Page 69 - kpi20858

26

ทัศนียวิทยาเชิงเส้น เป็นการสร้างภาพลวงตาโดยอาศัยระบบการคิดเชิงคณิตศาสตร์ เพื่อ
ก่อให้เกิดผลทางการเห็นแบบลึกลวงในผลงาน โดยมีเส้นเป็นองค์ประกอบหลัก ดังนั้นจึงมีความ

จ าเป็นต้องเข้าใจลักษณะของเส้นต่างๆ ดังนี้

เส้นระดับสายตา (Horizontal Line) หรือเรียกว่า เส้น Eye Level ซึ่งเป็นเส้นแบ่งระหว่างขอบ
ฟ้ากับพื้นดินออกจากกัน เส้นระดับสายตามีความส าคัญอย่างมากในการก าหนดมุมมองของวัตถุใน

ภาพ โดยทั่วไปแบ่งออกเป็น 3 ลักษณะ คือ

เส้นระดับตาปกติ หรือระดับสายตา (Man’s-Eye View) หมายถึงการมองจากระดับ
สายตาปกติ เส้นขอบฟ้าจะอยู่ตรงกลางระดับสายตาพอดี การมองระดับนี้จะมองเห็นวัตถุ

ระหว่างกึ่งกลาง เหมือนรูปทรงที่ไม่มีความลึกหรือหนา ลักษณะคล้ายรูปร่าง

เส้นระดับสายตาต ่า หรือแบบตานกมอง (Bird’s-Eye View) หมายถึง การมองจากที่สูง

ลงมา หรือระดับการมองวัตถุที่อยู่ต ่ากว่าระดับการมองปกติ ในลักษณะก้มหน้า ท าให้ภาพ
วัตถุที่มองเห็นอยู่ต ่ากว่าระดับสายตา จะเห็นส่วนของวัตถุเพียงด้านบนเท่านั้น

ระดับสายตาสูง หรือแบบตามดมอง (Ant’s Eye View) หมายถึง การมองจากระดับต ่า
ขึ้นมาหรือเป็นการมองวัตถุที่อยู่ระดับสูงกว่าระดับการมองเห็นปกติ ในลักษณะเงยหน้า ท าให้

35
ภาพวัตถุที่มองเห็นอยู่สูงกว่าระดับสายตา จะเห็นส่วนใต้ของวัตถุที่มองเห็นเพียงด้านเดียว
เส้นระดับสายตามีความส าคัญในการก าหนดระดับมุมมองที่มีต่อวัตถุ หรือสิ่งหนึ่งสิ่งใดภายใน

ผลงาน เส้นระดับสายตามีความเกี่ยวพันกับจุดรวมสายตา (Vanishing Point) หรือจุดจบ หรือจุด

อันตรธาน เป็นจุดที่ท าให้เกิดภาพที่ไกลออกไปจนลับสายตา โดยที่ประเภทของทัศนียวิทยาเชิงเส้นนั้น

สามารถแบ่งประเภทตามการก าหนดจุดรวมสายตา กล่าวคือ หากมีจุดรวมสายตา 1 จุด เรียก One
Point of Perspective หากเป็น 2 จุด เรียก Two Points of Perspective และ 3 จุด เรียก Three Points

Perspective เป็นต้น นอกจากนี้ยังมีเส้นน าสายตา ซึ่งเป็นเส้นขนานของวัตถุไปรวมอยู่ที่จุดรวมสายตา

และเส้นพื้น (Ground Line) เป็นเส้นที่ตั้งของวัตถุต่างๆ

35 วัชรพงศ์ หงษ์สุวรรณ, การเขียนแบบทัศนียภาพ (กรุงเทพฯ: วาดศิลป์ , 2551), 30-31.