Page 260 - kpiebook62016

243

สมัยใหม่ ฉะนั้น อุดมการณ์หลักของรัฐลักษณะนี้จึงถูกก ากับโดยการตอกย ้าศาสนา คุณธรรม
ชาตินิยม ซึ่งเป็นพลังที่ส่งผลให้เกิดการออกจากประชาธิปไตย (De-democratizing forces) มากกว่า

484
จะเป็นพลังส่งเสริมประชาธิปไตย

ในประเทศที่การชุมนุมเคลื่อนไหวของประชาชนเพื่อต่อต้านรัฐบาลอ านาจนิยม เป็นชนวน

น าไปสู่การเปลี่ยนผ่านในระบอบประชาธิปไตย พบว่าเป็นการรวมพลขนาดใหญ่ที่รวมคนต่างชนชั้น
ต่างอุดมการณ์ เพื่อสร้างแนวร่วมที่เป้าหมายของการเรียกร้องคือประชาธิปไตย แต่ประสบการณ์ใน

ประเทศไทยสะท้อนว่า การเคลื่อนไหวของประชาชนแตกแยกกันเองเป็นสองฝั่งฝ่าย และมีลักษณะ

เป็นเพียงการสนับสนุนผู้น าบางคน หรือ ต้องการโค่นผู้น าฝ่ายตรงข้าม โดยไม่มีเป้าหมายปลาย

ประสงค์เพื่อระบอบประชาธิปไตย ท าให้พลังมวลชนในการเคลื่อนไหวกดดันอ่อนก าลัง ไม่สามารถยืน

หยัดกับข้อเรียกร้องที่ชัดเจน และกลายเป็นเครื่องมือทางการเมืองของชนชั้นน าแต่ละฝ่าย ท้ายที่สุด
ประชาชนผู้เข้าร่วมชุมนุมจะไม่รู้สึกเป็นเจ้าของและหวงแหนกระบวนการต่อสู้ ในสังคมการเมืองที่มี

การแยกขั้วอย่างไม่มีเหตุผล แต่เป็นไปตามรสนิยม ความใกล้ชิด หรือ ความใกล้เคียงกับความชอบ

ส่วนบุคคล การปฏิรูปการเมืองเพื่อวางรากฐานประชาธิปไตยมิอาจเกิดขึ้นได้ ดังจะเห็นได้ว่า ความ

พยายามปฏิรูปการเมืองของไทยตลอด 20 ปีที่ผ่านมา แต่ละครั้งมีแต่จะจุดชนวนของความขัดแย้ง ที่

แบ่งแยกความเชื่อตามขั้วการเมือง ไม่ได้ตั้งอยู่บนการถกเถียงด้วยสาระ เหตุผล และข้อเสนอที่จริงใจ
ต่อการสร้างและจรรโลงประชาธิปไตย การปฏิรูปการเมืองต้องการฉันทานุมัติจากประชาชน ภายใต้

ความขัดแย้งที่ด าเนินอยู่ในสังคมไทย ฉันทานุมัติไม่อาจเกิดขึ้นได้

การแยกแยะกลุ่มเคลื่อนไหวทางการเมืองที่สนับสนุนประชาธิปไตย ออกจากพลังที่แท้จริงแล้ว

ต่อต้านและปฏิเสธประชาธิปไตย ไม่ใช่เรื่องง่ายเสมอไป เนื่องจากประชาธิปไตยเป็นแนวคิดนามธรรม
ที่ถูกกล่าวอ้างว่าคือเป้าหมายที่หลายฝ่ายต้องการ แต่รูปแบบและหน้าตากลับแตกต่างกันไป แนวคิด

สิทธิอ านาจอันชอบธรรมในการปกป้องประชาธิปไตย (Militant democracy as Democratic

485
Counterrevolution) ของ Kirshner ได้กล่าวเตือนถึงประเด็นดังกล่าวไว้อย่างน่าสนใจ Kirshner
ไม่ได้ระบุอย่างชัดเจนว่า เครื่องมือที่เหมาะสมต่อการสร้างและปกป้องระบอบประชาธิปไตยที่มั่นคงคือ

อะไร แต่ตอกย ้าประเด็นว่าสิ่งที่ควรท า (just thing to do) กับความเป็นประชาธิปไตย บางครั้งก็

484
Samuel P. Huntington, Political Order in Changing Societies (New Haven and London: Yale University Press, 1968).
485 Alexander S. Kirshner, op. cit.