Page 264 - kpi15476

การประชุมวิชาการ
สถาบันพระปกเกล้า ครั้งที่ 15 2 3

3) ในขณะที่ยอมรับอำนาจ ก็มีความคิดย้อนแย้ง (paradoxical) คือมีกระแสต่อต้าน
อำนาจรัฐคู่ขนานกันไปด้วย

4) เน้นความสมดุลและยอมรับสภาพที่เป็นอยู่ ทำให้การเปลี่ยนแปลงในแนวลึกเกิดขึ้น
ได้ยาก

5) ให้ความสำคัญในแง่ของความเป็นไปได้หรือนัยของการปฏิบัติได้ มากกว่าเน้นในแง่ของ

นามธรรม

จากการนำเสนอข้างต้น อาจพิจารณาได้ว่า พระราชอำนาจเดิมซึ่งสืบต่อมาทั้งในทาง

รูปธรรมและนามธรรมอาจจะยังไม่กลมกลืนกับอำนาจใหม่ที่เป็น “ของราษฎรทั้งหลาย” จาก
ข้อเขียนของธโสธร น่าจะมีการวิเคราะห์ว่าฐานแห่งราชอำนาจที่สืบต่อมาอย่างเป็นรูปธรรม เช่น

เครือข่ายราชาธิปไตย (monarchical network) เครือข่ายราชการ โดยเฉพาะราชการทหารที่
17
อาจอ้างอาณัติตามรัฐธรรมนูญมาตรา 77 และศาลที่ดำเนินการในพระปรมาภิไธยพระมหา
กษัตริย์ตามมาตรา 197 มากกว่าอ้างอาณัติจากประชาชน และการถือครองทรัพย์สินที่มีเสียง

วิจารณ์ว่าควรยึดหลักธรรมาภิบาล เป็นต้น ส่วนประเด็นฐานแห่งราชอำนาจที่สืบต่อมาอย่างเป็น
นามธรรมนั้น พึงพิจารณาว่ามีความกลมกลืนหรือไม่ในบางแง่ เช่น การประชันการบูชาประชาชน

กับการบูชาบุคลิกภาพดังที่ได้กล่าวไว้ข้างต้น ส่วนในเรื่องการเสนอพระราชกรณียกิจผ่าน
สื่อมวลชนนั้น ควรนำเสนอเฉพาะเรื่องราวที่ดีที่สุดและตัดทอนเรื่องราวที่ไม่น่ายินดีออก หรือควร
เสนอความพลั้งพลาด เช่น เรื่องชู้สาว การทะเลาะวิวาท และการหย่าร้างของราชนิกุลต่อ

ประชาชนด้วย ซึ่งอาจมีผลเป็นการทำลายภาพลักษณ์ของความเป็นครอบครัวที่สมบูรณ์แบบของ
ราชนิกุล หรือจะทำให้ผู้คนมองเห็นว่า ราชนิกุลก็มีปัญหาเหมือนบุคคลอื่นๆ และไม่จำเป็นที่เรื่อง

ราวเหล่านี้จะทำให้ราชนิกุลลดความน่านิยมลง
18

มีข้อพึงพิจารณาต่อจาก ‘ข้อสังเกตเบื้องต้น’ ของวิทยา เช่น คนไทยควรยอมรับการแบ่งแยก
อำนาจเป็นฝ่ายนิติบัญญัติ บริหาร ตุลาการ และรักษาความเที่ยงธรรม (องค์กรตามรัฐธรรมนูญ)
มากน้อยเพียงใด และควรยอมรับสิ่งยับยั้งทางศีลธรรมและความระมัดระวังมากน้อยเพียงใด

(โดยจะกล่าวถึงปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงซึ่งน่าจะเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้ในลำดับต่อไป) และคนไทย
จะตระหนักถึงความคิดย้อนแย้งของตนมากน้อยเพียงใด ถ้าชอบความสมดุลจริง ก็ควรพิจารณา

ถึงความสมดุลระหว่างการยึดตัวบุคคลและการแก้ปัญหาที่คน กับการยึดหลักการและการแก้
ปัญหาที่ระบบและโครงสร้างด้วย

ในเรื่องพระราชอำนาจนั้น ฝ่ายราชาธิปไตยจะยอมรับการจำกัดพระราชอำนาจอยู่ในเรื่อง
“ทรงแนะนำ ทรงให้กำลังใจ และทรงแจ้งเตือน” ดังที่ วอลเตอร์ เบจฮอท อ้างว่าเป็นทั้งหมดแห่ง
19
ภารกิจของราชาธิบดีสมัยใหม่ หรือควรจะมีบทบาทและภารกิจอื่นใดที่สอดคล้องกับบริบทสังคม

17 McCargo D. and Tanruangporn P.; อ้างถึงแล้ว น. 28-9

18 นาธาเนียล ฮาร์ริส; อ้างแล้ว น. 34 เอกสารประกอบการประชุมกลุ่มย่อย
19 Bagehot, Walter, 1867; The English Constitution; http://socserv.mcmaster.ca/econ/ugcm/3ll3/
bagehot/constitution.pdf; อ้างถีงโดยนาธาเนียล ฮาร์ริส, อ้างแล้ว, น. 25