Page 113 - kpi15476
P. 113
112 การประชุมวิชาการ
สถาบันพระปกเกล้า ครั้งที่ 15
ด้วยตนเองได้ เมื่อเกิดมีปัญหาขึ้นมาก็สามารถให้ความช่วยเหลือ ตลอดถึงเป็น
ที่ปรึกษาได้อย่างทันท่วงที (ขตฺติเยสุ)
(3) พระราชาหรือผู้ปกครอง ต้องให้ความคุ้มครองแก่อนุยนต์หรือข้าราชบริพารผู้ตาม
เสด็จ ว่าเขามีปัญหาอะไรบ้างในทางปฏิบัติพร้อมทั้งหาความช่วยเหลือ ด้วยการ
ลงพื้นที่ติดตามผลงานอย่างใกล้ชิด (พราหฺมณคหปติเกสุ)
(4) พระราชาหรือผู้ปกครอง ต้องให้ความอนุเคราะห์นักปราชญ์และคฤหบดี คือส่ง
เสริมนักวิชาการและผู้ประกอบอาชีพวิชาการพ่อค้า เกษตรกร ด้วยวิธีการจัดหา
ทุนทรัพย์และอุปกรณ์ในการประกอบอาชีพให้ เป็นต้น (เนคมชานปเทสุ)
(5) พระราชาหรือผู้ปกครอง ต้องเอาใจใส่ชาวชนบท คือให้ความคุ้มครองแก่ราษฎร
ทั้งปวง ทั้งในเมือง ในท้องถิ่นห่างไกล ตลอดถึงชายแดน ก็ไม่ทอดทิ้งให้อยู่ตาม
ยถากรรมต้องให้ความเป็นธรรมเสมอเหมือนกัน (สมณพราหฺมเณสุ)
(6) พระราชาหรือผู้ปกครอง ต้องให้ความอุปถัมภ์ คุ้มครองแก่พระสงฆ์ บรรพชิต
นักบวช สมณะ ชีพราหมณ์ ด้วยการทำนุบำรุงพระศาสนา โดยเฉพาะพระสงฆ์
ซึ่งเป็นผู้สืบต่ออายุพระพุทธศาสนา ให้ความความอุปถัมภ์ คุ้มครองตามสมควรแก่
สมณะวิสัยพอควร (มิคปกฺขีสุ)
(7) พระราชาหรือผู้ปกครอง ต้องให้ความคุ้มครองแก่ นก และเนื้อ สัตว์ที่ควรสงวน
ทั้งหลาย เพื่อมิให้สูญพันธ์ ป้องกันการทำร้ายจากพวกที่ไม่หวังดี (อธมฺมการปฏิกฺ
เขโป)
(8) พระราชาหรือผู้ปกครอง ป้องกันมิให้เกิดการอันอธรรมทุกชนิดเกิดขึ้นในพระราช
อาณาจักรปราบปราม ผู้มีอิทธิพลต่างๆ มิให้มีการกระทำทุจริต ผิดกฎหมาย
บ้านเมืองอันจะก่อให้เกิดความเดือดร้อนแก่ประชาชนอยู่ในรัฐโดยเด็ดขาด เช่น
พวกมิจฉาชีพ พวกฆาตกร ที่มีขึ้นในราชอาณาจักรหรือเขตการปกครองของตน
สิ่งที่เป็นเหตุนำมาซึ่งความชั่วร้าย ไม่ดี ทำให้เกิดความเดือดร้อนแก่ประชาชน
ต้องป้องกันมิให้บังเกิดขึ้นในแว่นแคว้น ในประเทศของตน ผู้ปกครองต้องกำจัด
อย่างเด็ดขาด (ธนานํ ธนานุปฺปทานํ)
(9) พระราชาหรือผู้ปกครองต้องแบ่งปันทรัพย์เฉลี่ยให้แก่ประชาชนผู้ยากไร้ มิให้มี
ผู้ขัดสนขาดแคลนอยู่ในแว่นแคว้นโดยไม่ได้รับการเหลียวแลช่วยเหลือตามสมควร
หรือการกระจายรายได้ให้แก่ประชาชนสม่ำเสมอกันมากที่สุดเท่าที่จะทำได้
เอกสารประกอบการอภิปราย ผู้ปกครองต้องหาอาชีพที่อิสระ สุจริต ให้แก่พวกเขา ให้พวกเขาสามารถช่วยเหลือ
ไม่ปล่อยให้ความเจริญกระจุกอยู่เฉพาะส่วนใดส่วนหนึ่งของประเทศเท่านั้น โดยที่
ตนเองได้ ด้วยการให้คำปรึกษาอยู่เบื้องหลัง (สมณพราหฺมเณ อุปสงฺกมิตฺวา
ปญฺหปุจฺฉนํ)
