Page 120 - kpiebook65037
P. 120
119
เท่านั้น
ราวต้นทศวรรษที่ 16 นักคิดสมัยใหม่แนวสัจนิยม (Realism)
ออกมาต่อต้านของแนวคิดของอริสโตเติลและเสนอให้มองธรรมชาติของ
มนุษย์ตามความเป็นจริง นักคิดในยุคนี้เชื่อว่าความเสมอภาคของมนุษย์
เป็นสิ่งที่ส�าคัญยิ่งกว่าเรื่องของปัญญาและคุณธรรม นอกจากนี้ นักปรัชญา
การเมืองสมัยใหม่ยังเชื่อในเรื่องกฎแห่งธรรมชาติ (Natural Law)
สิทธิต่างๆ ตามธรรมชาติ (Natural Rights) เป็นความเชื่อที่ว่ามีสิ่งที่
ถูกต้องโดยธรรมชาติ (Natural Right) หรือถูกต้องตามธรรมชาติ (Right
According To Nature) และสิ่งเหล่านี้เป็นสิ่งที่ถูกต้องในตัวเอง (Intrinsic
Right) (สมบัติ จันทรวงศ์, 2553, น. 11) ความถูกต้องตามธรรมชาตินี้
นั้นมีความหมายครอบคลุมไปถึงในเรื่องคุณธรรมในจิตวิญญาณของ
มนุษย์ด้วย ฉะนั้น คุณธรรมที่สร้างชีวิตที่ดีให้แก่มนุษย์จึงเป็นสิ่งที่ถูกต้อง
เหมาะสมตามธรรมชาติ มนุษย์ที่มีสติปัญญาหรือคุณธรรมต�่ากว่า
ย่อมเชื่อฟังผู้ที่มีสติปัญญาหรือคุณธรรมสูงกว่า ทั้งนี้คุณธรรมนั้นต้องมา
คู่กับปัญญา เนื่องจากความรู้เพียงอย่างเดียวไม่อาจประกันได้ว่า
จะสร้างผลดีต่อผู้ถูกปกครองจึงต้องมีเรื่องของคุณธรรมมาก�ากับเสมอ
(สมบัติ จันทรวงศ์, 2553, น. 27)
การเกิดขึ้นของคติปัจเจกบุคคลนิยม (Individualism) ท�าให้
คนขาดจิตสาธารณะ ยึดถือเอาเรื่องความเสมอภาคและอิสระเสรี
จนบ่อนเซาะคุณธรรมทั้งชีวิตส่วนตัวและสาธารณะ (สมบัติ จันทรวงศ์,
2553, น. 30) และการเกิดขึ้นของความคิดยุคแห่งการรู้แจ้ง (The Age
of Enlightenment) ที่เชื่อในเหตุผลของมนุษย์ ข้อเสนอของนักคิดในกลุ่ม
ภูมิธรรมหัวรุนแรง (Radical Enlightenment) นั้นไม่เห็นด้วยกับความคิด
ของจอห์น ล็อก (John Locke) ที่เสนอเรื่องความเสมอภาคที่ผูกติดอยู่กับ
มิติศาสนาและศีลธรรมแบบดั้งเดิม และยังไม่เห็นด้วยกับข้อเสนอของ
