบาล (Good Governance) เพื่อพิจารณาความมีธรรมาภิบาลในระบบ
อภิบาลยาตลอดจนผู้มีส่วนได้ส่วนเสียที่มีอิทธิพลต่อกระบวนการกำหนดนโยบายระดับชาติ
(National Level) ที่มีบทบาทสำคัญในการออกนโยบาย กฎหมายและมาตรการต่าง ๆ
ที่เกี่ยวข้อง รวมทั้งการกำกับดูแลในแต่ละส่วน อาทิ การขึ้นทะเบียนตำรับยา การทำบัญชียาหลัก
แห่งชาติการวางมาตรการดำเนินการและระเบียบการจัดซื้อจัดจ้างการกำหนดเกณฑ์จริยธรรม
เกี่ยวกับการส่งเสริมการขาย ทั้งจากหน่วยงานภาครัฐ (อาทิ สำนักงานปลัดกระทรวงสาธารณสุข
สำนักงานคณะกรรมการอาหารและยา องค์การเภสัชกรรม คณะกรรมการยา คณะกรรมการ
พัฒนาระบบยาแห่งชาติ คณะอนุกรรมการบัญชียาหลักแห่งชาติ เป็นต้น) หน่วยงาน ด้านวิชาการ
และสมาคมวิชาชีพ (เช่น สถาบันการศึกษา แพทยสภา สภาเภสัชกรรม เป็นต้น) สมาคมและ
ผู้ประกอบการเอกชน (เช่น สมาคมผู้วิจัยและผลิตเภสัชภัณฑ์ (PReMA) สมาคมไทย
อุตสาหกรรมผลิตยาแผนปัจจุบัน (TPMA)) ซึ่งผู้มีส่วนได้ส่วนเสียที่มีอิทธิพลต่อกระบวนการ
กำหนดนโยบายระดับชาติ (National Level) ย่อมมีอิทธิพลต่อการคัดเลือกกับจัดซื้อยา
การควบคุมการเบิกจ่ายและการใช้ยาในระดับสถานพยาบาลในท้ายที่สุดตามแผนภาพที่ 1.2
8 โปรดดูความหมายของระบบอภิบาลในบทที่ 2
บทที่ 1
สถาบันพระปกเกล้า
