Page 82 - kpi15428
P. 82
ชุมชนกับสิทธิ ในทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม
ซื้อขายพันธุ์พืช ต่อมา ฉบับที่ 2 พ.ศ.2535 มีการออกมาตรการควบคุม
พันธุ์พืชที่เข้มงวดมากขึ้นเพราะยังไม่สามารถควบคุมการขยายพันธุ์พืช
ที่ไม่ใช่วิธีธรรมชาติได้ และยังมีการส่งเสริมการเพาะพันธุ์ ขยายพันธุ์พืช
บางชนิดตามอนุสัญญาว่าด้วยการค้าระหว่างประเทศซึ่งชนิดสัตว์ป่าและ
พืชป่าที่กำลังจะสูญพันธุ์
พระราชบัญญัติสงวนและคุ้มครองสัตว์ป่า พ.ศ.2535 มีวัตถุประสงค์
ในการคุ้มครองสัตว์ป่าซึ่งถือเป็นทรัพยากรท้องถิ่นที่สำคัญ โดยสอดคล้องกับ
ข้อตกลงระหว่างประเทศที่เป็นสากล (คณะบุคคลโครงการสิทธิชุมชน,
2554, น.90) โดยมีข้อกำหนดในการคุ้มครองและสงวนสัตว์ป่า จึงห้าม
ไม่ให้มีการล่า ครอบครอง ซื้อขาย การห้ามนำเข้า ส่งออก นำผ่าน ซึ่งมี
การยกเว้นเฉพาะกรณีที่ได้รับอนุญาตจากรัฐหรือมีข้อยกเว้นตามกฎหมาย
เท่านั้น
พระราชบัญญัติสวนป่า พ.ศ.2535 มีสาระสำคัญกำหนดสิทธิของ
ผู้ประกอบกิจการสวนป่า ซึ่งเป็นการเปิดโอกาสให้ประชาชนสามารถปลูกไม้
หวงห้ามในที่ดินซึ่งตนเองมีกรรมสิทธิ์หรือเช่าสิทธิได้ โดยต้องได้รับอนุญาต
จากรัฐเสียก่อน
๏ ทรัพยากรแหล่งน้ำ
พระราชบัญญัติชลประทานราษฎร์ พ.ศ.2482 พระราชบัญญัติ
การชลประทานราษฎร์ (ฉบับที่ 2) พ.ศ. 2523 และพระราชบัญญัติการ
ชลประทานราษฎร์ (ฉบับที่ 3) พ.ศ. 2526 เป็นข้อกำหนดเกี่ยวกับการกัก
เก็บน้ำของบุคคล ราษฎร และการกักเก็บน้ำเพื่อการค้า ที่มีการกำหนดให้
ผู้ที่อยู่ห่างไกลน้ำได้รับประโยชน์จากการใช้น้ำผ่านที่ดินของผู้ที่อยู่ใกล้แหล่ง
น้ำได้ และมีบทกำหนดโทษมากขึ้นสำหรับผู้ที่กักเก็บน้ำมากเกินกว่า
ที่กฎหมายกำหนดไว้
7
