Page 169 - kpi15428
P. 169
ชุมชนกับสิทธิ ในทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม
การดำเนินการโดยกลไกของรัฐแม้จะมีองค์กรหลายองค์กรที่เกี่ยวข้องในการ
จัดการกับปัญหาสิ่งแวดล้อมแต่ชุมชนยังคงถูกละเมิดสิทธิ โดยนับจาก
ปี พ.ศ. 2535 ประเทศไทยมีการปรับปรุงกฎหมายและโครงสร้างหน่วยงาน
ที่เกี่ยวข้องกับการควบคุมและจัดการมลพิษและสิ่งแวดล้อม ได้แก่
พระราชบัญญัติวัตถุอันตราย พ.ศ. 2535 พระราชบัญญัติโรงงาน พ.ศ.
2535 พระราชบัญญัติส่งเสริมและรักษาคุณภาพสิ่งแวดล้อมแห่งชาติ พ.ศ.
2535 และการก่อตั้งหน่วยงานที่รับผิดชอบด้านสิ่งแวดล้อมโดยตรงอย่าง
กระทรวงวิทยาศาสตร์ เทคโนโลยี และสิ่งแวดล้อม กรมควบคุมมลพิษ
(คพ.) กรมส่งเสริมคุณภาพสิ่งแวดล้อม และสำนักงานนโยบายและแผน
สิ่งแวดล้อม (สำนักข่าวอิศรา, 2555)
นอกจากปัจจัยในเชิงบริหารจัดการแล้ว ปัจจัยในเชิงการเมืองโดยแท้
ที่เห็นได้ชัดอย่างการต่อสู้ทางการเมืองของไทยเป็นไปเพื่อให้ได้รับคะแนน
เสียงเลือกตั้งและนโยบายส่วนใหญ่ที่พรรคใช้หาเสียงไม่ใช่การทำให้ชุมชน
มีสิทธิ รู้สิทธิ หรือใช้สิทธิในการจัดการสิ่งแวดล้อมด้วยตัวชุมชน นอกจากนี้
นโยบายส่วนใหญ่ยังให้ความสำคัญกับเศรษฐกิจโดยประชาชนเป็นผู้รับและ
ไม่ได้แสดงบทบาทในฐานะพลเมือง สอดคล้องกับที่ ศรีสุวรรณ จรรยา (2554)
กล่าวว่า เมื่อถึงช่วงของการหาเสียงในการเลือกตั้งแต่ละครั้ง แทบจะทุก
พรรคการเมืองไม่ให้ความสำคัญว่า เมื่อเข้าไปทำหน้าที่ในฝ่ายนิติบัญญัติและ
ฝ่ายบริหารแล้วจะดำเนินนโยบายอะไรเพื่อแก้ไขปัญหาให้กับประชาชน
ตัวอย่างนโยบายด้านสิ่งแวดล้อมของพรรคเพื่อไทยมีนโยบายถมทะเล
จากปากอ่าวพร้อมสร้างเขื่อนเพื่อป้องกันน้ำทะเลในแนวยาว เพื่อสร้างเมือง
ใหม่ที่เป็นศูนย์กลางทางการเงิน ศูนย์กลางทางไอที ฯลฯ ซึ่งอาจจะมี
ผลกระทบต่อความหลากหลายทางชีวภาพของสัตว์น้ำกร่อย การทำการ
ประมงชายฝั่ง การเลี้ยงหอย ในพื้นที่จังหวัดสมุทรปราการ สมุทรสงคราม
พรรคภูมิใจไทย มีนโยบายโครงการปลูกยางพารา 8 แสนไร่ซึ่งเป็นผลให้
เกิดกระแสปลูกยางขึ้นทั่วประเทศ ทำให้มีการบุกรุกทำลายป่าไม้ โดยไม่มี
1 1
