Page 145 - kpi20207

144

(4) บทสังเครำะห์ประเด็นพื้นฐำนส�ำหรับกำรจัดกระบวนกำร

รับฟังควำมเห็นภำยใต้แนวคิดกำรปรึกษำหำรือสำธำรณะที่เหมำะสม
ส�ำหรับประเทศไทย

ความเป็นมาของกรณีศึกษาและเหตุผลในการเลือกกรณีศึกษา

พระรำชบัญญัติหลักประกันสุขภำพแห่งชำติ พ.ศ. 2545 เป็น

กฎหมำยที่มีเจตนำรมณ์เพื่อให้บุคคลทุกคนมีสิทธิได้รับบริกำรสำธำรณสุขที่
มีมำตรฐำนและมีประสิทธิภำพ และผู้ยำกไร้มีสิทธิได้รับกำรรักษำพยำบำล

จำกสถำนบริกำรสำธำรณสุขของรัฐโดยไม่เสียค่ำใช้จ่ำยตำมที่กฎหมำย
บัญญัติ กฎหมำยฉบับนี้น�ำมำสู่กำรขยำยระบบประกันสุขภำพให้ครอบคลุม
ประชำชนทุกคนทั่วประเทศ ส่งผลให้ประชำชนมำกกว่ำร้อยละ 95 อยู่ภำยใต้

กำรดูแลของระบบประกันสุขภำพระบบใดระบบหนึ่ง (สุรจิต สุนทรธรรม,
2555: 84) ซึ่งควำมส�ำเร็จของกำรด�ำเนินโครงกำรดังกล่ำวช่วยเพิ่มจ�ำนวน

ผู้มีสิทธิในระบบประกันสุขภำพและจ�ำนวนกำรเข้ำถึงบริกำรสุขภำพ โดยใน
พ.ศ. 2559 มีประชำชนที่มีสิทธิในระบบดังกล่ำวมำกถึง 48.37 ล้ำนคน
(ส�ำนักงำนหลักประกันสุขภำพแห่งชำติ, 2560: 9) อย่ำงไรก็ตำม กำร

ด�ำเนินโครงกำรหลักประกันสุขภำพประสบปัญหำบำงประกำรในหลำยด้ำน
ที่สมควรได้รับกำรแก้ไขและพัฒนำระบบให้มีประสิทธิภำพและตอบสนอง

ควำมต้องกำรของประชำชนมำกขึ้น (สุรจิต สุนทรธรรม, 2555: 175-177)
จึงมีข้อเสนอให้แก้ไขพระรำชบัญญัติหลักประกันสุขภำพแห่งชำติ พ.ศ. 2545
ซึ่งใช้มำเกือบ 15 ปีแล้วและเป็นกฎหมำยฉบับหนึ่งที่รัฐบำลเห็นควรให้มี

กำรพิจำรณำทบทวนเพื่อปรับปรุงแก้ไขให้มีควำมทันสมัยและสอดคล้อง
กับสภำพกำรณ์ในปัจจุบันมำกขึ้น ด้วยเหตุนี้ กระทรวงสำธำรณสุข โดย

คณะกรรมกำรยกร่ำงพระรำชบัญญัติหลักประกันสุขภำพแห่งชำติ (ฉบับที่ ..)

143-282 PublicConsult_ok.indd 144 22/6/2562 BE 17:21