Page 255 - kpiebook65064

โครงการสังเคราะห์ข้อเสนอ 205
เพื่อเสริมสร้างการอภิบาลระบบยา

เมื่อวิเคราะห์ภาพรวมของกระบวนการการขึ้นทะเบียนตำรับยา สรุปได้ว่าสิ่งที่ผู้มี

ส่วนได้ส่วนเสียทั้งสามกลุ่ม มีความคิดเห็นว่าเห็นด้วยน้อยที่สุด ได้แก่ กฎหมาย/กฎระเบียบ
(ค่าเฉลี่ย 5.08 หรือคิดเป็น 51%) รองลงมา ได้แก่ กระบวนการและข้อมูลที่เกี่ยวข้อง (ค่าเฉลี่ย

5.76 หรือคิดเป็น 58%) และความคิดเห็นที่มีต่อคณะกรรมการ คณะทำงาน และผู้เชี่ยวชาญ
(ค่าเฉลี่ย 5.82 หรือคิดเป็น 58%) ตามลำดับ

ในส่วนองค์ประกอบของธรรมาภิบาลที่ผู้มีส่วนได้ส่วนเสียทั้งสามกลุ่มมีความคิดเห็นว่า
เห็นด้วยน้อยที่สุด ได้แก่ ความมีประสิทธิภาพ (Efficiency) (ค่าเฉลี่ย 5.29 หรือคิดเป็น 53%)

และประเด็นนิติรัฐ (Rule of Law) (ค่าเฉลี่ย 5.30หรือคิดเป็น 53%) ซึ่งค่าคะแนนต่างกันเพียง
0.01 เท่านั้น รองลงมา ได้แก่ ความพร้อมรับผิดชอบ (Accountability)(ค่าเฉลี่ย 5.48 หรือ

คิดเป็น 55%) การมีส่วนร่วม (Participation) (ค่าเฉลี่ย 5.83 หรือคิดเป็น 58%) และความ
โปร่งใส (Transparency) (ค่าเฉลี่ย 6.09 หรือคิดเป็น 61%) ตามลำดับ

ดังนั้น ไม่ว่าจะพิจารณาจากมุมของระดับความคิดเห็นเฉลี่ยในกระบวนการขึ้น
ทะเบียนตำรับยา หรือมุมมององค์ประกอบของธรรมาภิบาลสิ่งที่ควรได้รับการแก้ไข

ในกระบวนการขึ้นทะเบียนยามากที่สุด คือ การปรับปรุงและแก้ไขกฎหมาย เนื่องจากมีค่าเฉลี่ย
ต่ำที่สุดรองลงมา ได้แก่ การแก้ไขปัญหาในเรื่องของความมีประสิทธิภาพ และความพร้อมรับ

ผิดรับชอบ ตามลำดับ

6.1.2 ผลการสัมภาษณ์เชิงลึก

จากการสัมภาษณ์เชิงลึกผู้มีส่วนได้ส่วนเสียในกระบวนการขึ้นทะเบียนยา พบว่า
ประเด็นปัญหาในการขึ้นทะเบียนตำรับยาที่ส่งผลต่อความเสี่ยงธรรมาภิบาลของระบบอภิบาลยา

ได้แก่

(1) ความไม่ครบถ้วนในเนื้อหาสาระและความล้าสมัยของกฎหมายหลัก

จากการสัมภาษณ์เชิงลึกหลายฝ่ายเห็นว่าความล้าสมัยของพระราชบัญญัติยา
พ.ศ.2510 ทำให้เนื้อหาสาระของกฎหมายขาดความทันสมัย ดังนั้น มาตรการหรือข้อเสนอ

ในการพัฒนาและปรับปรุงการขึ้นทะเบียนตำรับยาจึงไม่สามารถทำได้มากนัก เพราะสำนักงาน
คณะกรรมการอาหารและยาไม่มีอำนาจหน้าที่ตามกฎหมาย ผู้ให้สัมภาษณ์ท่านหนึ่งเห็นว่าการที่

กฎหมายในปัจจุบันไม่ได้รับการแก้ไขหรือยกร่างใหม่เกิดจากข้อติดขัดของหลายฝ่ายที่ได้รับ
ผลกระทบ “กฎหมายไม่ทันสมัยโดยเฉพาะพระราชบัญญัติยา พ.ศ.2510 เพราะติดปัญหาที่รัฐบาล
และฝ่ายการเมือง โดยได้เคยเข้าไปร่วมร่าง/แก้ไขกฎหมายฉบับดังกล่าวตั้งแต่จบปริญญาเอกใหม่ ๆ

ซึ่งเลขาธิการ อย. ที่ริเริ่มในขณะนั้นก็เกษียณอายุไปแล้ว อีกทั้งร่างกฎหมายฯ ฉบับใหม่ก็มีมาตรา
ใหม่ที่ทำให้หลายฝ่ายเสียประโยชน์ ซึ่งเป็นผลทำให้ อย. ไม่มีอำนาจในการออกกฎกระทรวง

เพื่อวางมาตรการใหม่ ๆ” หรือการออกกฎหมายใหม่อาจส่งผลต่อหลายวิชาชีพดังที่ผู้ให้สัมภาษณ์
6

6 สัมภาษณ์, ผู้ให้สัมภาษณ์ A. วันที่ 8 ตุลาคม พ.ศ. 2556

บทที่ 6
สถาบันพระปกเกล้า