Page 266 - kpi20756
P. 266
2 การประชุมวิชาการ
สถาบันพระปกเกล้า ครั้งที่ 21
ลดช่องว่างความเหลื่อมล้ำ สร้างคุณภาพประชาธิปไตย
นอกจากนี้ความเหลื่อมล้ำและความยากจนในเมืองที่มีอยู่เดิมในพื้นที่การพัฒนาเมือง
อัจฉริยะ นโยบายนี้สร้างการเข้าถึงของคนกลุ่มนี้ได้มากน้อยแค่ไหน เพราะโครงการนี้เน้นความ
สะดวกสะบายในการใช้ชีวิตของคน แต่คนกลุ่มนี้ต้องการเปลี่ยนแปลงความเป็นอยู่ สุขภาวะและ
ชีวิตพวกเขาให้ดีขึ้น ที่ต้องเริ่มด้วยการมีส่วนร่วมในการแก้ปัญหาจากหลายภาคส่วน นโยบายเช่นนี้
จึงไม่ค่อยที่จะตอบโจทย์ความเป็นไปของชีวิตและแก้ปัญหาความเหลื่อมล้ำ แต่กลับเป็นการกั้น
คนเมืองกลุ่มนี้ให้ออกไปจากพื้นที่มากขึ้นในอนาคต เพราะคนจนเมืองไม่ได้มีพลังที่จะไปต่อรอง
ในการบริหารจัดการทรัพยากรต่างๆ ในเมืองด้วย สรุปคือกลุ่มคนจนเมืองอาจจะมีความเหลื่อมล้ำ
ทางโอกาสในการเข้าถึงบริการสาธารณะที่เกิดจากนโยบายเมืองอัจฉริยะ และการจัดสรร
ทรัพยากรในโครงการอาจจะคิดถึงคนกลุ่มนี้มากยิ่งขึ้น
6.3 นโยบายเมืองอัจฉริยะกับความเหลื่อมล้ำด้านอำนาจและการเมืองในการเข้าถึง
การบริหารจัดการเมือง
ประเด็นที่สืบเนื่องมาจากผลประโยชน์อาจเป็นการรวมกลุ่มกันระหว่างกลุ่มนายทุนท้องถิ่น
และนักการเมืองท้องถิ่น ในการจัดตั้งบริษัทการพัฒนาเมืองอัจฉริยะ ก็อาจเป็นแต่เพียงการแสดง
บทบาทที่ต้องการเอื้อประโยชน์ด้านมูลค่าที่เพิ่มสูงขึ้นของที่ดิน โครงการพัฒนาอสังหาริมทรัพย์
ของกลุ่มเท่านั้น ไม่ใช่เพื่อหวังให้มีการพัฒนาเมืองเพื่อตอบประโยชน์ต่อคนเมืองอย่างแท้จริง
และเมื่อพิจารณาจังหวัดต่างๆ ที่นำเอาตัวแบบไปเป็นต้นคิดในการนำนโยบายไปปฏิบัติ
มีข้อจำกัดทางงบประมาณที่จำเป็นต้องใช้งบประมาณจำนวนมาก รัฐบาลจะเป็นผู้สนับสนุนงบ
ประมาณได้มากน้อยเพียงไร หรือไม่อาจสนับสนุนงบประมาณเลย เพราะเป็นการจัดสรร
งบประมาณจำนวนมาก แล้วความเป็นไปได้ของทุนธุรกิจและนักการเมืองท้องถิ่นจะมีศักยภาพ
ในการระดมทุนจำนวนมหาศาลได้มากน้อยเพียงใด อีกอย่างการชี้นำการเชิญชวนการลงทุนจาก
ประเทศจีน การคิดแบบนี้ดูเหมือนเป็นการขายฝัน แต่การขายฝันเช่นนี้ กลับสร้างมูลค่าของที่ดิน
หรือโครงการพัฒนาอสังหาริมทรัพย์ ผู้คนในเมืองก็ย่อมไม่ได้รับประโยชน์อย่างใดจากนโยบาย
ประการต่อมาคือ แม้นโยบายเมืองอัจฉริยะจะนำไปสู่การปฏิบัติประสบผลสำเร็จ แต่เมือง
มีลักษณะที่หลากหลาย ทั้งที่เป็นที่อยู่อาศัย แหล่งงาน สถานที่ท่องเที่ยว สถานที่ราชการ
การเป็นย่านการค้าอุตสาหกรรม มีผู้มีส่วนได้เสียในเมืองมีความหลากหลาย โดยเฉพาะคนจน
เมืองจะได้รับประโยชน์มากน้อยแค่ไหน โดยข้อเท็จจริงการกำหนดการใช้ประโยชน์จากพื้นที่เมือง
การนำเทคโนโลยีเพื่อพัฒนามาใช้มักนำไปสู่ความขัดแย้งในพื้นที่ระหว่างชุมชนท้องถิ่นและกลุ่มทุน
ของรัฐในหลายกรณี เช่น การก่อสร้างที่ต้องเวนคืนที่ดิน การสูญเสียพื้นที่ทำมาหากินในเมืองของ
พ่อค้าแม่ค้า เป็นต้น ด้วยเหตุผลการไม่ได้เข้าไปมีส่วนร่วมในการแสดงความคิดเห็นในการ
วางแผนหรือได้รับการเปิดเผยข้อมูลอย่างครบถ้วนมากเพียงพอสำหรับการตัดสินใจ ตรงกันข้าม
เอกสารประกอบการสัมมนากลุ่มย่อยที่ 5 เพื่อส่งเสริมรองรับการลงทุนทางเศรษฐกิจมากกว่าการตระหนักถึงผลกระทบต่อคุณภาพชีวิตและ
กับกลุ่มทุนและการเมืองระดับท้องถิ่นหรือระดับชาติให้ความสำคัญการการจัดการเมืองอัจฉริยะ
สิ่งแวดล้อมในเมือง ทั้งนี้นโยบายเมืองอัจฉริยะ ตั้งอยู่บนฐานของการขยายตัวของความเป็นเมือง
ที่เพิ่มขึ้น ในศตวรรษนี้ จำเป็นอย่างมากที่ต้องไปด้วยกันกับชีวิตคนเมือง และไปด้วยกันกับความ
เป็นทุนนิยมของเมือง การคิดนโยบายเราไม่ควรละเลยเรื่องนี้ เพราะเมืองอัจฉริยะมีความสัมพันธ์
