Page 143 - kpiebook62016

126

บทบาทของกลุ่มต่างๆ ในสังคม

1. กลุ่มนิยมเปรอง

แม้ว่าเวลาจะล่วงเลยมากว่า 7 ทศวรรษนับตั้งแต่ที่ประธานาธิบดีฮวน เปรอง เข้ารับต าแหน่ง

ประธานาธิบดีแห่งสาธารณรัฐอาร์เจนตินา เมื่อเดือนกุมภาพันธ์ ค.ศ.1946 แต่ลัทธิเปรอง (Peronsim)
หรือนโยบายแนวประชานิยมที่รัฐเข้ามีบทบาทในการอุดหนุนกิจการของเอกชน ก็ยังคงได้รับความ

นิยมในสังคมอาร์เจนตินา อันเป็นปัจจัยหนึ่งที่ส่งผลให้พรรค Justicialist ซึ่งเป็นฐานทางการเมืองของ

354
กลุ่มนิยมเปรองยังคงได้รับความนิยม ความยึดมั่นในแนวนโยบายแบบเปรองของสังคมอาร์เจนตินา
ส่งผลให้ความพยายามในการปฏิรูปเศรษฐกิจในสมัยประธานาธิบดีอัลฟองซินต้องล้มเหลว ทั้งที่
ประธานาธิบดีอัลฟองซินได้รับเลือกตั้งในฐานะตัวแทนจากพรรค Radical ซึ่งเป็นพรรคเสรีนิยมก็ตาม

โดยความพยายามในการควบคุมค่าแรง วินัยทางการเงิน และการควบคุมอัตราแลกเปลี่ยนถูก

355
356
ปฏิเสธ ขณะที่การใช้จ่ายภาครัฐและการกู้เงินกลับเพิ่มสูงขึ้นจนเกิดเป็นวิกฤติเศรษฐกิจ ที่ผลักดัน
ให้ประธานาธิบดีอัลฟองซิน ต้องลาออกจากต าแหน่งก่อนที่วาระของตนเองจะสิ้นสุด และกลับเป็น
ความส าเร็จของประธานาธิบดีเมเน็มจากพรรค Justicialist ในการปฏิรูปเศรษฐกิจตามแนวคิด

เสรีนิยมใหม่ เช่น การแปรรูปรัฐวิสาหกิจ ควบคุมการใช้จ่ายภาครัฐ และสนับสนุนธุรกิจเอกชนด้วยการ

ลดกฎเกณฑ์ที่ท าให้เศรษฐกิจของอาร์เจนตินากลับมามีเสถียรภาพได้ ยิ่งส่งเสริมภาพลักษ์ของพรรค

Justicialist ในฐานะพรรคการเมืองที่สามารถปรับตัวให้เข้ากับยุคสมัยได้ พร้อมทั้งได้สร้างฐานเสียง

สนับสนุนให้แก่พรรคเพิ่มขึ้น

พรรค Justicialist ได้กลับเข้าควบคุมรัฐบาลอีกครั้งท่ามกลางวิกฤติเศรษฐกิจที่ส่งผลให้
ประธานาธิบดีเฟอร์นันโด เดอ ลา รัว (Fernando de la Rúa) จากพรรค Radical ต้องลาออกจาก

ต าแหน่งใน ค.ศ. 2001 ส่งผลกระทบอย่างร้ายแรงต่อความน่าเชื่อถือของพรรค Radical ท าให้การ

เลือกตั้งประธานาธิบดีใน ค.ศ. 2003 กลายเป็นการแข่งขันระหว่างกลุ่มการเมือง 2 กลุ่มภายในพรรค
357
Justicialist และเป็นจุดเริ่มต้นของการด ารงต าแหน่งประธานาธิบดีที่ยาวนานถึง 12 ปี ของคู่สามี –

354 Celia Szusterman, op. cit., p. 223.
355 Aldo C. Vacs, op. cit., p. 409.
356 Celia Szusterman, op. cit., p. 220.
357
Leslie E. Anderson, “The Problem of Single-Party Predominance in an Unconsolidated Democracy: The Example of
Argentina,” Perspectives on Politics vol.7, no.4 (December 2009): 775.