Page 119 - 21736_Fulltext
P. 119
98
พิจารณาได้จากจำนวนเรื่องที่ไกล่เกลี่ยสำเร็จ การเกิดเหตุทะเลาะวิวาทลดลง และการได้รับเชิญจาก
ศาลให้ไปสาธิตการไกล่เกลี่ย เป็นการฝึกให้ผู้ทำหน้าที่ไกล่เกลี่ยมีความเป็นผู้นำ เสริมสร้างวินัยให้
นักเรียน มีการอบรมรมจากหน่วยงานต่างๆ ให้ความรู้กับผู้ทำหน้าที่ไกล่เกลี่ย เป็นต้นแบบให้กับ
สถานศึกษาอื่นในการศึกษาดูงาน เกิดความภาคภูมิใจแก่นักเรียนและโรงเรียน สำหรับในการไกล่
เกลี่ยกรณีที่มีผู้ปกครองมาเกี่ยวข้องด้วยก็จะพยายามพูดคุยกับผู้ปกครองก่อน เพราะผู้ปกครองจะ
ช่วยพูดกับลูกหลานด้วย ประเมินจาก บุคลากรมีความตั้งใจในการทำงาน ไม่ค่อยมีปัญหาเกิดขึ้นซ้ำ
สามารถเปิดใจคุยกันได้และอยู่ร่วมกันได้ หลังการไกล่เกลี่ย คู่กรณีมีสีหน้ายิ้มแย้ม สามารถจับมือ ยิ้ม
ให้กันได้ มีแววตาเป็นมิตร มีความสุข เกิดมิตรภาพสามารถอยู่ร่วมกันได้ กลับมาเป็นเพื่อนกัน ไม่เกิด
การทะเลาะวิวาทขึ้นอีก เจอหน้าคุยกันได้ บางรายสนิทกันมากกว่าเดิม ในสถานศึกษาบางแห่ง
ปัจจุบันมีการประเมินจากการทำแบบสอบถามเชิงคุณภาพ มีการประเมินจากการสังเกตวิธีพูดและวิธี
คิด
จากผลการสัมภาษณ์ผู้ให้ข้อมูลของทั้ง 4 สถานศึกษาพบว่า การนิยามความสำเร็จของการ
ไกล่เกลี่ยโดยคนกลาง ไม่ได้เน้นแค่การได้บันทึกข้อตกลง แต่ให้ความสำคัญกับความสัมพันธ์หรือความ
เข้าอกเข้าใจต่อกัน สอดคล้องกับแนวคิดของ Bercovitch (2009), Morris (2004) และเบอร์นาร์ด
เมเยอร์ (2553) ได้กล่าวถึงความสำเร็จของการไกล่เกลี่ยโดยคนกลางไว้ คือ 1)คู่กรณีรู้สึกว่าพึงพอใจ
ต่อกระบวนการและผลลัพธ์ โดยเฉพาะกระบวนการที่เป็นกลางให้ได้พูดได้คุยกันใช้เหตุใช้ผล ไม่
โต้เถียงและความเห็นพ้องต้องกันในผลลัพธ์ 2) ประสิทธิผล เกิดการเปลี่ยนแปลงในด้านบวกเช่น เป็น
การเปลี่ยนแปลงจากความรุนแรงมาสู่พฤติกรรมการไม่ใช้ความรุนแรง เกิดการลงนามในบันทึก
ข้อตกลงที่ยั่งยืน การกลับมาคืนดีกัน การพัฒนาสัมพันธภาพจนมีบรรยากาศที่ช่วยให้การไกล่เกลี่ย
ดำเนินการต่อไปได้ แต่นอกจากแนวคิดที่กล่าวมา ข้อค้นพบความสำเร็จในสถานศึกษาทั้ง 4 แห่ง ยังมี
ประเด็นกรณีความขัดแย้งน้อยลง นักเรียนที่มาไกล่เกลี่ยได้รับการพัฒนาความเป็นผู้นำ และประเด็น
ความยั่งยืนในการทำงาน
4.5.3 ปัจจัยที่สัมพันธ์กับความสำเร็จในการไกล่เกลี่ยโดยคนกลางในสถานศึกษา
4.5.3.1 คนกลาง
1. ควรมีความเป็นกลาง รับฟังทั้ง 2 ฝ่ายอย่างเป็นกลาง ยุติธรรม ไม่อคติ ซื่อตรง
พิจารณาตามความเป็นจริง ไม่ควรมีธงในใจ รู้บทบาทหน้าที่ของตนเอง ไม่ควรเอนเอียงเข้าข้างฝ่ายใด
ฝ่ายหนึ่ง ไม่มีส่วนได้ส่วนเสียคือไม่ได้เป็นเพื่อนกับคู่กรณีหรือต้องอยู่คนละห้องกับคู่กรณี ถ้าผู้ไกล่
เกลี่ยรู้จักคู่กรณีฝ่ายใดฝ่ายหนึ่ง จะตัดปัญหาโดยไม่ให้ไกล่เกลี่ย
2. ไม่ตัดสินว่าใครผิดขณะอยู่ในกระบวนการไกล่เกลี่ย ไม่ทำให้ฝ่ายใดรู้สึกว่าถูก-ผิด
แต่หาทางออกให้ทั้ง 2 ฝ่ายสามารถอยู่ร่วมกันได้