Page 53 - b29259_Fulltext
P. 53
110
ตามที่รัฐธรรมนูญรับรองและคุ้มครองอย่างเท่าเทียมกัน อย่างไรก็ดี
ในทางปฏิบัติเรามิอาจปฏิเสธได้ว่าสภาผู้แทนราษฎรในฐานะของฝ่าย
นิติบัญญัติย่อมต้องมีการปรึกษาหารือกันเพื่อการปฏิบัติหน้าที่ของตนเอง
อย่างเป็นปกติวิสัย การประชุมจึงถือเป็นเรื่องธรรมชาติอันนำามาซึ่ง
การกำาหนดให้สมาชิกบุคคลใดบุคคลหนึ่งเข้ารับหน้าที่ประธานในที่ประชุม
111
(Speaker) รวมตลอดไปถึงรองประธาน (Deputy Speaker) ในที่ประชุมด้วย
ด้วยเหตุผลเช่นนี้แล้ว เราจึงสามารถจัดแบ่งกลุ่มของสมาชิกสภาผู้แทนราษฎร
ออกเป็น “สมาชิกผู้ปฏิบัติหน้าที่ประธานและรองประธาน” กลุ่มหนึ่ง
และ “สมาชิกทั่วไป” อีกกลุ่มหนึ่ง ซึ่งสมาชิกกลุ่มแรกแม้ว่าจะมีอำานาจ
112
หน้าที่หลักคล้ายคลึงกันกับสมาชิกกลุ่มที่สองก็ตามที แต่เนื่องจากตนเอง
“สวมบทบาทประมุขของสภาผู้แทนราษฎร” ย่อมส่งผลให้มีบทบาทและ
อำานาจหน้าที่บางประการที่ผิดแผกแตกต่างกว่าสมาชิกสภาผู้แทนราษฎร
ทั่ว ๆ ไปอยู่อย่างมีนัยสำาคัญเหมือนกัน 113
2.1 ประธานและรองประธานสภาผู้แทนราษฎร
ก) การเข้าสู่ต�าแหน่ง
กระบวนการคัดเลือกสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรหนึ่ง ๆ เพื่อดำารง
ตำาแหน่งประธานสภาผู้แทนราษฎร (Speaker of the House) โดยส่วนใหญ่
110 Evert Jansen Wendell, Address of the Whig Members of the Senate
and Representatives of Massachusetts to Their Constituents 9 (1843).
111 Valerie Heishusen, The Speaker of the House: House Officer, Party
Leader, and Representative, CRS Report for Congress 1 (2011).
112 Id. at 1-2.
113 Id. at 7-8.
หลักสูตรเตรียมความพร้อมส�าหรับการเมืองระดับชาติ 53 53