Page 162 - kpi15428

ชุมชนกับสิทธิ ในทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม

ข้อด้อย การผลักดันกฎหมายดังกล่าวอาจเป็นไปได้ยากเพราะรัฐ

มีแนวโน้มไม่เชื่อถือว่าชุมชนจะสามารถจัดการทรัพยากร
ธรรมชาติด้วยตนเองได้ ดังเช่นกรณีการเสนอร่าง พ.ร.บ.
ป่าชุมชนที่เสนอโดยภาคประชาชนแต่ไม่สามารถผ่าน
กระบวนการนิติบัญญัติจนกระทั่งมีการประกาศใช้ได้เพราะ

เกิดแรงต้านจากหลายภาคส่วนและรัฐไม่ไว้วางใจ (ชัยพงษ์
สำเนียง, 2012)

3. การสร้างขีดความสามารถ มีหลายแนวทาง ได้แก่ การให้ความรู้
และความตระหนักแก่ชุมชนในการมีส่วนร่วมดูแลรักษาป่าไม้ (มูลนิธิสืบ
นาคะเสถียร, 2013) เช่น การส่งเสริมประชาสัมพันธ์ การให้ความรู้ในการ

จัดการป่าไม้ ให้มีการศึกษาดูงานการจัดการป่าไม้ทั้งในและต่างประเทศเพื่อ
เป็นแรงกระตุ้นหรือจูงใจในการตระหนักถึงสิทธิชุมชนในการจัดการป่าไม้
และทำให้เรียนรู้จากประสบการณ์การต่อสู้และภูมิปัญญาการจัดการป่าไม้
ของแต่ละที่ และการส่งเสริมให้ชุมชนกลุ่มที่ขับเคลื่อนด้านป่าไม้ได้มีบทบาท

ในองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น (ชัยพงษ์ สำเนียง, 2012) เพราะองค์กร
ท้องถิ่นจะมีสภาท้องถิ่นซึ่งถือเป็นองค์กรการเมืองที่ใกล้ชิดกับชุมชน เมื่อ
เสียงของชุมชนมีความหมายในองค์กรท้องถิ่นก็จะทำให้การบริหารจัดการ
ป่าไม้โดยชุมชนมีทิศทางและมีกลไกต่างๆรองรับ เช่น บุคลากร งบประมาณ

เป็นต้น
ข้อดี เกิดการสร้างศักยภาพในระยะยาวของชุมชนให้สามารถ

บริหารจัดการป่าไม้ได้อย่างถูกต้องตามหลักการและสอดคล้อง
กับวิถีชีวิตชุมชน

ข้อด้อย ใช้ระยะเวลานานในการสร้างความรู้ความเข้าใจและสร้าง
หนทางไปสู่อำนาจของชุมชนสู่องค์กรปกครองท้องถิ่น ซึ่งอาจ
ทำให้ชุมชนเบื่อหน่ายในการเข้าร่วมเพราะต้องประกอบอาชีพ

หาเลี้ยงครอบครัว

1