Page 27 - kpi20858
P. 27
14
2.1 ทฤษฎีในกำรสร้ำงงำนศิลปะที่เกี่ยวข้อง
ผลงานศิลปะที่ปรากฏในสังคมหนึ่งๆ เป็นเสมือนกระจกเงาที่สะท้อนแนวคิดและรูปแบบ
ซึ่งสัมพันธ์กับบริบทแวดล้อมต่างๆ ทางสังคม การศึกษาถึงทฤษฎีทางศิลปะนั้นมีความส าคัญเป็น
อย่างยิ่ง เหตุเพราะมีความเกี่ยวพันกับการก าหนดรูปแบบทางศิลปกรรมของแต่ละยุคสมัย
ทฤษฎีและแนวทางในการสร้างงานศิลปกรรมที่ปรากฏในบทนี้ จะน าเสนอเฉพาะทฤษฎี
ที่มีความเกี่ยวข้องและมีบทบาทส าคัญต่อการสร้างสรรค์ในช่วงเวลาของการศึกษาคือ รัชสมัย
พระบาทสมเด็จพระปกเกล้าเจ้าอยู่หัว ซึ่งขณะนั้นทฤษฎีทางศิลปะตะวันตกว่าด้วยรูปแบบความ
เหมือนจริง ถูกน ามาใช้ประกอบสร้างศิลปะสมัยใหม่ให้เกิดขึ้นในประเทศไทย อีกทั้งยังถูกน ามา
ปรับประยุกต์ให้เกิดความสอดคล้องกับลักษณะนิสัยและการแสดงออกของช่างไทย ดังนั้นการศึกษา
ถึง ทฤษฎีในการสร้างงานศิลปะที่เกี่ยวข้อง ย่อมต้องกล่าวถึงแนวคิดและทฤษฎีทางศิลปะตะวันตก
ตลอดจนขนบนิยมในงานศิลปกรรมของไทย เพื่อเปรียบเทียบให้เห็นเค้าโครงของลักษณะการ
แสดงออกของยุคสมัยได้อย่างชัดเจนยิ่งขึ้น
2.1.1 แนวคิดและทฤษฎีทำงศิลปะตะวันตก
ทฤษฎีทางศิลปะตะวันตกได้รับการเผยแพร่ผ่านการเข้ามาของศิลปินตะวันตก ถ่ายทอด
ให้แก่ศิลปินไทย ตลอดจนแหล่งความรู้ที่ส าคัญของไทย 2 แหล่ง ได้แก่ โรงเรียนเพาะช่าง ซึ่งเป็น
สถาบันศิลปะที่ก่อตั้งขึ้นตั้งแต่รัชสมัย พระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว และจากศาสตราจารย์
ศิลป์ พีระศรี (Corrado Feroci) ชาวอิตาเลียน ซึ่งขณะนั้นที่ได้รับการว่าจ้างให้เข้ามาสร้างงาน
ประติมากรรมในประเทศไทย ตั้งแต่ปลายรัชสมัยพระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัวเช่นกัน
ครั้นเมื่อถึงรัชสมัยพระบาทสมเด็จพระปกเกล้าเจ้าอยู่หัว ศาสตราจารย์ศิลป์ พีระศรี ได้ท าการเปิด
อบรมให้แก่ข้าราชการและนักเรียนอย่างไม่เป็นทางการ เรื่อยมาจนกระทั่งปลายรัชกาลจึงได้มีการ
ก่อตั้งโรงเรียนประณีตศิลปกรรมอย่างเป็นทางการ ทั้งนี้การกล่าวถึงรายละเอียดของแหล่งความ
รู้ข้างต้น จะปรากฏอยู่ในหัวข้อเอกสารและข้อมูลทางประวัติศาสตร์ที่เกี่ยวข้อง อย่างไรก็ดีในส่วน
ของการศึกษาทฤษฎีทางศิลปะตะวันตกจะท าการกล่าวถึงพอสังเขป ประกอบด้วยหัวข้อต่าง ๆ ดังนี้
