Page 175 - kpi17527
P. 175
ประชาธิปไตยไทยในทศวรรษใหม่ 2559
ไว้ในกฎหมายสรุปได้ 6 ประเด็นหลักๆ ดังนี้ (1) การพัฒนาระบบราชการไทย
เป็นงานที่ท้าทายความรู้ความสามารถ ยุ่งยากและซับซ้อนเพราะต้องแก้ไขและ
เผชิญปัญหาวัฒนธรรมค่านิยมรวมถึงอิทธิพลของแนวคิดในการบริหารราชการ
แผ่นดินดั้งเดิมของระบบราชการไทย ความสำเร็จในการปรับปรุงระบบราชการ
มิได้ขึ้นอยู่กับรัฐบาลและกลไกขับเคลื่อนเช่น ก.พ.ร. อย่างเดียว การเปลี่ยนแปลง
ที่ทรงพลังต้องระเบิดจากภายใน (Changes from within) หากผู้ที่เกี่ยวข้อง
ขาดความรู้ ทักษะและให้ความร่วมมือการเปลี่ยนแปลงก็เกิดขึ้นได้ยาก (2) ความ
ยากและซับซ้อนของงานการปฏิรูประบบราชการเป็นอุปสรรคประการหนึ่งต่อ
ความพยายามในการปรับระบบราชการไทยให้สอดคล้องกับแนวคิดของการบริหาร
ราชการสมัยใหม่ โดยเฉพาะความพยายามในการกระจายอำนาจในการตัดสินใจ
การสร้างระบบการบริหารงานที่เน้นผลการปฏิบัติงานงานและการบริหารที่เน้น
ผลงาน (Performance Management and Result Based Management)
รวมถึงกระบวนการวัดหรือประเมินผลงาน (Performance Measurement and
Evaluation) และระบบการให้รางวัลจูงใจตามผลการดำเนินงานเพื่อกระตุ้นให้
ผู้ปฏิบัติงานมีขวัญกำลังใจในการปฏิบัติงาน และเร่งสร้างผลงาน ยังไม่ประสบ 1
ความสำเร็จเท่าที่ควร เนื่องจากการต่อต้านจากผู้ปฏิบัติ (การต่อต้านมีทั้งเปิดเผย
และไม่เปิดเผย) และการดำเนินงานในหลายหน่วยงานยังไม่ถูกต้องและสอดคล้อง
กับหลักการ เช่น การกำหนดระบบการให้รางวัลจูงใจ ในทางปฏิบัติกลับเป็น
ช่องทางให้เกิดการเล่นพรรคเล่นพวก หรือใช้วิธีการเฉลี่ย ไม่มีการจัดระบบที่
สะท้อนการให้รางวัลแก่ผู้ที่มีผลงานอย่างแท้จริง เป็นต้น (3) ลักษณะของงาน
หลายประเภทของหน่วยราชการส่งผลให้การวัดผลสัมฤทธิ์จากการปฏิบัติงาน
มีความซับซ้อน อย่างไรก็ตาม ในทางปฏิบัติที่ดำเนินมาแล้วในหลายประเทศที่ใช้
ระบบนี้พบว่า งานทุกประเภทที่ดำเนินการโดยภาครัฐไม่อยู่เหนือวิสัยในการวัด
และประเมินผล แต่ที่ผ่านมายังไม่มีการพัฒนาความรู้ความเข้าใจและทักษะของ
ผู้ปฏิบัติ รวมถึงการศึกษาวิจัยเพื่อกำหนดแนวทางการวัดผลอย่างต่อเนื่องและเป็น
รูปธรรม (4) ความคุ้นเคยกับวัฒนธรรมประเพณีปฏิบัติที่มีการจัดโครงสร้าง
ที่แยกส่วนตามหน่วยงานระดับกระทรวงกรม และมีระบบการตัดสินใจรวมศูนย์
ที่ส่วนกลาง เป็นอุปสรรคอีกประการในการกระจายการตัดสินใจและความรับผิดชอบ
ต่อผลงานลงสู่พื้นที่ในระดับปฏิบัติ เช่น แนวคิดในการกระจายอำนาจการตัดสินใจ
ให้แก่ผู้ว่าราชการจังหวัดในการดูแลภาพรวมการพัฒนาพื้นที่ หรือการบริหารงาน
สถาบันพระปกเกล้า
