Page 63 - kpiebook62010

56

(2) พระราชบัญญัติโรคระบาดสัตว์ พุทธศักราช 2499 3

(3) พระราชบัญญัติอุทยานแห่งชาติ พ.ศ. 2504

(4) พระราชบัญญัติบำรุงพันธุ์สัตว์ พ.ศ. 2509

(5) พระราชบัญญัติโรคติดต่อ พ.ศ. 2523

(6) พระราชบัญญัติเชื้อโรคและพิษจากสัตว์ พ.ศ. 2525 4

(7) พระราชบัญญัติสถานพยาบาลสัตว์ พ.ศ. 2533

(8) พระราชบัญญัติควบคุมการฆ่าสัตว์และจำหน่ายเนื้อสัตว์ พ.ศ. 2535 5

(9) พระราชบัญญัติโรคพิษสุนัขบ้า พ.ศ. 2535

(10) พระราชบัญญัติสงวนและคุ้มครองสัตว์ป่า พ.ศ. 2535

(11) พระราชบัญญัติอากรรังนกอีแอ่น พ.ศ. 2540

ท้งนี้ อาจจะแบ่งกฎหมายเหล่านี้ได้เป็น 3 กลุ่ม ได้แก่

ก. กฎหมายจัดการสัตว์เพื่อสุขอนามัยของมนุษย์ ได้แก่ พระราชบัญญัติโรคระบาดสัตว์

พระราชบัญญัติโรคติดต่อ พระราชบัญญัติเชื้อโรคและพิษจากสัตว์ พระราชบัญญัติควบคุมการฆ่าสัตว์และจำหน่าย
เนื้อสัตว์ พระราชบัญญัติโรคพิษสุนัขบ้าพระราชบัญญัติสถานพยาบาลสัตว์

ข. กฎหมายเพื่อจัดการสัตว์ในฐานะทรัพย์สิน ได้แก่ พระราชบัญญัติสัตว์พาหนะ
พระราชบัญญัติบำรุงพันธุ์สัตว์

ค. กฎหมายเพื่อจัดการสัตว์ในฐานะทรัพยากรธรรมชาติ ได้แก่ พระราชบัญญัติรักษาช้างป่า
พระราชบัญญัติอุทยานแห่งชาติ พระราชบัญญัติสงวนและคุ้มครองสัตว์ป่า พระราชบัญญัติอากรรังนกอีแอ่น

เมื่อพิจารณาจากเจตนารมณ์ของกฎหมายต่างๆทั้งสามกลุ่มนี้จะเห็นว่า กฎหมายในกลุ่มที่หนึ่งนั้น
มีเจตนารมณ์เพื่อปกป้องมนุษย์จากอันตรายหรือโรคภัยที่เกิดจากสัตว์เป็นสำคัญ มิใช่เพื่อการคุ้มครองสัตว์ เช่น

เจตนารมณ์ของพระราชบัญญัติ โรคระบาดสัตว์ พ.ศ. 2558 ซึ่งตราขึ้นใช้บังคับแทนพระราชบัญญัติโรคระบาดสัตว์
พ.ศ. 2499 มีหลักการและเหตุผลส่วนหนึ่งว่า “...เพื่อให้การป้องกันและควบคุมโรคระบาดที่เกิดกับสัตว์ และ
การทำงานของสัตวแพทย์ สารวัตร และพนักงานเจ้าหน้าที่มีประสิทธิภาพมากยิ่งขึ้น อันเป็นการคุ้มครอง
ความปลอดภัยในชีวิตและทรัพย์สินของประชาชน และเพื่อประโยชน์ในทางเศรษฐกิจของประเทศ...”

3 ถูกยกเลิกโดย พระราชบัญญัติโรคระบาดสัตว์ พ.ศ. 2558

4 ถูกยกเลิกโดย พระราชบัญญัติเชื้อโรคและพิษจากสัตว์ พ.ศ. 2558

5 ถูกยกเลิกโดย พระราชบัญญัติควบคุมการฆ่าสัตว์เพื่อการจำหน่ายเนื้อสัตว์ พ.ศ. 2559

ปัญหาเกี่ยวกับการใช้บังคับของพระราชบัญญัติป้องกันการทารุณกรรม และการจัดสวัสดิภาพสัตว์ พ.ศ. 2557