Page 54 - kpi12626
P. 54
การวิเคราะห์ฐานะทางการเงินขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น: 3
สาเหตุที่เป็นเช่นนี้อาจเป็นเพราะเทศบาลขนาดใหญ่ดังเช่นเทศบาล
นครและเทศบาลเมืองมีขอบเขตภารกิจการให้บริการที่กว้างขวางและมีการ
ทำงานในเชิงรุกมากกว่าเทศบาลตำบลทั่วไป จึงมีความจำเป็นต้องใช้จ่าย
เงินในการดำเนินงาน (ผ่านการก่อหนี้ผูกพันในระยะสั้น—ดูอัตราส่วนหนี้สิน
หมุนเวียนประกอบ) ในระดับที่สูง จึงส่งผลให้มีสภาพคล่องทางการเงินโดย
เฉลี่ยที่ต่ำกว่าเทศบาลตำบลนั่นเอง อย่างไรก็ดีค่าเฉลี่ยที่ต่ำกว่าดังกล่าวมิได้ คู่มือสำหรับนักบริหารงานท้องถิ่นในยุคใหม่
หมายความว่าเทศบาลนครหรือเทศบาลเมืองโดยทั่วไปจะมีปัญหาในการ
บริหารสภาพคล่องในระยะสั้นแต่ประการใด
พึงสังเกตว่าเทศบาลนครมีสัดส่วนของลูกหนี้ภาษีต่อรายได้ภาษี
ท้องถิ่นที่จัดเก็บเองในระดับที่สูงกว่าค่าเฉลี่ยของเทศบาลทั่วไป (ค่าดัชนี
เท่ากับร้อยละ 14.55) ข้อมูลดังกล่าวนำไปสู่การตั้งข้อสงสัยถึงระดับ
ประสิทธิผลในการบริหารจัดเก็บภาษีของเทศบาลนครที่อาจด้อยกว่า
เทศบาลเมืองและเทศบาลตำบลทั่วไป และให้ข้อเสนอแนะที่สำคัญประการ
หนึ่งคือหากเทศบาลนครต้องการเพิ่มสภาพคล่องในการบริหารเงินสดระยะ
สั้น อาจดำเนินการได้โดยการเร่งรัดติดตามการจัดเก็บลูกหนี้ภาษีของ
เทศบาล อันจะช่วยให้เทศบาลมีเงินสดในการใช้จ่ายเพื่อการจัดบริการ
สาธารณะให้แก่ประชาชนได้อย่างคล่องตัวมากขึ้น
นอกจากนี้แล้ว ข้อมูลในตารางที่ 3-2 ข้างต้นชี้ให้เห็นว่าเทศบาลที่มี
ขนาดใหญ่ในแง่จำนวนประชากร โดยเฉพาะเมื่อมีประชากรตั้งแต่ 25,000
คนขึ้นไป จะมีสภาพคล่องทางการเงินในระดับที่ต่ำกว่าเทศบาลขนาดเล็ก
โดยเฉลี่ย (ค่าเฉลี่ยของอัตราส่วนทุนหมุนเวียนและค่าเฉลี่ยอัตราส่วนเงินสด
ของเทศบาลขนาดต่างๆ มีความแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ—
F-stat = 6.015, p< .01 และ F-stat = 6.553, p< .01 สำหรับตัวชี้วัดทั้งสอง
ตามลำดับ) อีกทั้งมีภาระหนี้สินหมุนเวียนที่ต้องชำระคิดเป็นสัดส่วนต่อ
รายรับรวมของเทศบาลที่สูงกว่า (มีความแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทาง
สถิติเช่นกัน—F-stat = 32.733, p< .01)
