Page 251 - kpi15476
P. 251

250     การประชุมวิชาการ
                   สถาบันพระปกเกล้า ครั้งที่ 15


                                             ปรัชญาขงจื่อในคัมภีร์หลุนอวี่    ปรัชญาฮินดูในมหาภารตยุทธ

                  2. ประเด็นการให้สัจจะ การให้ความเคารพเชื่อฟังและปฏิบัติตามคำพูดของผู้อาวุโสและมีคุณธรรม
                  วาจาในครอบครัวสัมพันธ์ (เหมือนกัน)
                  กับกฎเกณฑ์ทางสังคม
                                         - การปฏิบัติตามจารีตเป็นหลักสำคัญใน - สัจจะวาจาของมารดาที่ลูกต้องปฏิบัติ
                                         การประพฤติตนอย่างเหมาะสม คำพูด ตามแม้จะขัดต่อจารีต แต่ได้นำไปสู่การ
                                         หรือการกระทำของบิดามารดาอาจมีผิด กลายเป็นกฎเกณฑ์ใหม่ที่ยอมรับร่วมกัน
                                         ที่บุตรย่อมทัดทานได้ด้วยความนบนอบ ของคนในสังคม โดยอาศัยความรู้ที่
                                         หากท่านไม่ฟังก็ยังต้องเคารพโดยมิโกรธ อธิบายจากผู้ที่น่าเชื่อถือในสังคม

                  3. ประเด็นการรู้เห็น - การอำพรางความผิดของคนใน - สะท้อนการรู้เห็นเป็นใจในการกระทำ
                  เป็นใจในการกระทำผิดกับ ครอบครัว เป็นการปกปิดความผิดที่ได้ ความผิดของคนในครอบครัวที่บิดาเห็น

                  การอำพรางความผิด       เกิดขึ้นแล้ว โดยที่บิดาไม่ได้รู้เห็นในการ ชอบด้วยกับการกระทำผิดของบุตรและ
                                         กระทำผิดของบุตร หรือบุตรไม่ได้รู้เห็น ร่วมกระทำผิดทั้งๆที่รู้ว่าการกระทำ
                                         ในการกระทำผิดของบิดา             ดังกล่าวจะเป็นเหตุให้พี่น้องเป็นศัตรูกัน




                       โดยสรุป จากการศึกษาตัวบทของทั้งสองปรัชญา จะมีความคล้ายคลึงกันของทั้งสองตัวบท
                  ในการมองสังคมแบบโครงสร้างหน้าที่ จากปรัชญาขงจื่อที่พยายามชี้ให้เห็นว่าปัญหาสังคมที่เกิด

                  ความวุ่นวายขึ้นเป็นเพราะบทบาทไม่เป็นไปตามนามหรือฐานะนั้น กล่าวคือ เพราะพ่อแม่ไม่ทำ
                  หน้าที่ของพ่อแม่ บุตรไม่ทำหน้าที่ของบุตร ครอบครัวจึงเดือดร้อน กษัตริย์ไม่ทำหน้าที่ของกษัตริย์
                  ขุนนางไม่ทำหน้าที่ของขุนนาง รัฐจึงเดือดร้อน ส่วนปรัชญาฮินดูในมหาภารตยุทธจะมองว่าความ

                  วุ่นวายในสังคมจะเกิดขึ้นหากกษัตริย์ไม่ทำหน้าที่ของกษัตริย์ ทำให้ไม่สามารถปกป้องระเบียบ
                  สังคมไว้ได้หรือไม่สามารถทำให้ผู้ใต้ปกครองปฏิบัติตามหน้าที่ในวรรณะของตนเอง ทั้งสองปรัชญา

                  จึงมองว่าความวุ่นวายต่างๆจะหายไปเมื่อบุคคลปฏิบัติหน้าที่ตามวรรณะของตน (ปรัชญาฮินดู)
                  หรือเมื่อมีความชอบธรรมในฐานะแห่งนามนั้น (ปรัชญาขงจื่อ) แต่ทั้งสองปรัชญาจะมองแตกต่าง
                  กันในการเสนอทางออกสำหรับปัญหาความขัดแย้งในบทบาทหน้าที่ของบุคคลระหว่างหน้าที่ต่อ

                  ครอบครัวและหน้าที่ต่อรัฐ กล่าวคือ ปรัชญาขงจื่อจะมองว่าครอบครัวเป็นสายสัมพันธ์อันใกล้ชิดที่
                  ต้องรักษาไว้เป็นอันดับแรก (หน่วยย่อยต้องทำให้ดีก่อนหน่วยใหญ่) ส่วนในมหาภารตยุทธจะมอง

                  ว่าครอบครัวซึ่งเป็นหน่วยย่อยจะดำรงอยู่ได้จำเป็นต้องมีรัฐที่เป็นปึกแผ่นและมั่นคงเสียก่อน
                  (หน่วยใหญ่ต้องทำให้ดีก่อนหน่วยย่อย)





        เอกสารประกอบการประชุมกลุ่มย่อย
   246   247   248   249   250   251   252   253   254   255   256