Page 159 - 21736_Fulltext
P. 159

138



                       ว่าจะได้รับความเป็นธรรม ซึ่งผมคิดว่าเป็นสิ่งที่สำคัญที่สุด ส่วนความสำเร็จของศูนย์ไกล่เกลี่ย นั้นผม
                       คิดว่าน่าจะทำให้ปัญหาที่เกิดขึ้นนั้นสิ้นสุดอย่างสมบูรณ์ ซึ่งทำให้นักเรียนเข้าใจกันเป็นสิ่งสำคัญ

                       มากกว่าการกลัวการทำผิด
                       ประธานสภานักเรียน:

                              อีกปัจจัย คือ ตัวคู่กรณีทั้ง 2 ฝ่าย ถ้าทั้ง 2 ฝ่ายนั้นยอมเปิดใจคุยกับผู้ไกล่เกลี่ย ยอมเปิดใจ

                       คุยกันตรงๆ ก็จะทำให้การไกล่เกลี่ยนั้นประสบความสำเร็จได้ด้วย
                       อาจารย์:

                              ประการที่ 1 การตั้งใจจริงในทุกเรื่องจะนำไปสู่ความสำเร็จ ถ้าเราตั้งใจจริงว่าเราอยากให้
                       พื้นฐานของสังคมนั้นดีมีความสงบสุขปรองดอง เราก็จะหาวิธีการในการจะทำให้เกิดสิ่งเหล่านี้ขึ้นมา

                       จนได้ ฉะนั้นทางออกทางหนึ่งคือเรื่องศูนย์ไกล่เกลี่ย แต่นี่เป็นตัวอย่างที่เห็นเป็นรูปธรรม ตัวอย่างที่

                       เป็นนามธรรมนั้นที่จริงแล้วมันมีอยู่ แต่ว่าคนจับต้องไม่ได้ เราอธิบายไม่ได้ ความตั้งใจจริงนั้นคือ การ
                       ตั้งใจที่จะเห็นเด็กที่จะต้องอยู่ร่วมกันอาจจะไม่ลงรอยกันทั้ง 100% แต่ว่าอยู่ร่วมกันในระดับซึ่งรับกัน

                       ได้ คือ ยอมรับความแตกต่างในความเป็นปัจเจกของแต่ละคน เพราะเรามีเด็ก 3 พันกว่าคน 3 พันกว่า

                       ครอบครัว และ 7 พันพ่อแม่ ฉะนั้นเด็กกว่าคนที่มาอยู่ร่วมกันเป็นไปไม่ได้ที่จะคิดเหมือนกัน พ่อกับแม่
                       บางทีก็ยังคิดไม่เหมือนกัน ลูกก็คิดไปอีกทางหนึ่ง ครูคิดไปอีกทางหนึ่ง ถ้าเราตั้งใจจริงว่าเราอยากเห็น

                       เด็กอยู่ร่วมกันได้และเป็นสุขในระดับหนึ่งเราก็จะหาวิธีการมาจนได้ และความตั้งใจจริงนั้นไม่ใช่ของตัว
                       ผู้บริหารหรือคนใดคนหนึ่งเท่านั้น แต่ว่าเป็นความตั้งใจจริงของทีมงานที่จะทำให้เกิดความสำเร็จ

                              ประการที่ 2 คือเรื่องของตัวความรู้ เป็นไปไม่ได้ที่อยู่ดีๆ เราจะมีการไกล่เกลี่ยขึ้นมาโดยที่เรา

                       ไม่รู้อะไรเลย ซึ่งการสนับสนุนทางวิชาการนั้นเนื่องจากว่าเรายังไม่ได้ติดต่อกับสถาบันพระปกเกล้าใน
                       ตอนนั้น เราคิดว่าความรู้ที่เราจะได้มานั้นน่าจะมาจากทางศาล เพราะศาลเป็นผู้ไกลเกลี่ย แต่เราไม่

                       สามารถเอาความรู้จากศาลมาใช้ได้หมดเพราะของเขาเป็นโจทก์จำเลย เราต้องเอามาประยุกต์ใช้
                       เพราะไม่มีฝ่ายใดรุนแรงแบบนั้น ซึ่งของเขานั้นต้องมีผู้แพ้ผู้ชนะ ถึงแม้ว่าตัวความรู้นั้นเราจะได้รับการ

                       สนับสนุนจากศาลจังหวัดก็จริง แต่เราต้องปรับมาใช้เยอะมากเพราะบางเรื่องเราไม่สามารถนำมาใช้

                       กับเด็กได้เลย อย่างเด็กไปฝึกประสบการณ์ที่ศาลนั้น ยังเข้าใจว่าการสมานฉันท์เป็นเรื่องหนึ่ง การไกล่
                       เกลี่ยนั้นเป็นเรื่องหนึ่ง และคิดว่าปัจจัยอีกอย่างที่ทำให้ประสบความสำเร็จคือ การให้ความรู้กับ

                       นักเรียนและครูอาจารย์ที่เกี่ยวข้อง ไม่ใช่เฉพาะตัวผู้ไกล่เกลี่ย เพราะการทำประชาสัมพันธ์ก็เป็นเรื่อง

                       สำคัญ ก่อนหน้าที่จะมีการไกล่เกลี่ยนั้นก็มีการประชาสัมพันธ์กับนักเรียน ประชุมทุกระดับและให้
                       ความรู้ นักเรียนเข้าใจและยอมรับกระบวนการไกล่เกลี่ยได้มากขึ้น

                              อีกประการหนึ่งคือ การได้รับการสนับสนุนจากผู้ปกครอง บางรายนั้นไม่ยอมรับการไกล่เกลี่ย

                       มีความคิดแตกต่างกัน แต่ละคนนั้นมีกรอบของตัวเอง เช่น บางคนนั้นพูดถึงเรื่องเงิน บางคนพูดเรื่อง
                       หน้าตา บางคนพูดเรื่องสถานะของตัวเอง จึงทำให้การไกล่เกลี่ยยาก มีกรณีหนึ่งที่อำไกล่เกลี่ยและแม่
   154   155   156   157   158   159   160   161   162   163   164