Page 52 - kpi15428
P. 52
ชุมชนกับสิทธิ ในทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม
ศาสนา ทำให้การอนุรักษ์พื้นที่ป่าขยายตัวออกไปได้กว้างขึ้น มีการใช้
ยุทธศาสตร์ความรู้ทางเทคนิคผสมผสานกับความรู้ของชุมชน ใช้ข้อมูลเพื่อ
ลดค่าใช้จ่ายหรือในด้านการทำงานของเจ้าหน้าที่ มีการหมุนเวียน
เจ้าหน้าที่ในการปฏิบัติงานเพื่อให้ผู้ที่ไม่สามารถทำงานได้เต็มที่ได้หมุนเวียน
ออกไป และมีการแลกเปลี่ยนความคิดเห็นประสบการณ์ทำงานระหว่าง
เจ้าหน้าที่เพื่อปรับปรุงการทำงาน
อย่างไรก็ดี แม้อินเดียจะมีจุดเด่นที่พยายามสร้างการกระจายอำนาจ
แต่ยังคงมีปัญหาของสิทธิชุมชนในการจัดการทรัพยากรธรรมชาติและ
สิ่งแวดล้อม ได้แก่ การดำเนินนโยบายยังขาดความครอบคลุมในทุกชุมชน
เจ้าหน้าที่ผู้มีอำนาจของรัฐในทุกระดับมีการตีความกฎหมายที่ผิดพลาดทำให้
สิทธิของชุมชนไม่ได้รับการยอมรับ เช่น การไม่ยอมรับสิทธิของชุมชน
ในการทำไร่หมุนเวียน (Shifting cultivation) เพราะเจ้าหน้าที่ตีความกฎหมาย
ไม่ยอมรับการใช้พื้นที่ที่เกิดขึ้นเพียงบางช่วงฤดูกาล หน่วยงานที่เกี่ยวข้อง
มีหลายหน่วยงาน และระบบบริหารจัดการป่าไม้ยังมีความขัดแย้งกันอยู่ที่
อาจทำให้ชุมชนกลายเป็นผู้ทำผิดกฎหมาย (Dash, 2010, pp.38-40)
ประเทศฟิลิปปินส์ :
สิทธิชุมชนในทรัพยากรประมงและชายฝั่ง
ฟิลิปปินส์ ตั้งอยู่ในภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ มีเมืองหลวง คือ
กรุงมะนิลา ประชากรรวมประมาณ 98 ล้านคน สำหรับภาษาที่ใช้ได้แก่
ภาษาฟิลิปิโน และใช้อังกฤษเป็นภาษาราชการ คนส่วนใหญ่นับถือศาสนา
คริสต์โรมันคาธอลิกร้อยละ 83 การปกครองของฟิลิปปินส์เป็นระบอบ
ประชาธิปไตยในรูปแบบสาธารณรัฐ มีประธานาธิบดีเป็นประมุขซึ่งมาจาก
การเลือกตั้งโดยตรงจากประชาชน และอยู่ในตำแหน่งคราวละ 6 ปี ระบบ
