Page 159 - 22373_Fulltext
P. 159
3.8.3 ปัญหาและการแก้ปัญหาที่สะท้อนจากองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น
1) ปัญหาเด็กพิเศษซึ่งนอกจากปัญหาความบกพร่องแล้ว ยังมีปัญหาสภาพครอบครัว พ่อแม่แยก
ทางกัน “พ่อไปทาง แม่ไปทาง” ท้าให้เด็กต้องอยู่กับผู้สูงอายุ และแม้จะเป็นเด็กที่มีใบรับรองซึ่งจะได้รับ
สวัสดิการ แต่ใบรับรองดังกล่าวอยู่กับมารดา และมารดาได้น้าเงินสวัสดิการไปใช้ เด็กไม่ได้รับ เป็นเรื่องซับซ้อน
ซึ่งเทศบาลเห็นว่าเกินกว่าที่โรงเรียนของเทศบาลจะเข้าไปจัดการได้ นอกจากนี้การที่ผู้ปกครองที่ดูแลเด็กเป็น
ผู้สูงอายุท้าให้ขาดการดูแลที่ถูกต้องท้าให้เกิดปัญหาที่โรงเรียน เนื่องจากเด็กต้องรับประทานยา แต่ด้วย
ผู้ปกครองเป็นผู้สูงอายุจึงท้าให้ขาดการรักษา อีกทั้งยังไม่ยอมรับว่าบุตรหลานป่วย โรงเรียนไม่สามารถไป
บีบบังคับให้ผู้ปกครองน้าเด็กไปรักษาได้ ยังไม่สามารถหาทางออกได้ เทศบาลได้ปรึกษากับแพทย์ โดยแพทย์
ระบุว่า ถ้าเด็กไม่ได้ยาอย่างต่อเนื่องพฤติกรรมเด็กจะยิ่งแย่ลง
ในอ้าเภอเมือง จังหวัดนราธิวาสจะมีโรงเรียนการศึกษาพิเศษ ส้าหรับผู้พิการซ้้าซ้อนโรงเรียนจะรับ
ไปในส่วนที่พบตามโรงเรียนต่าง ๆ จะมีที่โรงเรียนเทศบาลบ้าง โดยมักจะเป็นปัญหาเรื่องของอารมณ์สองขั้ว
ซึ่งจะพบทุกปี “ปีละคนสองคน” ซึ่งครูก็ยังสามารถดูแลได้ นอกจากนี้ยังมีเด็กสมาธิสั้นในศูนย์พัฒนาเด็กเล็ก
ซึ่งได้มีการทดสอบ DSPM เป็นการทดสอบของกรมอนามัยเพื่อวัดระดับ IQ หากต่้ามากเทศบาลจะแนะน้า
ผู้ปกครองให้ไปตรวจ แต่ที่ผ่านมายังไม่มีใบรับรองซึ่งปัญหาส่วนใหญ่คือ ผู้ปกครองไม่ยอมรับ
2) เด็กในเขตเทศบาลที่มีอายุในช่วง 2-4 ปี มีจ้านวน 9,351 คน ส่วนที่อยู่ในวัยเรียนการศึกษาขั้น
พื้นฐาน (6-15ปี) มีจ้านวน 40,000 กว่าคน 16-18 ปี 13,000 กว่าคน นอกจากจะศึกษาอยู่ในโรงเรียนเทศบาล
ซึ่งมีทั้งหมด 6 โรงเรียน เป็นโรงเรียนขยายโอกาส เรียนจนถึงมัธยมต้น มี 3 โรงเรียน เทศบาล 1–3 ส่วน
โรงเรียนเทศบาล โรงเรียนเทศบาล 3 จะมีถึงมัธยมปลาย ส่วนเทศบาล 4-6 เป็นระดับประถมศึกษา ใน 6
โรงเรียนทั้งหมด มีระดับประถมวัย อนุบาล 1-3 รวมถึงมีศูนย์พัฒนาเด็กเล็กจ้านวน 6 ศูนย์
นอกจากนี้ยังมีครูสอนเด็กด้อยโอกาสอีก 2 คน โดยเทศบาลมีแผนในการจัดการเรียนการสอน
ส้าหรับเด็กด้อยโอกาส ซึ่งเด็กด้อยโอกาสในปี 2564 มีทั้งหมด 69 คน จากการส้ารวจข้อมูลจากเครือข่าย อาทิ
ครู ผู้น้าชุมชน หรือสมาชิกสภาฯ เมื่อเทศบาลได้รับข้อมูล ครูสอนเด็กด้อยโอกาสจะลงไปส้ารวจ สอบถาม
สัมภาษณ์ เก็บข้อมูลเชิงลึก อาทิ เด็กด้อยโอกาสออกจากชั้นเรียนเมื่อไหร่ สภาพเป็นอย่างไร โดยเทศบาล
จะแบ่งลักษณะเด็กด้อยโอกาสเป็นเด็กถูกปล่อยปละละเลย เด็กขาดโอกาสยากจน ซึ่งการขาดโอกาสมีทั้งเด็ก
ไร้สัญชาติเนื่องจากจังหวัดนราธิวาสติดชายแดนไทย-มาเลเซีย พ่อแม่ผู้ปกครองไปท้างานในมาเลเซีย หรือ การวิจัยขับเคลื่อนองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นให้เป็นกลไกลดความเหลื่อมล ้าทางด้านการศึกษา
บางคนอาจจะไปมีครอบครัวอยู่ที่มาเลเซีย สามีเป็นคนมาเลเซีย เมื่อเกิดปัญหาต้องกลับประเทศจะมีบุตรมา
ด้วยโดยที่ไม่ได้แจ้งเกิด ท้าให้เด็กไม่มีสัญชาติ
ครูสอนเด็กด้อยโอกาสได้ร่วมกับส้านักปลัด (ทางทะเบียนราษฎร์) บันทึกข้อมูลไว้พบว่าเด็กไม่มี
เลขบัตรประชาชน จึงต้องการขอขึ้นทะเบียน เทศบาลได้ช่วยผลักดันให้เด็กได้สัญชาติ โดยในช่วง 2 ปีที่ผ่านมา
รัฐมีโครงการพิสูจน์สัญชาติฟรี ด้วยเพราะเวลาตรวจหา DNA ต้องมีค่าใช้จ่ายจ้านวนมาก อาทิ เด็ก 10,000
บาท ผู้ใหญ่ 10,000 บาท ประมาณ 20,000 บาท เทศบาลสามารถด้าเนินการได้ประมาณ 22 คน หลังจาก
นั้นกระทรวงยุติธรรมจะด้าเนินการต่อ ท้าให้ในส่วนของเทศบาล ภาระในส่วนนี้ลดลง
วิทยาลัยพัฒนาการปกครองท้องถิ่น สถาบันพระปกเกล้า 135
