Page 290 - 22373_Fulltext
P. 290
มากขึ้น เด็กสามารถใช้ภาษาในการสื่อสารได้ดียิ่งขึ้น เด็กเกิดความคิดสร้างสรรค์และได้รับความรู้จากสิ่งที่
ตนเองสนใจ ท าให้มีความสุขกับกิจกรรมที่ได้ท า 2) ครูปรับบทบาทของตนเองจากผู้สอนเป็นเพียงผู้ให้การ
สนับสนุนและกระตุ้นให้เด็กเกิดความอยากรู้อยากเห็น กล้าคิดกล้าแสดงออกและคิดต่อยอดไปสู่การเรียนรู้
มากขึ้น ครูมีพัฒนาการอย่างต่อเนื่องเพื่อเตรียมความพร้อมส าหรับการตอบค าถาม การชี้แนะให้เด็กเกิดการ
เรียนรู้ตามความสนใจของเด็กในทุกด้าน ครูได้มีการปรับตัวในการจัดรูปแบบประสบการณ์เด็กปฐมวัย โดยใช้
แนวคิดเรกจิโอ เอมีเลีย ตามสถานการณ์การแพร่ระบาดของโควิด-19 3) ผู้ปกครองมีความสนใจและชื่นชม
ผลงานของบุตรหลาน มีการดูแลเอาใจใส่ พูดคุย รับฟังบุตรหลานมากยิ่งขึ้น เช่น การเล่าถึงประสบการณ์
การเรียนรู้ในแต่ละวันของเด็ก ผู้ปกครองมีส่วนร่วมในการจัดประสบการณ์มากขึ้นในช่วงสถานการณ์การแพร่
ระบาดของโควิด-19
11) แผนการด้าเนินงานต่อไป ได้แก่ เทศบาลก าหนดให้มีการน ารูปแบบการจัดประสบการณ์
ของเด็กปฐมวัยโดยใช้แนวคิดเรกจิโอ เอมีเลีย โดยจัดกิจกรรมการเรียนการสอนตามรูปแบบที่ก าหนดไว้ตามขั้น
รูปแบบการจัดประสบการณ์ขั้นที่ 4-6 โดย 1) การจัดการเรียนการสอนแบบโครงการ 2) การจัดนิทรรศการ
ผลงานนักเรียน 3) ผู้ปกครองเยี่ยมชั้นเรียน และ 4) สรุปและประเมินการจัดการเรียนรู้
5.4.2 โครงการการศึกษาสภาพปัญหาการจัดประสบการณ์การเรียนรู้ระดับปฐมวัย เพื่อน้าไปสู่
การก้าหนดรูปแบบการพัฒนาสมรรถนะครูปฐมวัยของสถานศึกษาในเขตเทศบาลเมืองวิเชียรบุรี
การวิจัยขับเคลื่อนองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นให้เป็นกลไกลดความเหลื่อมล ้าทางด้านการศึกษา
ของเทศบาลเมืองวิเชียรบุรี
โครงการและแผนงานที่เสริมสร้างความเสมอภาคทางการศึกษาของเทศบาลเมืองวิเชียรบุรี ได้แก่
โครงการการศึกษาสภาพปัญหาการจัดประสบการณ์การเรียนรู้ระดับปฐมวัย เพื่อน าไปสู่การก าหนดรูปแบบ
การพัฒนาสมรรถนะครูปฐมวัยของสถานศึกษาในเขตเทศบาลเมืองวิเชียรบุรี โดยมีรายละเอียดดังนี้
1) ที่มาของโครงการ เด็กปฐมวัยถือเป็นช่วงวัยที่ส าคัญและจ าเป็นที่สุดในการวางรากฐาน
การพัฒนาในทุกด้าน เนื่องจากเป็นช่วงเวลาที่พัฒนาการด้านต่างๆ โดยเฉพาะสมองมีการพัฒนาและเกิดการ
เรียนรู้ได้อย่างรวดเร็วที่สุด หากเด็กได้รับการเลี้ยงดูและการจัดการเรียนรู้ที่ดี ถูกต้องตามหลักพัฒนาการเด็ก
จะเกิดการพัฒนาอย่างเต็มศักยภาพในสังคมแห่งการเปลี่ยนแปลง สามารถด ารงชีวิตอยู่ในศตวรรษที่ 21
มีทักษะการคิด รู้จักแสวงหาความรู้ด้วยตนเอง รู้เท่าทันสารสนเทศ รู้เท่าทันสากล สามารถท างานร่วมกับผู้อื่น
แก้ปัญหาได้อย่างสร้างสรรค์ รู้จักการยับยั้งชั่งใจและมีทักษะชีวิตได้อย่างมีคุณภาพ ซึ่งปัจจุบันสังคมไทยได้เริ่ม
ให้ความส าคัญกับการพัฒนาเด็กปฐมวัย ดังปรากฏในแผนการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2560-2579
การสร้างคนให้เป็นผู้ที่มีคุณภาพและอยู่ในสังคมได้นั้น ควรเริ่มต้นจากการอบรมเลี้ยงดูตั้งแต่วัยเด็ก
ซึ่งเป็นระยะที่ส าคัญที่สุดของการพัฒนา ทั้งร่างกาย อารมณ์ สังคม และสติปัญญา สอดคล้องกับพระราช-
บัญญัติการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2542 แก้ไขเพิ่มเติม พ.ศ. 2545 ได้จัดให้การศึกษาปฐมวัยเป็นการศึกษา
ระดับหนึ่งในการศึกษาชาติ ได้ก าหนดปรัชญาการศึกษาและจุดมุ่งหมายในการจัดการศึกษาจะต้องเปลี่ยนไป
เพื่อพัฒนาคนไทยให้เป็นมนุษย์ที่สมบูรณ์ ทั้งร่างกายและจิตใจ สติปัญญา ความรู้ คุณธรรม มีจริยธรรมและ
วัฒนธรรมในการด ารงชีวิต สามารถอยู่ร่วมกับผู้อื่นได้อย่างมีความสุข โดยเฉพาะหมวดที่ 4 มาตรา 22
266 วิทยาลัยพัฒนาการปกครองท้องถิ่น สถาบันพระปกเกล้า
