Page 179 - kpiebook65037
P. 179
178 ตัวชี้วัดหลักคุณธรรม
การท�าผิดกฎหมาย ผิดศีลธรรม และความผิดอื่นๆ อันเป็นการกระท�า
ที่ขาดความชอบธรรมของนายจ้าง ที่กระท�าต่อบุคคล หรือต่อองค์การ
…” การเปิดโปงพฤติกรรมอันไม่ถูกต้องดังกล่าว สามารถเกิดขึ้นได้ทั้งใน
องค์การภาครัฐหรือภาคเอกชน ด้วยเหตุที่พฤติกรรมอันไม่ถูกต้องเหล่านี้
(อาทิ การยักยอกทรัพย์สินขององค์การไปใช้ส่วนตัว การใช้งบประมาณ
อย่างไม่มีประสิทธิภาพโดยเจตนา การลวนลามทางเพศต่อพนักงานหญิง
การยุยงผู้อื่นให้เกิดการกระท�าความผิด การทิ้งสิ่งปฏิกูลอันก่อให้เกิด
มลภาวะขึ้นโดยไม่รับผิดชอบ ฯลฯ) ได้ก่อให้เกิดความเสียหายแก่องค์การ
และสาธารณชน และในบางกรณีอาจสร้างความเสียหายอย่างรุนแรง
จนอาจท�าให้องค์การต้องล่มสลายลงในที่สุด (สมศักดิ์ สามัคคีธรรม, 2558,
น.146) และยังหมายถึงรูปแบบพฤติกรรมที่แสดงออกถึงความไม่พอใจ
อย่างหนึ่ง ที่มีต่อหน่วยงานของตนเองในเรื่องของการคอร์รัปชัน การกระท�า
ที่ผิดกฎหมาย ขัดต่อระเบียบข้อบังคับ การบริหารงานผิดพลาด หรือ
อื่นๆ เป็นต้น (อัมพร ธ�ารงลักษณ์, 2559)
ในปัจจุบันนี้ ได้มีนักวิชาการและนักปฏิบัติจ�านวนไม่น้อย
ที่ตระหนักถึงประโยชน์และความจ�าเป็นของ “การเปิดโปง” เนื่องจาก
“การเปิดโปง” ท�าหน้าที่เป็นกลไกส�าคัญในการสร้างความโปร่งใส
(Transparency) และเป็นเครื่องมือส�าคัญในการป้องกันการกระท�าความผิด
และประพฤติมิชอบภายในองค์การอย่างได้ผล ด้วยเหตุนี้จึงเกิดขบวนการ
เคลื่อนไหวเพื่อให้การสนับสนุน “การเปิดโปง” จนกระทั่งในปัจจุบันนี้
มีหลายประเทศที่ได้ออกกฎหมายเพื่อให้ความคุ้มครองแก่ผู้เปิดโปง
อาทิ ในสหรัฐอเมริกา (ทั้งกฎหมายที่ออกโดยรัฐบาลกลางและกฎหมาย
ระดับมลรัฐ) อังกฤษ ออสเตรเลีย (ทั้งกฎหมายของรัฐบาล กลางและ
กฎหมายมลรัฐ) แคนาดา (กฎหมายของรัฐบาลกลางและกฎหมาย
