Page 70 - kpiebook62016

53

Reunification Democratic ของตนเข้ากับพรรค Democratic Justice ของรัฐบาลและพรรค New
Democratic Republican จัดตั้งขึ้นเป็นพรรค Democratic Liberal มีฐานเสียงสนับสนุนที่ส าคัญจาก

เขตยองนาม (Yeongnam) ในภาคตะวันออกเฉียงใต้ของประเทศ นายคิม แด-จุง หัวหน้าพรรค

National Congress for New Politics ซึ่งมีเครือข่ายในหมู่ผู้เคลื่อนไหวต่อต้านรัฐบาลทหารตั้งแต่ใน

ทศวรรษที่ 1960 มีฐานเสียงที่ส าคัญอยู่ในเขตโฮนัม (Honam) ภาคตะวันตกเฉียงใต้ของประเทศ และ
นายคิม จอง-พิล หัวหน้าพรรค New Democratic Republican ซึ่งเคยด ารงต าแหน่งนายกรัฐมนตรีใน

สมัยประธานาธิบดีปัก จุงฮี มีฐานเสียงที่ส าคัญอยู่ในเขตจุงเจียง (Cheungcheong) ทางตะวันตกของ

ประเทศ จากพื้นที่ฐานคะแนนเสียงของพรรคการเมืองที่ถูกแบ่งออกโดยลักษณะที่ตั้ง ซึ่งแยกไปตาม

ภูมิภาคต่างๆ น ามาสู่ข้อสังเกตที่ว่า การแข่งขันระหว่างพรรคการเมืองของเกาหลีใต้มีลักษณะภูมิภาคนิยม
144
โดดเด่น

แม้ว่าการปฏิบัติการของพรรคการเมืองในช่วงแรกของการเปลี่ยนผ่านเข้าสู่ประชาธิปไตยจะ

อยู่ภายใต้ความนิยมส่วนบุคคล แต่การจ ากัดวาระของประธานาธิบดีไว้เพียง 1 วาระ ก็ได้ช่วยลด

อิทธิพลของบุคคลลง โดยหลังจากวาระการด ารงต าแหน่งประธานาธิบดีของนายคิม ยอง-ซาม (ค.ศ.

1993–1998) และวาระของนายคิม แด-จุง (ค.ศ. 1998–2003) ซึ่งมีนายคิม จอง-พิล ด ารงต าแหน่ง

เป็นนายกรัฐมนตรี (ค.ศ.1998 – 2000) สิ้นสุดลง พรรคการเมืองกลายเป็นพื้นที่ของการเจรจาต่อรอง
ระหว่างสมาชิกพรรคกลุ่มต่างๆ น าไปสู่การมีผู้น ากลุ่มใหม่ๆ เช่นพรรค New Millennium Democratic

ซึ่งเป็นชื่อใหม่ของพรรค National Congress for New Politics เมื่อมีการรวมกับพรรคการเมืองอีก

พรรคหนึ่ง ได้ให้การสนับสนุนนายโรห์ มู-ฮยุน ซึ่งเป็นทนายความเพื่อสิทธิมุษยชนในยุครัฐบาลทหาร
และมีพื้นเพมาจากนอกฐานเสียงของพรรค และเป็นที่นิยมในหมู่วัยรุ่น จนนายโรห์ มู-ฮยุน ได้รับชัยชนะ

145
ในการเลือกตั้งประธานาธิบดีใน ค.ศ. 2003

ขณะที่พรรคการเมืองของเกาหลีใต้พยายามก้าวออกจากอิทธิพลของหัวหน้าพรรค ความ

เปลี่ยนแปลงในพรรคการเมืองก็ยังคงเกิดขึ้นอย่างต่อเนื่อง โดยมีการควบรวมพรรค แยกพรรค และ

เปลี่ยนชื่อพรรค เช่น กรณีพรรค Saenuri ซึ่งเป็นพรรคอนุรักษ์นิยม ได้ถือก าเนิดขึ้นจากการเปลี่ยนชื่อ

จากพรรค Grand National ใน ค.ศ. 2012 หลังจากความขัดแย้งภายในและเรื่องอื้อฉาวจากการเรียก

144
Ibid., p.39.
145 Olli Hellmann, op. cit., p. 42.