Page 221 - kpi20756
P. 221
การประชุมวิชาการ
สถาบันพระปกเกล้า ครั้งที่ 21 221
ลดช่องว่างความเหลื่อมล้ำ สร้างคุณภาพประชาธิปไตย
ในด้านความเหลื่อมล้ำ วัดโดยสถาบันพระปกเกล้า ใช้ข้อมูลทุติยภูมิรายงานจากหน่วยงานที่เก็บ
ข้อมูลอยู่แล้ว จากสภาพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ และข้อมูลจากสำนักงานหลักประกัน
สุขภาพแห่งชาติ ผสมผสานกับการเก็บข้อมูลปฐมภูมิที่เป็นการสำรวจความคิดเห็นของประชาชน
จำนวน 3 หมื่นกว่าชุดจากทุกจังหวัด การวัดสันติสุขของไทยในงานของ TPI ได้คะแนนไม่ดี
เนื่องจากมีตัวชี้วัดที่ได้คะแนนน้อยคือ มุมมองของประชาชนต่อความเหลื่อมล้ำ การเข้าถึง
โครงสร้างพื้นฐาน และการกระจายบุคลากรทางการแพทย์ ข้อมูล 8 ตัวชี้วัดมีทั้งข้อมูลระดับ
ประเทศและระดับจังหวัดดังได้กล่าวมาแล้วข้างต้น ข้อมูลที่เก็บได้ถึงระดับจังหวัดจะทำให้เปรียบเทียบ
ความแตกต่างกันในด้านความเหลื่อมล้ำในแต่ละจังหวัดได้
4. การจัดทำตัวชี้วัดเพื่อวัดระดับสันติสุขหรือสันติภาพเป็นระบบการเตือน (Warning)
เป็นการป้องกันความขัดแย้งไม่ให้ขยายตัวกลายเป็นความรุนแรงได้ พิจารณาได้จากหากคะแนน
สันติสุขในประเทศ หรือจังหวัดใดมีคะแนนต่ำ จำเป็นที่ภาครัฐและภาคส่วนที่เกี่ยวข้องจะต้อง
จับตา เฝ้าระวังหรือมีกลไกในการเข้าไปจัดการเพื่อป้องกันมิให้เกิดความรุนแรงขึ้น อย่างไรก็ตาม
ตัวชี้วัดด้านความเหลื่อมล้ำของ TPI มีความแตกต่างจาก PPI ทั้งในด้าน จำนวนตัวชี้วัด
หน่วยในการวิเคราะห์ วิธีการเก็บข้อมูลและแหล่งข้อมูล กล่าวคือ จำนวนตัวชี้วัดที่ไม่เท่ากัน
ในด้านความเหลื่อมล้ำ ดัชนี PPI มี 6 ตัวชี้วัดแต่ดัชนี TPI มี 8 ตัวชี้วัด ตัวชี้วัดดังกล่าวมีทั้ง
ตัวชี้วัดที่เหมือนและแตกต่างกัน ในประเด็นหน่วยในการวิเคราะห์ ดัชนี PPI เน้นการวิเคราะห์
เปรียบเทียบสันติภาพในระดับโลกเป็นการเปรียบเทียบระหว่างคะแนนสันติภาพของประเทศต่างๆ
แต่ดัชนี TPI เปรียบเทียบสันติภาพ/สันติสุขในประเทศไทยและเป็นการเปรียบเทียบระหว่าง
คะแนนสันติภาพในระดับจังหวัด วิธีการเก็บข้อมูลและแหล่งข้อมูล ดัชนี PPI เน้นการเก็บข้อมูล
ทุติยภูมิ จากรายงานสถิติของหน่วยงานต่างๆ โดยเลือกข้อมูลจากหน่วยงานที่มีการเก็บข้อมูล
มากกว่า 95 ประเทศ ในขณะที่ ดัชนี TPI เก็บข้อมูลโดยใช้ข้อมูลทุติยภูมิรายงานจากหน่วยงาน
ที่เก็บข้อมูลอยู่แล้ว จากสภาพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ และข้อมูลจากสำนักงาน
หลักประกันสุขภาพแห่งชาติ ผสมผสานกับการเก็บข้อมูลปฐมภูมิที่เป็นการสำรวจความคิดเห็น
ของประชาชน จำนวน 3 หมื่นกว่าชุดจากทุกจังหวัด
ข้อเสนอแนะจากการศึกษา
1. เพื่อความเข้าใจความเหลื่อมล้ำมากยิ่งขึ้น ควรศึกษาจากหลายมิติและบริบททาง
เศรษฐกิจ สังคม การเมือง และการวัดระดับความเหลื่อมล้ำควรวัดระดับโดยพิจารณาตัวชี้วัด
ที่หลากหลาย เช่น วัดจากด้านรายได้ ทรัพย์สิน การถือครองปัจจัยการผลิต การเข้าถึงบริการ
ของรัฐด้านต่างๆ ทั้งด้านโครงสร้างพื้นฐาน การศึกษา การสาธารณสุข การทำงาน กระบวนการ
ยุติธรรม อีกทั้ง โอกาสในการร่วมตัดสินใจในนโยบายของรัฐ การเลื่อนชั้นทางสังคม อายุขัยเฉลี่ย
การเลือกปฏิบัติด้วยเหตุแห่งความแตกกต่าง นวัตกรรม เป็นต้น โดยการเก็บข้อมูลควรพิจารณา
ตามความเหมาะสมทั้งจากการสำรวจความคิดเห็นและจากข้อมูลที่เป็นสถิติ ข้อมูล ข้อเท็จจริง
ต่างๆ
2. ภาคส่วนต่างๆ ควรส่งเสริมให้เกิดประชาธิปไตย เกิดสันติภาพและการลดความเหลื่อมล้ำ เอกสารประกอบการสัมมนากลุ่มย่อยที่ 4
ความเหลื่อมล้ำเป็นองค์ประกอบหนึ่งของสันติภาพเชิงบวกจากงานของ PPI ดังที่ได้ทราบแล้วว่า
