Page 45 - b29259_Fulltext

ค) การท�าหน้าที่ผู้แทนของประชาชน

ถือเป็นปกติวิสัยของการปกครองระบอบประชาธิปไตยทางอ้อม
(Indirect Democracy) ที่ผู้ซึ่งได้รับการเลือกตั้งเป็นสมาชิกสภาผู้แทนราษฎร

จะต้องทำาหน้าที่ของตนเองในฐานะผู้แทนของปวงชน กล่าวอีกนัยหนึ่งคือ
ทำาหน้าที่ “เป็นปากเป็นเสียง” แทนประชาชนในเรื่องที่ประชาชนได้รับ
ความเดือดร้อนด้วยการรับเรื่องร้องเรียนผ่านช่องทางต่าง ๆ ไม่ว่าจะเป็น

การพบปะประชาชน ณ ท้องที่ต่าง ๆ ก็ดี การที่ประชาชนยื่นคำาร้องทุกข์
87
(Petition of Grievances) ผ่านจดหมาย หรือเดินทางมายื่น ณ รัฐสภา
ด้วยตนเองก็ดี เป็นต้น เมื่อผู้แทนราษฎรได้รับทราบข้อเท็จจริงข้างต้นแล้ว
ก็อาจดำาเนินการผ่านกลไกซักถามกับรัฐบาลเมื่อครั้นมีการประชุม
88
สภาผู้แทนราษฎร หรือผ่านกลไกของคณะกรรมาธิการในสภาผู้แทนราษฎร
ที่จะเรียกหน่วยงานที่เกี่ยวข้องกับเรื่องที่ประชาชนร้องเรียนนั้น ๆ มา
ซักถามพร้อมเรียกร้องให้ดำาเนินการแก้ไขปัญหาให้ลุล่วงเสีย ทั้งหมดนี้
89
สะท้อนให้เห็นว่า สภาผู้แทนราษฎรมีพันธกิจที่พึงต้องปฏิบัติในฐานะ
ผู้แทนประชาชน เพื่อเข้าแก้ไขเยียวยาความเดือดร้อน (Redress of
Grievances) ของประชาชน 90

87 Thomas Curson Hansard, Parliamentary Debates 275-276 (1803).
88 Paul G. Thomas, Parliamentary Scrutiny and Redress of Grievances,
Canadian Parliamentary Rev. 7-8 (2007).
89 Paul G. Thomas, Parliamentary Scrutiny and Redress of Grievances,
Canadian Parliamentary Rev. 7-8 (2007).
90 House of Commons Information office, Public Petitions 5-6 (2010).

หลักสูตรเตรียมความพร้อมส�าหรับการเมืองระดับชาติ 45 45