Page 79 - 21736_Fulltext
P. 79

58



                                   นอกจากที่กล่าวมา ปัจจัยอื่นที่สำคัญคือ ความรู้ ความสามารถทักษะของคนกลาง
                       กระบวนการสื่อสารที่ดี และทรัพยากรในการสนับสนุนการไกล่เกลี่ยข้อพิพาทให้ประสบความสำเร็จ


                       2.2 การไกล่เกลี่ยโดยคนกลางในสถานศึกษา

                              2.2.1 แนวคิดการแก้ปัญหาความขัดแย้งในสถานศึกษาในต่างประเทศ

                              ในต่างประเทศได้มีการศึกษาเรื่องการแก้ปัญหาความขัดแย้งในสถานศึกษาไว้อย่างเป็นระบบ

                       โดยเฉพาะในสหรัฐอเมริกา เช่น ในมลรัฐฮาวาย มลรัฐโอไฮโอ มลรัฐมิสซูรี่ มลรัฐนิวยอร์ค เป็นต้น

                       เหตุผลสำคัญที่จำเป็นต้องมีการบรรจุโปรแกรมความขัดแย้งและการไกล่เกลี่ยในสถานศึกษาเนื่องจาก
                       เพื่อทำให้โรงเรียนมีความปลอดภัยและช่วยนักเรียนให้เติบโตเป็นผู้ใหญ่ที่สามารถแก้ไขปัญหาความ

                       ขัดแย้งได้อันจะเป็นประโยชน์ต่อการใช้ชีวิตและการทำงานต่อไป  โปรแกรมการแก้ไขความขัดแย้งใน
                       โรงเรียนเริ่มต้นพัฒนาในกลางปี ค.ศ.1960 ที่มหาวิทยาลัยมินเนโซต้า โดยนักวิจัยชื่อ เดวิด จอห์นสัน

                       และ โรเจอร์ จอห์นสัน มีการสร้างองค์ความรู้ดังกล่าวขึ้นมาและอบรมครูและนักเรียน นอกจากนี้

                       โปรแกรมด้านการแก้ไขความขัดแย้งและการไกล่เกลี่ยยังได้เริ่มต้นในชุมชนเควเกอร์ในเมืองนิวยอร์ค
                       ในช่วงปี ค.ศ.1970 และหลังจากนั้นงานด้านการไกล่เกลี่ยในสถานศึกษาได้เติบโตแพร่หลายทั่วโลก

                       โดยมีโปรแกรมการไกล่เกลี่ยโดยเพื่อนเกิดขึ้นนับพันแห่ง (Celeste, Alexander & Buller, Patrick,
                       2013)


                              หากกล่าวถึงเป้าหมายในการศึกษาเรื่องการแก้ปัญหาความขัดแย้งในสถานศึกษา มี
                       นักวิชาการและองค์กรต่าง ๆ ได้อธิบายไว้หลายประการ  ความขัดแย้งและความรุนแรงในสถานศึกษา

                       ทำให้เกิดปัญหากับนักเรียน ผู้สอน ผู้บริหาร ทำลายบรรยากาศ พื้นที่ที่ปลอดภัยในสถาบัน การเสริม

                       พลังให้กับบุคคลดังกล่าวและการสร้างสภาพแวดล้อมที่เหมาะสมจึงมีความจำเป็น (Adigüzel, 2014)
                       ทรีเซีย เอสโจนส์ และแดเนียล มิตตา (Trica S. Jones และ Daniel Kmitta) ได้พูดถึงเป้าหมายของ

                       การศึกษาเรื่องการแก้ปัญหาความขัดแย้งว่า ประกอบด้วยเป้าหมาย 5 ข้อ คือ (วันชัย วัฒนศัพท์,

                       2550)

                              1. เพื่อที่จะสร้างสิ่งแวดล้อมของการเรียนรู้ที่ปลอดภัยในโรงเรียนโดยการ

                                ก.ลดเหตุการณ์ทีจะก่อให้เกิดความรุนแรงในโรงเรียน

                                ข. ลดพฤติกรรมการต่อต้านสังคม และการก้าวร้าวซึ่งส่วนมากจะนำมาสู่ความรุนแรง

                                ค. ลดการเป็นปรปักษ์ต่อกันด้วยการพูดและการกระทำในกลุ่ม โดยเฉพาะอย่างยิ่งความ
                       ขัดแย้งระหว่างกลุ่มที่เกี่ยวข้องกับความแตกแยกของเชื้อชาติ ศาสนา ขนบธรรมเนียมประเพณีและ

                       ชนกลุ่มน้อย
   74   75   76   77   78   79   80   81   82   83   84