Page 38 - kpi20858

25

จริงจังและน าไปสู่การก าหนดสร้างทฤษฎีทางทัศนียวิทยาอย่างเป็นระบบ ซึ่งปรากฏอย่างชัดเจน
ในสมัยฟื้นฟูศิลปวิทยาการ โดยศิลปินชาวอิตาลี

ทัศนียวิทยา (Perspective) หมายถึง การสร้างภาพลวงตาแบบ 3 มิติ บนพื้นระนาบ 2
32
มิติ กล่าวคือเป็นการสร้างภาพลวงให้รู้สึกถึงความสมจริงดังที่ตามองเห็น ประกอบด้วย ระยะ
หน้า (Fore Ground) ระยะกลาง (Middle Ground) และระยะหลัง (Back Ground) โดยทั่วไป

ทัศนียวิทยาสามารถแบ่งตามลักษณะของการแสดงออก ได้ 2 ลักษณะ คือ ทัศนียวิทยาเชิงเส้น

(Linear perspective) และทัศนียวิทยาแบบบรรยากาศ (Aerial perspective) ซึ่งการสร้างงาน

ศิลปะตามหลักวิชานั้นมุ่งให้ความส าคัญกับทัศนียวิทยาเชิงเส้นเป็นหลัก

2.1.1.1.2.1 ทัศนียวิทยำเชิงเส้น

ในสมัยฟื้นฟูศิลปวิทยาการ ยุคที่ศิลปินเป็นผู้แสวงหาความรู้จากมรดกทางวัฒนธรรมอัน

ยิ่งใหญ่ของศิลปะคลาสสิก ทว่าไม่ได้เป็นเพียงแค่การสืบสานแนวทางและปฏิบัติตามแต่เพียงเท่านั้น

ยังมุ่งหวังให้เกิดการเข้าถึงธรรมชาติอย่างสมเหตุผลมากกว่าเมื่อครั้งบรรพบุรุษได้เคยบุกเบิกไว้ ซึ่ง

หนึ่งในคุณสมบัติพิเศษของผลงานศิลปะในสมัยฟื้นฟูศิลปวิทยาการคือ การน าเสนอภาพด้วยทัศนีย
33
วิทยาเชิงเส้น

การเขียนทัศนียภาพได้รับการพัฒนาอย่างเป็นระบบโดย ฟิลิปโป บรูเนลเลสกี (Filippo

Brunelleschi) และต่อมาโดยอัลแบร์ตี (Leon Battista Alberti) การเขียนทัศนียภาพเป็นเครื่องมือ
ทางคณิตศาสตร์ซึ่งเปลี่ยนภาพสามมิติที่มองเห็นจากวัตถุจริงลงบนระนาบเพียงสองมิติ เส้นสาย

ในภาพทั้งหมดจะวิ่งรวมกันไปที่ จุดอันตรธาน (vanishing point) ท าให้แลเห็นภาพเป็นสามมิติ

34
เสมือนความเป็นจริง
ทัศนียวิทยาเชิงเส้น เป็นการสร้างภาพลวงตาโดยอาศัยระบบการคิดเชิงคณิตศาสตร์ เพื่อ

ก่อให้เกิดผลทางการเห็นแบบลึกลวงในผลงาน โดยมีเส้นเป็นองค์ประกอบหลัก ดังนั้นจึงมีความ

จ าเป็นต้องเข้าใจลักษณะของเส้นต่างๆ ดังนี้

32 Susie Hodge, 50 art ideas you really need to know (London: Quercus Publishing, 2011), 31.
33 USEUM, The Birth of Perspective, accessed May 24, 2019 available from
https://useum.org/Renaissance

/Perspective
34 สันติรักษ์ ประเสริฐสุข, สุนทรียศำสตร์และทฤษฎีสถำปัตยกรรมตะวันตก: จำกคลำสิกถึงดีคอนสตรัคชัน,
47-48.