Page 102 - kpiebook62010
P. 102
95
(1) การเฆี่ยน ทุบตี ฟัน แทง เผาลวก หรือทำการใดๆให้สัตว์ได้รับความทุกข์ ทรมาน พิการหรือ
ตายโดยไม่จำเป็น
(2) ใช้งานสัตว์ในการทำผิดกฎหมาย ใช้งานจนเกินสมควรแก่ประเภท อายุ โดยเฉพาะสัตว์
อ่อนแอ เจ็บป่วยและชรา เช่น นำช้างหรือหมามาขอทาน
(3) ใช้ยาหรือสารพิษที่ทำให้สัตว์ได้รับอันตรายหรือทรมานหรือตาย เช่นสารกระตุ้น โด๊บให้สัตว์
ครึกครื้น หรือทำร้ายร่างกาย
(4) ใช้พาหนะขนหรือเคลื่อนย้ายสัตว์ที่ไม่เหมาะสม ทำให้สัตว์ได้รับการทุกข์ทรมาน บาดเจ็บ ตาย
(5) เลี้ยงกักขังในที่แคบเเออัด จนทำให้สัตว์ได้รับความทุกข์ทรมาน บาดเจ็บ หรือตาย
(6) นำสัตว์ที่เป็นอริกันไว้ในที่เดียวกันเช่น กระต่ายกับงู ฯลฯ
(7) พรากแม่พรากลูกที่ยังไม่หย่านม นอกจากมีเหตุจำเป็น เช่นลูกหรือแม่สัตว์เป็นโรคติดต่อ
(8) ทอดทิ้งสัตว์เพื่อให้พ้นภาระ ไม่ว่าจะเป็นสัตว์ที่เคยถูกเลี้ยงประเภทใด ผิดกฎหมายทั้งหมด
(9) ทำให้สัตว์เลี้ยงในครอบครองทุกข์ทรมานโดยการอดข้าวอดน้ำ
(10) เจ้าของสัตว์ไม่ให้การดูแลรักษาสัตว์เลี้ยงในยามเจ็บป่วย
(11) ใช้ยาพิษเพื่อให้สัตว์ได้รับการทุกข์ทรมานหรือตาย
(12) การกระทำใดๆ ให้สัตว์ต้องพิการหรือเสียรูปร่างจากเดิมโดยไม่จำเป็น
(13) การนำสัตว์มาประลองต่อสู้กันโดยไม่ได้รับอนุญาตตามกฎหมาย
(14) ฆ่าหรือทำร้ายสัตว์โดยลุแก่โทสะ
(15) พันธนาการเช่น ล่าม ผูก ขังไว้นานจนเกินไปและใช้เครื่องพันธนาการที่ไม่เหมาะสม
(16) ใช้สัตว์เลือดอุ่นที่มีชีวิตอยู่เป็นอาหารสัตว์อื่นโดยมีทางเลือกอื่นที่เป็นอาหารได้
(17) บริโภคสัตว์ทั้งที่มีชีวิตและลมหายใจอยู่ โดยเฉพาะสัตว์ที่มีกระดูกสันหลัง
(18) สังวาสหรือใช้สัตว์ประกอบกามกิจ
(19) สนับสนุนหรือมีส่วนให้ผู้อื่นกระทำการทารุณกรรมสัตว์
(20) การกระทำอื่นๆ ตามกำหนดในกฎกระทรวง
ซึ่งข้อห้ามในการทารุณกรรมสัตว์ 20 ประการข้างต้นนั้น คล้ายกับข้อความที่ปรากฏในต้นร่าง
พระราชบัญญัติ ฉบับของกรมปศุสัตว์ที่ได้รับความเห็นชอบตามอนุมัติหลักการตามมติคณะรัฐมนตรีเมื่อวันที่
ปัญหาเกี่ยวกับการใช้บังคับของพระราชบัญญัติป้องกันการทารุณกรรม และการจัดสวัสดิภาพสัตว์ พ.ศ. 2557
