Page 18 - kpi20686
P. 18

ห น้ า  | 8


                       รัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พุทธศักราช 2540 (กรรมการการเลือกตั้ง) มาตรา 13 แห่ง
                       พระราชบัญญัติประกอบรัฐธรรมนูญว่าด้วยผู้ตรวจการแผ่นดินของรัฐสภา พ.ศ. 2542 มาตรา 12 แห่ง
                       พระราชบัญญัติคณะกรรมการสิทธิมนุษยชนแห่งชาติ พ.ศ. 2542 มาตรา 298 ของรัฐธรรมนูญแห่ง
                       ราชอาณาจักรไทย (พุทธศักราช 2540) (กรรมการ ป.ป.ช.) มาตรา 11 และมาตรา 34 แห่ง

                       พระราชบัญญัติประกอบรัฐธรรมนูญว่าด้วยการตรวจเงินแผ่นดิน พ.ศ. 2542)
                                      (ข). การด าเนินงาน
                                      องค์กรอิสระเหล่านี้มีอ านาจในการบริหารบุคลากรและงบประมาณอันเป็นอิสระ
                       จากฝ่ายบริหาร โดยมีส านักงานเป็นของตนเองมีหัวหน้าส านักงานและเจ้าหน้าที่ช่วยในการปฏิบัติ

                       หน้าที่หัวหน้าส านักงานจะถูกแต่งตั้งโดยประธานขององค์กร ซึ่งเป็นผู้บังคับบัญชาด้วย
                                      ส าหรับการเงินนั้น องค์กรเหล่านี้ไม่จ าต้องเสนองบประมาณผ่านทางกระทรวง
                       แต่สามารถเสนองบประมาณรายจ่ายต่อคณะรัฐมนตรี เพื่อจัดสรรเป็นเงินอุดหนุนไว้ในกฎหมายว่า
                       ด้วยวิธีการงบประมาณได้ นอกจากนั้น ยังมีอ านาจในการออกข้อบังคับหรือระเบียบภายในหรือกฎที่มี

                       ผลต่อบุคคลภายนอกด้วย
                                กล่าวโดยสรุป พัฒนาการขององค์กรอิสระในประเทศไทย มีจุดเริ่มต้นมาตั้งแต่รัฐธรรมนูญ
                       แห่งราชอาณาจักรไทย พุทธศักราช 2540 เป็นต้นมา ผ่านการให้อ านาจในการองค์กรอิสระที่ส าคัญ

                       ทั้ง 5 องค์กร ได้แก่ คณะกรรมการการเลือกตั้ง (มาตรา 136 - 148) ผู้ตรวจการแผ่นดินของรัฐสภา
                       (มาตรา 196 - 198) คณะกรรมการสิทธิมนุษยชนแห่งชาติ (มาตรา 199 และมาตรา 200)
                       คณะกรรมการป้องกันและปราบปรามการทุจริตแห่งชาติ (มาตรา 297 - 302) และคณะกรรมการ
                       ตรวจเงินแผ่นดิน (มาตรา 312) ทั้งหมดนี้สะท้อนให้เห็นว่า รัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย
                       พุทธศักราช 2540 เป็นรัฐธรรมนูญที่มอบอ านาจให้กับองค์กรอิสระของรัฐ เพื่อให้ด าเนินการตาม

                       บทบาทหน้าที่และอ านาจที่ได้บัญญัติไว้ในรัฐธรรมนูญและกฎหมายต่าง ๆ ที่เกี่ยวข้อง เพื่อให้เป็น
                       หลักประกันว่า องค์กรอิสระของรัฐเหล่านี้จะสามารถปฏิบัติหน้าที่และใช้อ านาจของตนเองอย่าง
                       “อิสระ” และ “เป็นกลาง” พ้นจากการแทรกแซงขององค์กรอื่นหรือสถาบันทางการเมืองอื่น ๆ ของ

                       รัฐ (นิพนธ์ ฮะกีมี, ม.ป.ป.)
                                อ ำนำจหน้ำที่ขององค์กรอิสระตำมรัฐธรรมนูญ
                                อ านาจหน้าที่ขององค์กรอิสระตามรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย (พุทธศักราช 2540)
                       มีอยู่สองประการ คือ อ านาจหน้าที่ในการมีข้อเสนอแนะ ให้ค าปรึกษาหรือความเห็น และอ านาจ

                       หน้าที่ในการวินิจฉัย และมีค าสั่ง
                                1. อ านาจหน้าที่ในการมีข้อเสนอแนะ ให้ค าปรึกษา หรือความเห็น
                                เป็นลักษณะขององค์กรให้ค าปรึกษา โดยผู้มีอ านาจหน้าที่ตามกฎหมายในเรื่องที่องค์กร
                       อิสระได้ ให้ค าปรึกษา ให้ข้อเสนอแนะหรือความเห็นนั้นยังมีดุลพินิจที่จะด าเนินการตามหรือไม่ก็ได้

                       ซึ่งองค์กรอิสระที่มีลักษณะนี้คือ ผู้ตรวจการแผ่นดินของรัฐสภา (มาตรา 197 และมาตรา 198 ของ
                       รัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พุทธศักราช 2540) หรือคณะกรรมการสิทธิมนุษยชนแห่งชาติ
                       (มาตรา 200 ของรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พุทธศักราช 2540)
   13   14   15   16   17   18   19   20   21   22   23