Page 95 - b29259_Fulltext

1.4.3 รัฐธรรมนูญในฐานะกฎหมายสูงสุดและการก�าหนด

ข้อตกลงในการเข้าสู่อ�านาจ

โธมัส เพน (Thomas Paine) กล่าวไว้ว่า “รัฐธรรมนูญไม่ใช่

กฎหมายของรัฐบาล แต่เป็นกฎหมายของประชาชนเพื่อสถาปนารัฐบาล
รัฐบาลที่ไร้รัฐธรรมนูญก็คือรัฐบาลที่มีอำานาจ แต่ปราศจากสิทธิใน
การปกครอง” คำากล่าวนี้ชี้ให้เห็นว่า รัฐทุกรัฐจะต้องมีรัฐธรรมนูญ
172
เพื่อรองรับความชอบธรรมในการใช้อำานาจรัฐในกิจการต่าง ๆ และการมี
รัฐธรรมนูญกลายเป็นเครื่องหมายของการมีความชอบธรรมของผู้ปกครอง

ในที่สุด การมีอยู่ของรัฐธรรมนูญจึงเป็นเงื่อนไขสำาคัญของความชอบธรรม
ในการปกครองประชาชนและรัฐ

ภาพสะท้อนหนึ่งของพัฒนาการรัฐธรรมนูญก็คือการแบ่งรัฐธรรมนูญ
ออกเป็นสองประเภท ได้แก่ รัฐธรรมนูญแบบไม่ถูกเขียนเป็นลายลักษณ์
อักษร (Unwritten Constitution หรือ Uncoded Constitution)

ซึ่งมีเพียงสหราชอาณาจักรหรืออังกฤษที่ยึดถือแนวทางนี้และยังใช้ต่อเนื่อง
มาถึงปัจจุบัน กับรัฐธรรมนูญประเภทเขียนเป็นลายลักษณ์อักษร (Written

Constitution หรือ Coded Constitution) ซึ่งรัฐธรรมนูญแบบที่ถูกเขียน

172 ‘A Constitution is not the act of a government, but of a people
constituting a government; and government without a constitution is
power without right’ จาก Thomas Paine, Common Sense and Selected
Works of Thomas Paine (San Diego: Canterbury Classics/ Baker & Taylor
Publishing Group, 2014), p. 203. คำาว่า government ในที่นี้หมายถึงรัฐบาล
ที่ปกครองประเทศว่าจะต้องมีความชอบธรรมในการใช้อำานาจ

หลักสูตรเตรียมความพร้อมส�าหรับการเมืองระดับชาติ 95 95