Page 87 - kpiebook62010
P. 87
80
กระทำนั้นได้รับความทุกข์ทรมานก่อนถึงแก่ความตายด้วย โดยมีแนวคำพิพากษาฎีกาที่ 3558/2531 วางแนวทาง
ให้พิจารณาแยกการ “ฆ่าโดยทรมาน” ออกจากการ “ฆ่า” โดยทั่วไปว่า การฆ่าโดยทรมานนั้นจะต้องมีการ
กระทำอื่นนอกจากการกระทำให้ตายในลักษณะที่จะทำให้ผู้ตายได้รับความลำบากจนสาหัสก่อนตาย ดังนั้น
การที่ผู้ตายทั้งสองถูกทำร้ายมีบาดแผลทั้งถูกยิงถูกฟันตีหลายแห่งเกิดจากการกระทำของจำเลยที่ปราศจากความ
ยับยั้งเนื่องจากเหตุการณ์ที่เกิดโดยปัจจุบันทันด่วน และแม้จำเลยที่ 4 ใช้ไม้กระดานพาดที่คอ ส. ผู้ตาย แล้วพวก
ของจำเลยขึ้นไปยืนบนปลายไม้เพื่อกดศีรษะให้จมน้ำ ก็เป็นการกระทำเพื่อจะให้ ส.ถึงแก่ความตายโดยฉับพลัน
เท่านั้น มิใช่เป็นการฆ่าโดยทารุณโหดร้าย
ส่วนแนวคำพิพากษาศาลฎีกาอื่นๆ ที่วางหลักไว้ว่าการฆ่าโดยมีเจตนาให้ตายทันทีนั้นไม่ถือ
เป็นการฆ่าโดยทารุณโหดร้าย ได้แก่
การทำร้ายซ้ำหลายครั้ง แต่มีเจตนาเพื่อให้ผู้ตายถึงแก่ความตายในทันทีก็ไม่แสดงให้เห็นเจตนา
ว่าจำเลยเจตนาให้ผู้ตายได้รับความทุกข์ทรมานก่อนถึงแก่ความตาย
คำพิพากษาฎีกาที่ 10113/2554 จำเลยป่วยมีภาวะทางจิตบกพร่องด้วยโรคซึมเศร้าอย่างรุนแรง
และมีอาการกำเริบเนื่องจากทะเลาะมีปากเสียงกับผู้ตายจึงเกิดโทสะใช้อาวุธมีดแทงผู้ตายซ้ำหลายครั้งอันมีลักษณะ
ลงมือแทงผู้ตายเพื่อให้ถึงแก่ความตายเท่านั้น โดยไม่ปรากฏข้อเท็จจริงอื่นที่แสดงให้เห็นว่าจำเลยมีเจตนาให้ผู้ตาย
ได้รับความทุกข์ทรมานก่อนถึงแก่ความตาย การกระทำของจำเลยจึงไม่เป็นการฆ่าผู้อื่นโดยทรมานหรือโดยกระทำ
ทารุณโหดร้ายตาม ป.อ. มาตรา 289 (5)
คำพิพากษาฎีกาที่ 1014/2540 ในขณะที่จำเลยทั้งสองกับพวกกำลังช่วยกันค้นหาทรัพย์สิน
อยู่นั้นผู้ตายเข้ามาภายในบ้านจำเลยทั้งสองกับพวกจึงเข้าไปล็อกคอผู้ตายผู้ตายดิ้นรนต่อสู้และร้องขอความ
ช่วยเหลือจำเลยทั้งสองกับพวกจึงช่วยกันจับผู้ตายมัดและรุมแทงผู้ตายต่อเนื่องจนผู้ตายถึงแก่ความตายในที่เกิด
เหตุแม้ผู้ตายจะมีบาดแผลหลายแห่งก็เป็นการส่อแสดงให้เห็นเจตนาว่าต้องการแทงผู้ตายให้ถึงแก่ความตายในทันที
เท่านั้นไม่ใช่เป็นการฆ่าโดยการกระทำทารุณโหดร้าย
คำพิพากษาฎีกาที่ 1614/2513 จำเลยใช้เหล็กขูดชาร์ปแทงผู้ตายซึ่งเป็นหญิงปราศจากอาวุธ
และไม่อยู่ในฐานะที่จะหลบหลีกหรือต่อสู้จำเลยได้ โดยจ้วงแทงเอาอย่างไม่ยับยั้ง เกิดเป็นบาดแผลที่ร่างกายผู้ตาย
30 กว่าแผลและผู้ตายถึงแก่ความตายในเวลาต่อมาดังนี้ เมื่อมีพฤติการณ์แสดงให้เห็นได้ว่าจำเลยแทงผู้ตายทีสองที
แล้วมีโทสะจริตคลุ้มคลั่งตามติดขึ้นมา จนขาดสติ จึงได้แทงผู้ตายไปโดยไม่ยับยั้งเช่นนั้นแล้วก็ยังไม่พอจะถือว่า
จำเลยได้กระทำไปด้วยการทารุณโหดร้ายตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 289 (5)
การใช้อาวุธร้ายแรงเช่นระเบิดหรือปืน แม้จะทำให้คนตายหลายคน แต่ไม่ถือว่ามีการกระทำ
อันแสดงถึงความโหดร้ายทารุณเป็นพิเศษ
คำพิพากษาฎีกาที่ 1388/2545 จำเลยที่ 1 ใช้ลูกระเบิดฆ่า ศ. อ. และ ส. ผู้ตายโดยไตร่ตรอง
ไว้ก่อนและพยายามฆ่าบุคคลอื่นอีกหลายคน แต่การกระทำของจำเลยที่ 1 เป็นลักษณะที่จะทำให้ตายโดยใช้อาวุธ
ปัญหาเกี่ยวกับการใช้บังคับของพระราชบัญญัติป้องกันการทารุณกรรม และการจัดสวัสดิภาพสัตว์ พ.ศ. 2557
