Page 132 - kpi15428
P. 132
ชุมชนกับสิทธิ ในทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม
แตกแยกกันน้อย อยู่ได้แบบอิสระไม่ต้องพึ่งพามากนัก แม้ลักษณะชุมชน
ไทยดังกล่าวจะลดลงไปมากแต่ก็ยังคงเหลืออยู่ในสังคมไทย
ด้วยสภาพแวดล้อมระหว่างประเทศ เศรษฐกิจ และสังคมดังกล่าว
ทำให้ในทางการเมืองมีการดำเนินนโยบายที่คำนึงถึงมิติชุมชนมากขึ้น เช่น
มีการจัดตั้งองค์กรด้านสิทธิมนุษยชน อย่างไรก็ดี ดังที่กล่าวไปแล้วว่า สภาพ
แวดล้อมทางสังคมไทยแม้จะมีความเป็นชุมชนอยู่ แต่การพัฒนาทาง
เศรษฐกิจที่ผ่านมาทำให้ลักษณะชุมชนแบบดั้งเดิมหายไปมาก สอดคล้อง
กับที่กิตติศักดิ์ ปรกติ (2550, น.10 -15) ได้กล่าวไว้ว่าการรับแนวคิด
การพัฒนาแบบสมัยใหม่ได้ทำให้ความเป็นชุมชนแบบดั้งเดิมถูกลดความ
สำคัญลงและถูกมองว่าล้าสมัย ช่วงนี้จึงนับเป็นการเริ่มฟื้นฟูและเริ่มให้ความ
สำคัญกับชุมชน จึงอาจทำให้การกำหนดนโยบายของรัฐไม่ได้เปิดโอกาสให้
ชุมชนอย่างเต็มที่ประกอบกับการเร่งฟื้นฟูทางเศรษฐกิจฐานชุมชนนั้นเป็นไป
เพื่อเป้าหมายทางเศรษฐกิจมากกว่าการเห็นความสำคัญของสิทธิชุมชน
ในการจัดการทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อมอย่างแท้จริง สอดคล้องกับ
ที่ชลธิรา สัตยาวัฒนา (2546, น.31) กล่าวว่าปัญหาหนึ่งเกี่ยวกับสิทธิ
ชุมชน คือ ภาครัฐยังขาดการรับรู้คุณค่าของชุมชน ทำให้ภาครัฐไม่เข้าใจ
และไม่เข้าถึงสิทธิชุมชน
สถานการณ์ด้านสิทธิชุมชนกับ
ทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม
พ.ศ.2550 – 2554
v สภาพปัญหา
ในช่วงปี พ.ศ.2550 – 2554 เป็นช่วงระยะเวลาสั้นเพียง 5 ปี ทำให้
สภาพปัญหาส่วนใหญ่เป็นประเด็นต่อเนื่องและคล้ายคลึงกับปัญหาที่มีมา
ในช่วงก่อนหน้านี้แล้ว ได้แก่ การละเมิดสิทธิชุมชนเชิงโครงสร้าง โดยมีการ
1
