Page 210 - kpi17527

ประชาธิปไตยไทยในทศวรรษใหม่
2559

ถ้ าประชาชนเป็น “พลเมือง” จะเกิด
“สังคมพลเมือง” (Civil Society)

และประชาธิปไตยจะเป็นการปกครอง
โดยประชาชนอย่างแท้จริง

ถ้าประชาชนเป็น “พลเมือง” ประชาธิปไตยถึงแม้จะเป็นระบอบประชาธิปไตย
แบบผู้แทน (Representative Democracy) คือประชาชนมิได้ใช้อำนาจอธิปไตย

โดยตรง แต่ใช้โดยผ่านการเลือกผู้แทน แต่ก็ยังคงเป็นการปกครอง โดยประชาชน
มิใช่การปกครอง โดยผู้แทน หรือปกครอง โดยนักการเมือง หรือพรรคการเมือง
เพราะประชาชนที่เป็น “พลเมือง” จะเป็นอิสระไม่อยู่ภายใต้การครอบงำหรือ

การกะเกณฑ์ของนักการเมืองหรือผู้มีอำนาจคนใด ประชาธิปไตยของประเทศที่มี
พลเมือง จึงยังเป็นประชาธิปไตยที่เป็นการปกครองโดยประชาชน มิใช่ปกครอง
โดยนักการเมือง
1 ตัวอย่างเช่น ประเทศอังกฤษ ในตอนที่สงครามโลกครั้งที่สองเพิ่งสิ้นสุด

ลงนั้น วินสตัน เชอร์ชิล เป็นนายกรัฐมนตรีที่คนอังกฤษนิยมชมชอบมาก เพราะ

ทำให้อังกฤษชนะเยอรมัน แต่ทั้งๆ ที่เชอร์ชิลมีอำนาจมากและคนนิยมมาก แต่คน
อังกฤษก็ไม่เลือกเชอร์ชิลให้กลับมาเป็นนายกรัฐมนตรี เพราะรู้ว่าเชอร์ชิล

ไม่เหมาะกับการบริหารประเทศในยุคหลังสงคราม หรือใน สหรัฐอเมริกา
ถ้าประธานาธิบดีมาจากพรรครีพับลิกัน และพรรครีพับลิกันมีเสียงข้างมากในสภา
ผู้แทนราษฎร แต่ปรากฏว่าประธานาธิบดีบริหารประเทศไม่ดี ถึงเวลาเลือกตั้ง
ส.ส. ซึ่งสหรัฐอเมริกามีการเลือกตั้งทุกๆ สองปี ประชาชนจะเลือก ส.ส. พรรค

เดโมแครต ให้เข้าไป ถ่วงดุล กับพรรครีพับลิกัน ในทางกลับกัน สมมติว่า
ประธานาธิบดีจากพรรครีพับลิกันบริหารประเทศดี แต่พรรครีพับลิกันมีเสียงข้างน้อย
ในสภาคองเกรส ประชาชนก็จะเลือก ส.ส. ของพรรครีพับลิกันเข้าสภาคองเกรส

ไปให้มากขึ้น เพื่อสนับสนุนการทำงานของประธานาธิบดี นี่คือตัวอย่างของ
การปกครอง โดย ประชาชน ที่ประชาชนใช้พรรคการเมืองและนักการเมือง มิใช่
ถูกนักการเมืองหรือพรรคการเมืองใช้ นี่คือ การเมืองของพลเมือง ที่จะมีได้ก็แต่

ในระบอบประชาธิปไตย ที่มี “พลเมือง” เท่านั้น

สถาบันพระปกเกล้า