Page 172 - kpi15476
P. 172

การประชุมวิชาการ
                                                                                          สถาบันพระปกเกล้า ครั้งที่ 15   1 1


                                      1. พบในโกสัมพิกขันธกะ ซึ่งมีข้อความว่า “...อาคเมตุ ภนฺเต ภควา ธมฺมสฺสามี
                                        ตถาคโต อปฺโปสฺสุกํ วิหรตุ – ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ ขอพระผู้มีพระภาค

                                        ผู้เป็นธรรมสามีเป็นตถาคต จงทรงรอก่อนเถิด จงทรงอยู่อย่างหยุดขวนขวาย
                                        เถิด”
                                             7
                                        พระสาวกรูปที่กล่าวข้อความนี้เป็นพระชาวโกสัมพีที่เห็นพระพุทธเจ้าทรง
                                        เหน็ดเหนื่อยกับการพยายามให้พระชาวโกสัมพีที่แตกแยกกันลดทิฐิมานะแล้ว

                                        รู้สึกสงสารจึงเข้าไปกราบทูลขอให้พระพุทธเจ้าหยุดเถิด เนื่องจากพระโกสัมพี
                                        ดื้อรันเกินไป

                                     2. พบในตติยอธัมมสูตร ซึ่งมีข้อความว่า “อทฺธา อาวุโส อานนฺท ภควา ชานํ

                                        ชานาติ, ปสฺสํ ปสฺสติ, จกฺขุภูโต ญาณภูโต ธมฺมภูโต พฺรหฺมภูโต วตฺตา ปวตฺตา
                                        อตฺถสฺส นินฺเนตา อมตสฺส ทาตา ธมฺมสามี ตถาคโต...- (ภิกษุทั้งหลายกล่าว

                                        กับพระอานนท์ว่า) พระอานนท์ผู้มีอายุ พระผู้มีพระภาค ทรงรู้แบบรู้จริง
                                        ทรงเห็นแบบเห็นจริง อย่างแน่แท้ จึงเป็นดวงตา เป็นญาณ เป็นธรรม เป็น
                                        พรหม เป็นผู้กล่าว เป็นผู้กล่าวอย่างละเอียด เป็นผู้นำความหมายออกมา

                                        ให้อมตะ เป็นธรรมสามี เป็นตถาคต”
                                                                           8
                                        พระอานนท์กล่าวข้อความนี้ต่อหน้าพระภิกษุหลายรูปเพื่อยกย่องพระพุทธเจ้า
                                        ว่าทรงรู้แจ้งเห็นจริง ทั้งนี้เนื่องมาจากพระพุทธเจ้าทรงแสดงธรรมแบบย่อโปรด

                                        พระสาวกแล้วเสด็จเข้าที่ประทับโดยไม่ทรงจำแนกแจกแจงอะไรให้ละเอียด
                                        พระสาวกเหล่านั้นจึงเข้าไปพระอานนท์ พระอานนท์ก็ล่าวยกย่องพระพุทธเจ้า

                                        เพื่อให้พระสาวกเหล่านั้นเกิดความมั่นใจว่าพระพุทธเจ้าทรงรู้แจ้งเห็นจริง

                         ข. ในคัมภีร์ชั้นอรรถกถา



                              คัมภีร์ชั้นอรรถกถาคือคัมภีร์อธิบายความพระไตรปิฎกในส่วนที่พระอรรถกถาจารย์
                      (พระนักวิชาการพระไตรปิฎก) ผู้แต่งเห็นว่าสมควรอธิบายขยายความ ซึ่งไม่ใช่ทั้งหมด แต่เป็น
                      เนื้อหาบางส่วนที่ควรขยายความ ในการขยายความนั้น บางครั้งก็ขยายความแบบคำต่อคำ แต่

                      บางครั้งก็ขยายความแบบแต่งอธิบายความรู้อย่างยาวเพื่อให้เกิดความรู้ความเข้าใจตามที่ท่าน
                      ประสงค์ ฉะนั้นจึงไม่พบว่ามีการใช้ ธรรมราชา ขยายความอย่างที่มีในพระไตรปิฎก ยกเว้น

                      แห่งเดียว คือ ในอรรถกถาพระวินัยปิฎกตอนเวรัญชกัณฑ์มีกล่าวถึงพระพุทธเจ้าทรงมีท่าทีต่อ
                      เวรัญชพราหมณ์ซึ่งกำลังต่อว่าพระองค์ ไว้ตอนหนึ่งว่า “….อรสรูปตาทีหิ อฏฺฐหิ อกฺโกสวตฺถูหิ
                      อกฺโกสนฺตมฺปิ พฺราหฺมณํ ภควา ธมฺมิสฺสโร ธมฺมราชา ธมฺมสฺสามี ตถาคโต อนุกมฺปาย สีตเลเนว

                      จกฺขุนา โอโลเกนฺโต... - พระผู้มีพระภาค ผู้เป็นธรรมิสร ธรรมราชา ธรรมสามี พระตถาคต
                      ทอดพระเนตดูพราหมณ์ที่กำลังต่อว่า(พระองค์)ด้วยเรื่องต่อว่า 8 เรื่อง เช่นด่าว่าพระองค์ไม่มีรส

                      เป็นต้น ด้วยพระเนตรที่สงบเย็นด้วยพระกรุณา...”
                                                                    9
                          7   วินย. 5 / 456 / 237.                                                                       เอกสารประกอบการประชุมกลุ่มย่อย
                         8   องฺ.ทสก. 24 / 115 / 184.

                         9   วินย.อ. 1 / 11 / 131.
   167   168   169   170   171   172   173   174   175   176   177